Δημόσια δήλωση του Δημήτρη Μπαμπαλή, παθολόγου – εντατικολόγου, διευθυντή ΤΕΠ ΓΝ Λάρισας, μέλους ΔΣ ΕΙΝΚΥΛ, με αιχμές κατά του προέδρου του Ιατρικού Συλλόγου Λάρισας
Αναγκάζομαι να προβώ σε δημόσια δήλωση γιατί περίπου δύο 24ωρα μετά την επιβολή πρωτοφανούς υπερβολής περιοριστικών μέτρων στην πόλη μας και ενώ τα επιστημονικά δεδομένα πλέον δε δικαιολογούν τη συνέχισή τους, ο επιστημονικός και πολιτικός κόσμος και οι αντίστοιχοι θεσμοί παραμένουν μουδιασμένοι και αμίλητοι, όταν δεν παίζουν ύποπτο και διαλυτικό ρόλο.
Μοναδική εξαίρεση ο δήμαρχος Λαρισαίων, ο μόνος θεσμικός παράγοντας της πόλης, κατά τη γνώμη μου, που εκφράζεται συγκρατημένα και ψύχραιμα.
Κυριότερη αφορμή για τη δήλωσή μου είναι οι ανεύθυνες και ανακριβείς δηλώσεις του προέδρου του Ιατρικού Συλλόγου Λάρισας που αμφισβήτησε τη μεθοδολογία των δειγματοληψιών στη συνοικία της Νέας Σμύρνης, επικαλούμενος αορίστως μαρτυρίες γιατρών. Το θέμα έγινε είδηση πανελλήνιας εμβέλειας, προκάλεσε ερωτήσεις τουλάχιστον δύο βουλευτών και διέσπειρε στο λαό της Λάρισας την αίσθηση πως ότι και να δείξουν τα αποτελέσματα η Ν.Σμύρνη είναι ύποπτη.
Ως μέλος του ΔΣ της ΕΙΝΚΥΛ και ως διευθυντής του Τμήματος Επειγόντων Περιστατικών του Γενικού Νοσοκομείου Λάρισας είμαι σε θέση να γνωρίζω, από πρώτο χέρι και όχι ως φήμη, λεπτομέρειες για τη διαδικασία δειγματοληψίας, που εκτελέστηκε σε μεγάλο βαθμό από δικούς μας γιατρούς. Μια πρωτόγνωρη διαδικασία μαζικών και σαρωτικών δειγματοληψιών χωρίς εξαιρέσεις, υπό την καθοδήγηση του Καθηγητή Επιδημιολογίας κου Χατζηχριστοδούλου, ο οποίος είμαι βέβαιος ότι μπορεί να επιβεβαιώσει τα λεγόμενά μου. Μια διαδικασία lege artis, χωρίς υποδείξεις από κανένα μη αρμόδιο και χωρίς αρνήσεις από κατοίκους τις περιοχής. Είμαι σε θέση επίσης να γνωρίζω την οργή των γιατρών και των άλλων υγειονομικών που διενέργησαν τις δειγματοληψίες, χωρίς να διστάσουν να εργασθούν μέσα σε μια πιθανά ενδημική περιοχή, οι οποίοι προσβλήθηκαν από την αμφισβήτηση του επαγγελματισμού τους από ανθρώπους που περνούν τη μέρα τους στην ασφάλεια των μετόπισθεν.
Όλοι υποθέταμε και ελπίζαμε για το καλό της πόλης η συντριπτική πλειοψηφία των δειγμάτων να είναι αρνητικά. Κάποια προέτρεξαν να ακυρώσουν τη σημασία μιας τέτοιας εξέλιξης. Κάτω από την πίεσή μας σήμερα το πρωί ο πρόεδρος του ΙΣΛ προέβη σε μερική ανασκευή της δήλωσής του αφήνοντας όμως και πάλι σκιές ότι οι καταγγελίες που είχε αφορούν μέρος μόνο των δειγματοληψιών. Επιπλέον ενώ την αρχική δήλωση την έκανε σε όποιο δημοσιογραφικό μικρόφωνο βρισκόταν μπροστά του, τη μερική ανασκευή την έκανε επιλεκτικά σε λίγα μέσα.
Θεωρώ πως η μόνη επιλογή για τον θεσμικό εκπρόσωπο της ιατρικής κοινότητας της Λάρισας είναι μια απόλυτη ανασκευή και μια συγνώμη για τη διασπορά ανεπιβεβαίωτων ειδήσεων και την πρόκληση ανασφάλειας στον πληθυσμό της Λάρισας. Επιπλέον μια συγνώμη για την αμφισβήτηση του επαγγελματισμού των συναδέλφων της 1ης γραμμής. Σε κάθε άλλη περίπτωση φαντάζομαι ότι λειτουργούν ακόμα οι θεσμοί που πρέπει να ελέγχουν αυτεπάγγελτα αν συντελούνται τα παραπάνω αδικήματα. Σε κάθε περίπτωση, μετά την υγειονομική κρίση ευθύνη έχουν όλοι οι γιατροί της πόλης, μέλη του ΙΣΛ να αξιολογήσουν τη στάση του προέδρου και το κατά πόσο στάθηκε στο ύψος του θεσμού.
Τίποτα κατά τη γνώμη δεν είναι τυχαίο, και τίποτα δεν είναι απολίτικο. Μια μεγάλη, παγκόσμιας εμβέλειας υγειονομική κρίση, που αποδεικνύει πως η οικονομική και κοινωνική οργάνωση του δυτικού κόσμου έχει φτάσει σε αδιέξοδο, για κάποιους φαντάζει ιδανική ευκαιρία να βγάλουν τον αυταρχισμό και το ρατσισμό τους στην επιφάνεια. Είναι εξάλλου μια συγκυρία που μπορεί κανείς να ζητάει να βγει ο στρατός στο δρόμο (πιθανά χρόνια φαντασίωση) και να μη θεωρείται αυτό αντιδημοκρατική εκτροπή ή ποινικό αδίκημα.
Η στοχοποίηση του πληθυσμού των ΡΟΜΑ τις τελευταίες μέρες, ενός πληθυσμού που οι κεντρικές πολιτικές κρατούν σε συνθήκες γκετοποίησης και χαμηλής μόρφωσης αλλά και η στοχοποίηση του υπόλοιπου πληθυσμού της Ν.Σμύρνης που έχει υποχρεωθεί όλα αυτά τα χρόνια να ζει σε μια περιοχή ιδιότυπα προστατευμένης ανομίας ακριβώς σ’αυτό το πλαίσιο εντάσσονται.
Ας μην κρυβόμαστε, αν μια «επιδημιολογική έξαρση» παρατηρούνταν σε οποιαδήποτε άλλη γειτονιά της Λάρισας, τα μέτρα και οι δηλώσεις θα είχαν εντελώς άλλο χαρακτήρα. Ως χρυσή ευκαιρία λοιπόν έδωσε μια καλή αφορμή να κλείσουμε σε καραντίνα τους «λεπρούς» της Ν.Σμύρνης, αλλά μέσα σ’αυτό το αυταρχικό περιβάλλον να επεκταθούμε και σε άλλες προϋπάρχουσες φαντασιώσεις όπως τους πρόσφυγες του Κουτσόχερου, εκεί μάλιστα χωρίς θετικά δείγματα.
Ως ενεργός πολίτης, συνδικαλιστής και μαχόμενος γιατρός στην πρώτη γραμμή ένιωσα ότι δεν μπορώ να σωπαίνω πια ακόμα κι αν καταλαβαίνω ότι πλέον στοχοποιούμαι και μπαίνω στο μάτι του κυκλώνα. Η ηθική μου όμως δε μου επιτρέπει να παραμείνω ἀλλο σιωπηλός.
