Ανακοίνωση της Πολιτικής Κίνησης για ένα Σύγχρονο Κομμουνιστικό Σχέδιο
Η ψήφιση του νομοσχεδίου για την περιστολή του δικαιώματος στις συγκεντρώσεις και η ωμή καταστολή της συγκέντρωσης έξω από τη Βουλή στις 9 Ιουλίου, διαμορφώνει νέες συνθήκες για τις δυνάμεις του μαζικού κινήματος και της μαχόμενης αριστεράς. Αυτός ο νόμος δεν πρέπει και δεν μπορεί να εφαρμοστεί, πρέπει να ανατραπεί στον δρόμο με μαζική λαϊκή ανυπακοή και με νέα διαδήλωση που θα σπάσει στην πράξη τον φόβο και την τρομοκρατία που θέλουν να επιβάλουν.
Το πρώτο μήνυμα εστάλη την Πέμπτη 9 Ιουλίου, ημέρα ψήφισης του νομοσχεδίου, όπου στην Αθήνα και σε άλλες πόλεις της Ελλάδας χιλιάδες κόσμου, συνδικάτα, φοιτητικοί σύλλογοι, μαζικοί φορείς και πολιτικές οργανώσεις διαδήλωσαν υπερασπιζόμενοι το ίδιο το δικαίωμα στις διαδηλώσεις.
Η κυβέρνηση της ΝΔ, παρά το ότι το συγκεκριμένο νομοσχέδιο εκτός από αντισυνταγματικό και αντιλαϊκό δεν έχει κοινωνική νομιμοποίηση, επιδόθηκε σε ένα κρεσέντο βίας και καταστολής, με τις δυνάμεις κρατικής τρομοκρατίας του Χρυσοχοϊδη να πνίγουν στα χημικά και να επιχειρούν να διαλύσουν τη συγκέντρωση έξω από τη βουλή. Δεν έμειναν όμως μόνο εκεί, μετά τη βίαιη επίθεση των ΜΑΤ, η ομάδα ΔΡΑΣΗ επιδόθηκε σε πογκρόμ στους δρόμους του κέντρου κυνηγώντας με τις μηχανές, χτυπώντας και συλλαμβάνοντας στον σωρό διαδηλωτές. Ο απολογισμός του οργίου καταστολής ήταν εκτός από τραυματίες να υπάρχουν και 9 συλληφθέντες διαδηλωτές των οποίων και ζητάμε την άμεση απελευθέρωση.
Υπήρξε ξεκάθαρο σχέδιο της αστυνομίας για διάλυση της συγκέντρωσης στο οποίο λειτούργησαν και οι γνωστοί από παλιά μηχανισμοί κράτους και παρακράτους, ενώ αξίζει διερεύνησης η καταγγελία για τον αστυνομικό με πολιτικά που περιφερόταν στον προαύλιο χώρο της Βουλής και επικοινωνούσε με ασύρματο.
Το νομοσχέδιο ψηφίστηκε από ΝΔ, ΚΙΝΑΛΛ και τους ακροδεξιούς του Βελλόπουλου δείχνοντας ποια είναι η πολιτική συμμαχία που θέλει να ξεμπερδέψει γρήγορα με τις κοινωνικές αντιδράσεις που κυοφορούνται εν μέσω της βαθιάς οικονομικής ύφεσης και των αντεργατικών αντιλαϊκών πολιτικών που θα ακολουθήσουν.
Η καταψήφιση του νομοσχεδίου από τον ΣΥΡΙΖΑ, είναι το αναγκαίο φύλο συκής για να κρύψει τις δικές του ευθύνες για το χτύπημα των διαδηλώσεων όσο ήταν κυβέρνηση και τον περιορισμό του δικαιώματος της απεργίας που ψήφισε ο ίδιος. Η στάση του ΣΥΡΙΖΑ όχι μόνο δεν αμβλύνει τις ευθύνες του αλλά αντίθετα τις οξύνει, προσπαθώντας να χτίσει συμμαχίες με τα ρετάλια του ΠΑΣΟΚ ( Παπανδρέου – Ραγκούσης ).
Για άλλη μια φορά εκτός από τους γνωστούς μηχανισμούς της ασφάλειας υπήρξαν και οι « χρήσιμοι ηλίθιοι » που άθελά τους αξιοποιήθηκαν από την κυβερνητική προπαγάνδα για να « δικαιολογηθεί » η αδικαιολόγητη κρατική καταστολή που θύμισε εποχές κυβερνήσεων Σαμαρά, Βενιζέλου και Κουβέλη.
Απ’ εδώ και πέρα έχουμε μπροστά μας το δύσκολο αλλά αναγκαίο έργο της οργάνωσης της μαζικής λαϊκής ανυπακοής στο νομοσχέδιο. Το μαζικό κίνημα πρέπει να εγγυηθεί ότι αυτό το νομοσχέδιο δεν πρόκειται να εφαρμοστεί, μέχρι την ανατροπή του. Η ενωτική δράση γύρω από την Επιτροπή για την ελευθερία στη διαδήλωση, είναι το αναγκαίο βήμα για τη μέγιστη δυνατή συγκέντρωση δυνάμεων που δεν μπορεί να υπονομεύεται από κανέναν στο όνομα μικροϊδιοκτησιακών λογικών.
Χρειάζεται αναβαθμισμένη κοινή δράση κι ενωτική πάλη για να σπάσει ο φόβος κι η τρομοκρατία που η κυβέρνηση θέλει να επιβάλλει. Πλέον δεν χωρούν οι λογικές της «σύγκρουσης για τη σύγκρουση» και τα «αριστερά παιδιαρίσματα» που κινούνται έξω από τις δράσεις του μαζικού κινήματος.
Οι συγκεντρώσεις δεν απαγορεύονται με νόμους, τα νομοσχέδια καταργούνται στους δρόμους.
