Εντονος προβληματισμός επικρατεί στους κόλπους των λογιστών του νομού αλλά και ολόκληρης της χώρας εξαιτίας των ειδήσεων που έφτασαν τις τελευταίες ημέρες από το Ρέθυμνο και την Πάτρα και σύμφωνα με τις οποίες δύο συνάδελφοί τους έχασαν ξαφνικά τη ζωή τους, προφανώς λόγω της έντονης πίεσης που κυριαρχεί στο επάγγελμά τους τα τελευταία χρόνια.
Οπως υποστηρίζουν είναι ανθρωπίνως αδύνατο να ανταποκριθούν μέσα στα στενά χρονικά περιθώρια που δίνει το υπουργείο Οικονομικών σε όλες τις απαιτήσεις και είναι εκ των ουκ άνευ αναγκαίο να δοθεί παράταση στην υποβολή των φορολογικών δηλώσεων και πέραν του Αυγούστου.
ΣΤΟ ΡΕΘΥΜΝΟ
Πιο συγκεκριμένα στο Ρέθυμνο έχασε τη ζωή του ξαφνικά ο φοροτεχνικός Μανώλης Σκουλούδης σε ηλικία 61 ετών και όπως αφήνουν να εννοηθεί συνάδελφοί του τον “σκότωσε” το άγχος και η πίεση της δουλειάς.
Χαρακτηριστική είναι η παρακάτω ανάρτηση συναδέλφισσάς του στη σελίδα του συλλόγου λογιστών Ρεθύμνου:
“Αγαπητοί μου συνάδελφοι, και επικεφαλής του συλλόγου μας.
Οι πρωτοφανείς συνθήκες που βιώνουμε όλοι τους τελευταίους μήνες και όχι μόνο, θεωρώ ότι πρέπει να μας ξυπνήσουν και να αντιδράσουμε δυναμικά και αποτελεσματικά.
Σήμερα ο Μανώλης μας, έφυγε, φορτωμένος με τα άγχη για ημερομηνίες, διευκρινίσεις και ξεκαθάρισμα εγκυκλίων, ΚΥΑ, νόμων, αποφάσεων, ώστε ευσυνείδητα και με την αίσθηση της ευθύνης να μπορέσει να αντεπεξέλθει.
Γλίτωσε απ όλα αυτά. Αν θεωρείτε ότι η λύση για να ξεφύγουμε από το βούρκο … που μας έχουν ρίξει είναι ο θάνατος, να μας το πείτε.
Ειμαι αγανακτισμένη, ντρέπομαι για τη συμπεριφορά του κράτους απέναντι στον κλάδο μας, για την συμπεριφορά των φορέων μας, οικονομικό επιμελητήριο, συλλόγους κλπ, . πραγματικά ντρέπομαι, δεχόμαστε σαν κότες να μας πυροβολούν, και εμείς σαν καλοί μαθητές να ξεπερνούμε τα ανθρώπινα όρια μας, για να σταθούμε άξια, δίπλα στο κράτος και τις απαιτήσεις του, και σ όλα αυτά τα τρελλά, που ζούμε καθημερινά.
Πρέπει να βγούμε στους δρόμους, να φωνάξουμε όλοι δυνατά, να κλείσουμε τα γραφεία μας, να μην στέλνουμε τίποτα, να μην εξυπηρετούμε κανέναν για ένα μήνα….τουλάχιστον.
Πως μπορεί να βγουν οι δηλώσεις μέχρι 29/07/2020, τι είμαστε? Τσιπάκια, μέχρι τώρα ποιοι συνάδελφοι έχουν καταφέρει να στείλουν επιχειρήσεις, εταιρείες κλπ.
Οι αναστολές τρέχουν, ο ΦΠΑ τρέχει, οι ταμειακές τρέχουν, τα προγράμματα χρηματοδότησης τρέχουν, η καθημερινή μας εργασία, (τραπεζες, κλειδάριθμοι, ε9, μισθωτήρια, προσλήψεις, επιδόματα, αιτήσεις, υπεύθυνες δηλώσεις, κλπ) τρέχουν και εμείς τρέχουμε από πίσω να τα προλάβουμε.
Σήμερα διάβασα ανακοίνωση της ΠΟΦΕ , για παράταση στις ταμειακές, τίποτα για δηλώσεις, τίποτα για ΦΠΑ, τίποτα για τίποτα.
Αύριο , θα έπρεπε να βγει ο σύλλογος να απαιτήσει απ όλους τους συναδέλφους του Ρεθύμνου, να κλείσουν τα γραφεία τους. Να τιμήσουμε έναν άνθρωπο που πάντα ήταν στις επάλξεις, που αγωνιζόταν και αγωνιούσε μέχρι τέλους για τη διεκπεραίωση όλων αυτών που μας βασανίζουν. Δεν θέλουμε να δούμε ένα στεφάνι, ή ένα δημοσίευμα στον τύπο για τη μνήμη του. Πρέπει να ζητήσουμε δικαίωση, γιατί μετά τον Μανώλη κινδυνεύουμε κι όλοι εμείς, που έχουμε ξεχάσει τι θα πει ξεκούραση, οικογένεια, διακοπές, προσωπικές στιγμές…
Απευθύνομαι σε όλους σας, και παρακαλώ να δημοσιεύσετε την επιστολή αυτή, για να δούμε αν υπάρχουν αποδέκτες, και καλώ το σύλλογό μας, να αντιδράσει δυναμικά, όσο ποτέ μέχρι τώρα, για να βρούμε δικαίωση.
Θα ήθελα να δω ένα άλλο πρόσωπο απ όλους εμάς, που σκύβουμε το κεφάλι, και να πούμε τώρα είναι η ώρα να βρούμε το δίκιο μας, να μας δείξουν ότι μας σέβονται όλοι, όπως σεβόμαστε κι εμείς τον κάθε πελάτη, φίλο, συνεργάτη.
Στο όνομα του Μανώλη, ας βροντοφωνάξουμε για το δίκιο μας και ας απαιτήσουμε το σεβασμό που μας αξίζει.
Ειμαι αγανακτισμένη, ναι και το δηλώνω.
ΣΤΗΝ ΠΑΤΡΑ
Εν τω μεταξύ χθες σαν κεραυνός έσκασε στην Πάτρα η είδηση του θανάτου του 51χρονου φοροτεχνικού Μανώλη Κοντού ο οποίος έφυγε ξαφνικά από τη ζωή χωρίς να έχει εμφανίσει προηγουμένως κάποια προβλήματα.
Και στην Πάτρα οι αντιδράσεις των συναδέλφων του είναι παρόμοιες με αυτές του Ρεθύμνου και όλοι τονίζουν ότι το άγχος, η πίεση λόγω του τεράστιου όγκου εργασίας που έχουν επωμιστεί οι λογιστές είναι η κύρια αιτία για το θάνατο μάχιμων ανθρώπων του κλάδου.
