ΓΡΑΦΕΙ Η Αθηνά Π. Σιαφαρίκα, δικηγόρος (MJur Oxford), πολιτευτής Ν. Λάρισας, ΝΔ
Μεγάλη συζήτηση γίνεται τελευταία σχετικά με το Νομοσχέδιο για την Τριτοβάθμια εκπαίδευση. Πολλές και σεβαστές οι τοποθετήσεις. Εντούτοις, προσωπικά ιδιαίτερη εντύπωση μου προκάλεσε η εξής φράση που διάβασα προ ολίγου σε κείμενο 3 πολιτικών προσώπων «Είναι αδιανόητο τα πανεπιστήμια της Οξφόρδης, του Βερολίνου, της Σορβόνης, της Ρώμης, της Βαρκελώνης, της Πράγας να αστυνομοκρατούνται».
Δεν ξέρω αν οι γράφοντες έχουν φοιτήσει ή έστω επισκεφθεί κάποιο από τα πανεπιστήμια αυτά. Επειδή, λοιπόν, έχω φοιτήσει, πέραν της Νομικής Αθηνών, και σε δυο από τα ως άνω πανεπιστήμια, ήτοι στο Πανεπιστήμιο της Σορβόνης και στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης, θεωρώ αναγκαίο να μεταφέρω τουλάχιστον την προσωπική μου εμπειρία:
- Το αδιανόητο σε Σορβόνη και Οξφόρδη είναι να εισέλθει οποιοδήποτε ξένο άτομο στον χώρο διδασκαλίας αλλά και στη βιβλιοθήκη του ιδρύματος χωρίς να έχει πρώτα ταυτοποιηθεί το όνομα και η σχέση του με το ίδρυμα (φοιτητής, καθηγητής, προσωπικό). Για το λόγο αυτό στις εισόδους των χώρων του πανεπιστημίων αυτών είναι τοποθετημένοι «φρουροί» και ελέγχουν ατομικά κάθε εισερχόμενο πολίτη.
- Το αδιανόητο στα δυο αυτά πανεπιστήμια είναι να μην έχει εξασφαλισθεί σε φοιτητές και καθηγητές ένα καθαρό και ήσυχο περιβάλλον όπου θα μπορεί να προαχθεί η έρευνα και η διδασκαλία. Σκηνές βανδαλισμού σε όλους ανεξαρτήτως τους χώρους των ελληνικών πανεπιστημίων, ακόμα και στις τουαλέτες (!) απλά δεν υπάρχουν.
- Το αδιανόητο είναι να μην μπορεί να γίνει παρουσίαση στους φοιτητές με τη χρήση σύγχρονων οπτικοακουστικών μέσων γιατί αυτά εκλάπησαν, παρά τη μεγάλη επένδυση δημοσίου χρήματος.
- Το αδιανόητο είναι να μην μπορείς να κανείς μάθημα μετά το απόγευμα ή και μέρα μεσημέρι γιατί ακριβώς έξω από την είσοδο του πανεπιστημίου γίνεται εμπόριο και χρήση ναρκωτικών, ενώ οι χώροι του πανεπιστημίου να έχουν γίνει αποθήκη πραμάτειας των αλλοδαπών μικροπωλητών.
- Το αδιανόητο είναι να είσαι πρύτανης, καθηγητής, διοικητικό προσωπικό και να μην είναι εγγυημένη η ασφάλεια σου και η σωματική σου ακεραιότητα.
Ας μην κοροϊδευόμαστε. Όπως ομολογείται στο ίδιο κείμενο «των 3», τόσα χρόνια «Λύση πρακτική κι αποδεκτή δεν βρέθηκε». Άρα, το μέτρο προστασίας που πρότεινε το Υπ. Παιδείας είναι κατάλληλο, αναγκαίο και ανάλογο του επιδιωκόμενου σκοπού, καθώς τα υπόλοιπα μέτρα απέτυχαν. Αν υπήρχε κάποια άλλη λύση, άμεσα εφαρμόσιμη και αποτελεσματική, θα είχε ήδη κατατεθεί.
Πόσους καθηγητές και φοιτητές πρέπει να δούμε τραμπουκισμένους ακόμα; Σε τι κατάσταση πρέπει να φτάσουν τα ελληνικά πανεπιστήμια για να καταλάβουμε ότι χωρίς ασφάλεια δεν υπάρχει ούτε ακαδημαϊκή ούτε οικονομική πρόοδος; Επιτέλους πρέπει να δοθεί μια λύση στην τωρινή απαράδεκτη κατάσταση. Ο κόσμος, η επιστήμη, η τεχνολογία εξελίσσονται με ραγδαίους ρυθμούς κι εμείς ακόμα συζητάμε αν θα μπορούμε να είμαστε ασφαλείς μέσα στα πανεπιστήμια!
Αυτός που πλήττεται περισσότερο από την ανομία στα πανεπιστήμια είναι ο απλός Έλληνας πολίτης που επενδύει στη μόρφωση των παιδιών του και βλέπει την επένδυση του να μην αποδίδει. Αν θέλουμε λοιπόν να συγκρινόμαστε με Σορβόνη και Οξφόρδη, ας συζητήσουμε πως θα φτιάξουμε τις ίδιες συνθήκες διδασκαλίας, τις ίδιες βιβλιοθήκες, την ίδια πρόσβαση σε ακαδημαϊκές βάσεις δεδομένων, αλλά και πιο πρακτικά, εστίες για τους φοιτητές που αναγκάζονται να πληρώνουν υπέρογκα ενοίκια σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη. Ας μιλήσουμε, λοιπόν, για την ταμπακιέρα.
