Πραγματοποιήθηκε το Σάββατο 16 Οκτωβρίου 2021 η Γενική Συνέλευση των Προέδρων με επίδικο ζήτημα τη συνέχιση της απεργίας-αποχής από την αυτοαξιολόγηση. Μετά την απόφαση του Εφετείου Αθηνών, που έκρινε την εν λόγω απεργία παράνομη, η απόπειρα των ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΩΝ και του ΠΑΜΕ για συνέχιση της ήταν πράξη πολιτικά και συνδικαλιστικά τυχοδιωκτική.
Η καταστατική πλειοψηφία των δύο τρίτων (που προβλέπεται για την κήρυξη ή τη συνέχιση της απεργίας) δεν επετεύχθη. Στη Γενική Συνέλευση κατατέθηκαν τέσσερις διαφορετικές προτάσεις ως εξής:
Συνέχιση της απεργίας-αποχής με κάθε τρόπο.
Συνέχιση της απεργίας-αποχής με «νόμιμο» τρόπο (προσφυγή στον ΟΜΕΔ, προσωπικό ασφαλείας κ.α.).
Επαναπροκήρυξη της απεργίας-αποχής με τα ίδια αιτήματα με την προηγούμενη και πραγματοποίησή της με κάθε τρόπο.
Επαναπροκήρυξη της απεργίας-αποχής με τα ίδια αιτήματα με την προηγούμενη και πραγματοποίησή της με «νόμιμο» τρόπο (προσφυγή στον ΟΜΕΔ, προσωπικό ασφαλείας κ.α.).
Πέραν του γεγονότος, ότι σύμφωνα με το νομικό πλαίσιο απαγορεύεται να συνεχιστεί απεργία που έχει κηρυχτεί παράνομη από τα δικαστήρια, ή να επαναπροκηρυχθεί απεργία με τα ίδια αιτήματα με προηγούμενη, που έχει κηρυχτεί παράνομη, είναι απολύτως σαφές ότι πρόκειται για τέσσερις διαφορετικές προτάσεις.
Σύμφωνα με το καταστατικό της ΟΛΜΕ οι Πρόεδροι των τοπικών ΕΛΜΕ έχουν υποχρέωση να ψηφίσουν μόνο την πρόταση που πλειοψήφισε στην ΕΛΜΕ τους. Αυτήν την τακτική ακριβώς ακολούθησαν όλοι οι Πρόεδροι των ΕΛΜΕ που πρόσκεινται πολιτικά στη ΔΑΚΕ.
Αντίθετα, Πρόεδροι των ΕΛΜΕ που πρόσκεινται στις ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ, προέβησαν σε σωρεία καταστατικών παραβάσεων, προκειμένου να περάσει πάση θυσία η θέση για απεργία-αποχή από την αυτοαξιολόγηση κάθε απόχρωσης, καθ’ υπέρβασιν της εντολής που είχαν. Και ύστερα, έχουν το θράσος να καταγγέλλουν Προέδρους ΕΛΜΕ, προσκείμενους στη ΔΑΚΕ, που έπραξαν το καθήκον τους, σύμφωνα με όσα επιτάσσει το καταστατικό της Ομοσπονδίας.
Επειδή το θράσος των ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΩΝ ξεχειλίζει, καλόν θα είναι οι συνάδελφοι να πληροφορηθούν τις άθλιες μεθοδεύσεις που ακολούθησαν τόσο σε επίπεδο ΕΛΜΕ όσο και στη Γενική Συνέλευση των Προέδρων των ΕΛΜΕ.
Συγκεκριμένα:
Πραγματοποιήθηκαν, κατόπιν πίεσής τους, «ηλεκτρονικές» Γενικές Συνελεύσεις και ηλεκτρονική ψηφοφορία. Το φοβερό είναι ότι διαρρηγνύουν τα ιμάτιά τους κατά της ηλεκτρονικής ψηφοφορίας στα Συνδικάτα. Επίσης, το Δ.Σ της ΟΛΜΕ αποφάσισε αποχή από τις εκλογές των αιρετών, γιατί δεν αποδέχεται αυτή τη διαδικασία. Όταν όμως τους συμφέρει, την εφαρμόζουν οι ίδιοι μία χαρά.
Κατ’ αντιστοιχία έγιναν ,λόγω αδυναμίας πραγματοποίησης Γενικής Συνέλευσης, Διοικητικά Συμβούλια των ΕΛΜΕ με τη μέθοδο της τηλεδιάσκεψης και τα Διοικητικά Συμβούλια πήραν απόφαση για την απεργία-αποχή. Τόσο οι «ηλεκτρονικές» Γενικές Συνελεύσεις, όσο και τα Διοικητικά Συμβούλια, μέσω πλατφόρμας, αποτελούν αντικαταστατικές ενέργειες, γιατί το καταστατικό της ΟΛΜΕ προβλέπει δια ζώσης διαδικασίες. Άρα και η Γενική Συνέλευση των Προέδρων ήταν άκυρη, αφού υπήρχαν ΕΛΜΕ, που είχαν πάρει αποφάσεις με τον ανωτέρω τρόπο. Η ΔΑΚΕ Καθηγητών, παρά το ότι επεσήμανε τις αντικαταστατικές ενέργειες, δεν έθεσε ζήτημα ακύρωσης της Γενικής Συνέλευσης των Προέδρων των ΕΛΜΕ, για να μη δυναμιτίσει περαιτέρω το κλίμα.
Πρόεδροι, προσκείμενοι στις ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ, ψήφιζαν κατά το δοκούν
οποιαδήποτε μορφή απεργίας-αποχής καθ’ υπέρβασιν της
εξουσιοδότησης που είχαν.
Παρουσίασαν ως αποφάσεις Γενικών Συνελεύσεων Γενικές Συνελεύσεις των είκοσι και των τριάντα ατόμων στα 1200 ή και στα 1500 μέλη, εξευτελίζοντας κάθε έννοια νομιμότητας και δημοκρατίας.
Ο Πρόεδρος της ΕΛΜΕ Πειραιά και στέλεχος του ΠΑΜΕ κατέθεσε
τέσσερις φορές την πρόταση της ΕΛΜΕ του, τροποποιώντας την κάθε φορά. Πραγματοποιήθηκαν, λοιπόν, τέσσερις διαφορετικές
ψηφοφορίες, για τη μία υποτιθέμενη πρόταση της ΕΛΜΕ Πειραιά, που άλλαζε μορφή κάθε τέταρτο. Αλήθεια, από πού πήρε ο συγκεκριμένος συνάδελφος τη νομιμοποίηση να τροποποιεί την πρόταση της ΕΛΜΕ του; Και ακόμα περισσότερο ποια νομιμοποίηση είχαν οι Πρόεδροι των άλλων ΕΛΜΕ που ψήφισαν τις τέσσερις αυτές εκδοχές;
- Επιχείρησαν να επιβάλουν κλίμα τρομοκρατίας στη Γενική Συνέλευση, επιτιθέμενοι συνεχώς στους συνδικαλιστές της ΔΑΚΕ, προκειμένου να τους κάμψουν ηθικά και να ψηφίσουν προτάσεις που δεν είχαν αποφασιστεί στις ΕΛΜΕ τους.
Και ύστερα από όλα αυτά έχουν το θράσος να κατηγορούν, μεταξύ άλλων, και συνδικαλιστές της ΔΑΚΕ για πραξικόπημα. Στην περίπτωση αυτή ταιριάζει απόλυτα το ρηθέν του Χαρίλαου Φλωράκη: «Εκεί που μας χρωστάγανε, μας πήραν και το βόδι».
Ενημερώνουμε, πληροφορούμε τους εξτρεμιστές της άκρας αριστεράς ότι το κλίμα τρομοκρατίας, που επιχειρούν να επιβάλουν στον χώρο της εκπαίδευσης, δε θα περάσει. Η ΔΑΚΕ Καθηγητών Δ.Ε, με αίσθημα ευθύνης, θα εξακολουθήσει να αγωνίζεται για τα προβλήματα των εκπαιδευτικών, να επισημαίνει αδυναμίες και να απαιτεί λύσεις και να προστατεύει τους συναδέλφους τόσο από τις αυθαιρεσίες της Διοίκησης, όσο και από τις αυτοκτονικές τακτικές των εξτρεμιστών.
