Δήλωση της βουλευτή Λάρισας του ΚΙΝΑΛ με αφορμή τη συμπλήρωση 100 χρόνων από τη γέννηση της μεγάλης ηθοποιού και πολιτικού Μελίνας Μερκούρη
Σαν σήμερα γεννήθηκε η Μελίνα Μερκούρη, αυτή που σύσσωμος ο διεθνής τύπος, ονόμασε «τελευταία Ελληνίδα θεά». Η Ελληνίδα Μελίνα, με ένα όνομα και έξι μαγικά γράμματα, όσα ακριβώς και η Ελλάδα , έγινε η ίδια, Ελλάδα…
Τα βήματά της έφτιαξαν μονοπάτι και μετά δρόμο και μετά λεωφόρο και το αποτύπωμά της σφράγισε την εποχή της και σημάδεψε όλες τις επόμενες εποχές
Η Μελίνα, άλλοτε με το τεράστιο χαμόγελο και το βαθύ γέλιο- όταν ένιωθε την αγάπη και το δίκαιο να επικρατεί για τη χώρα και τους Ανθρώπους της – κι άλλοτε, με το συνοφρυωμένο μέτωπο, το σκοτεινό βλέμμα και την κοφτερή γλώσσα – όταν ένιωθε το άδικο και το μίσος να κυριαρχούν σε βάρος τους …
Η Μελίνα, που μπήκε μπροστά στον αντιδικτατορικό αγώνα και δίδαξε με το θάρρος της και τη δύναμη της φωνής της, γενιές και γενιές , για την ιδέα της Δημοκρατίας και της Ελευθερίας, για τη φρίκη του φασισμού και του ναζισμού
Η θεατρίνα που δεν δίστασε να εκθέσει τον εαυτό της στον φακό, έτσι όπως ήταν , χωρίς φτιασιδώματα και περιττά στολίδια, αυτή που λάτρευε τα απλά μοτίβα και τις ίσιες γραμμές, λάτρευε το Φώς και τον καθαρό ουρανό
Η φήμη της γρήγορα έφτασε στα πέρατα του κόσμου .
Συνέδεσε απίστευτα το πρόσωπό της με το «οικείο» και το κοντινό, είτε μιλούσε ως Μπλανς Ντιμπουά στο «Λεωφορείον ο Πόθος», είτε ως «Στέλλα», τότε που έγινε κι αυτή, το αντικείμενο του πόθου, του μεγάλου σκηνοθέτη και μετά συντρόφου της Ζιλ Ντασέν.
Δεν θα μπορούσε ποτέ αυτή η Γυναίκα, να μην συμμετέχει στην πολιτική και δεν θα μπορούσε να είναι παρά μόνο στο ΠΑΣΟΚ.
Έφερε στο προσκήνιο όλο το δικό της Φως και ως υπουργός Πολιτισμού, φρόντισε την επαρχία και δημιούργησε τα μεγάλα «σχολεία Θεάτρου», τα Δημοτικά Περιφερειακά Θέατρα, απογείωσε τη χώρα με το θεσμό της «Πολιτιστικής Πρωτεύουσας της Ευρώπης», ενώ το όραμά της για την επιστροφή των Γλυπτών του Παρθενώνα από το Βρετανικό Μουσείο, ταυτίστηκε με την ίδια και παραμένει δυστυχώς ακόμη και σήμερα, πάντα επίκαιρη και μεγάλη διεκδίκηση της χώρας..
Σαν σήμερα, μια Κυριακή, η Μελίνα, με τη συγκλονιστική της ερμηνεία στο «Ποτέ την Κυριακή», θυμίζει με τη ζωή της, τα δικά της «ποτέ»:
Ποτέ ανοχή στο φασισμό
Ποτέ ενδοτισμό στα εθνικά δικαιώματα της χώρας
Ποτέ υποχώρηση στους αγώνες διεκδίκησης των Γλυπτών του Παρθενώνα
Ποτέ στη ζωή μας συμβιβασμό, με το μικρό και με το λίγο
Θυμίζει ακόμη το ΠΑΣΟΚ των Ιδεών, της Αλλαγής, του Αγώνα.
Θυμίζει την πρώτη μεγάλη νίκη του ΠΑΣΟΚ , σαν σήμερα, το 1981
Θυμίζει τη διαδρομή προς τη Δημοκρατία, τις μεγάλες μεταρρυθμίσεις και τις μεγάλες αλλαγές για τη χώρα
Θυμίζει παράλληλα, την σύγχρονη ανάγκη, της Νέας Αλλαγής, που πάντα όμως θα έχει τη σφραγίδα της ψυχής και του ανυπόταχτου πνεύματος της ΜΕΛΙΝΑΣ – δηλαδή της ίδιας της ΕΛΛΑΔΑΣ ..»
