Σκληρή κριτική του πρώην δημάρχου Ελασσόνας που χαρακτηρίζει διαχειριστικό και με γραφειοκρατικό αποτύπωμα τον προϋπολογισμό της Δημοτικής Αρχής
Ένας προϋπολογισμός μπορεί να είναι απλά διαχειριστικός, ή διαχειριστικός αλλά να περιέχει έστω κάποιες δυναμικές προοπτικές που να διαγράφουν στο βάθος αναπτυξιακούς στόχους, ή αποφασιστικά αναπτυξιακός με άξονες την προγραμματική προώθηση και αντιμετώπιση των μεγάλων προβλημάτων του Δήμου Ελασσόνας η επίλυση των οποίων αποτελεί προϋπόθεση για την οικονομική ανάπτυξη και την ποιότητα ζωής.
Ένας απλά διαχειριστικός προϋπολογισμός δεν μπορεί να υπηρετήσει τους στρατηγικούς στόχους της αυτοδιοίκησης ούτε να εγγυηθεί αξιόλογη ανάπτυξη.
Ο προϋπολογισμός της παρούσας Δημοτικής Αρχής είναι ένας διαχειριστικός προϋπολογισμός με γραφειοκρατικό αποτύπωμα.
Δεν θεωρώ εύκολο το εγχείρημα της κατάρτισης ενός στρατηγικά δυναμικού προϋπολογισμού ειδικά μετά την αποτυχία σας να χαράξετε πολιτική με άξονες την αντιμετώπιση των στρατηγικών προβλημάτων αλλά και την ανάπτυξη της περιοχής μας.
Υπάρχουν πολύ λόγοι βέβαια στους οποίους μπορεί να οφείλεται η αδυναμία αυτή.
Κατά την γνώμη μας ένας από τους πιο βασικούς είναι ότι δεν μπορέσατε να χαράξετε τον δικό σας βηματισμό, αλλά περπατήσατε πάνω στα βήματα που εμείς χαράξαμε.
Πατήσατε πάνω σε δικές μας μελέτες, πάνω στις δικές μας προσπάθειες να αλλάξουμε τον Δήμο μας και να τον κάνουμε πιο σύγχρονο και πιο λειτουργικό.
Να χαράξουμε πολιτικές για τους ανθρώπους του μόχθου, για τον αγροτικό και κτηνοτροφικό κόσμο, για τη Νεολαία μας.
Δεν είχατε καν την απαιτούμενη ευγένεια και το πολιτικό θάρρρος να αναφερθείτε στις προσπάθειες της δικής μας θητείας, λες και τώρα δημιουργήθηκε αυτός ο Δήμος, λες και εσείς τον ανακαλύψατε.
Δεν λύνονται όμως κύριοι της Δημοτικής Αρχής έτσι τα προβλήματα και κυρίως δεν προχωρά τίποτα που να βασίζεται στην μικροψυχία και στον μηδενισμό.
Δεν υπάρχει στρατηγικός σχεδιασμός, δεν υπάρχει όραμα, δεν υπάρχει μεράκι, δεν υπάρχει θέληση και κυρίως δεν υπάρχει η ικανότητα να πάτε το Δήμο έστω ένα μικρό βήμα παραπάνω από εκεί που τον πήγαμε εμείς.
Και όλα αυτά ίσως να μην είχαν ιδιαίτερη σημασία αν πίσω από τους αριθμούς δεν υπήρχαν άνθρωποι, οικογένειες, παιδιά νέοι που προσπαθούν με κάθε τρόπο να μην εγκαταλείψουν τον τόπο.
Τι τους δίνετε; Απογοήτευση και για αυτό να είστε σίγουροι ότι δεν θα το ξεχάσουν.
