ΓΡΑΦΕΙ Η Κατερίνα Ταντσιούρα, μαθήτρια
Ο Γεώργιος Καλακαλλάς ήταν ένας από τους πιο σημαντικούς και πολυβραβευμένους γλύπτες στη χώρα μας. Έχει φιλοτεχνήσει μεγάλα και σπουδαία έργα, που βρίσκονται εκτεθειμένα σε όλο το πανελλήνιο. Γεννήθηκε στο Θεσσαλικό κάμπο και συγκεκριμένα στον Τύρναβο, στις 26 Ιουνίου του 1938. Ήταν το όγδοο παιδί του Ανδρέα και της Χαρίκλειας Καλακαλά. Μεγάλωσε σε μία πολύτεκνη και αγροτική οικογένεια, έχοντας ακόμη εφτά μεγαλύτερα αδέρφια.
Τα χρόνια τότε ήταν δύσκολα για την οικογένεια Καλακαλά, καθώς το σπίτι τους είχε καταληφθεί από Γερμανούς και λειτουργούσε ως μαγειρείο.
Από πολύ μικρή ηλικία έδειχνε μια ιδιαίτερη συμπάθεια για τα γράμματα. Τελείωσε το Δημοτικό σχολείο στον Τύρναβο και έπειτα συνέχισε την μαθητική του πορεία σε Γυμνάσιο στην Λάρισα. Την πρώτη του χρονιά στο Γυμνάσιο πρόσθεσαν στα ελληνικά σχολεία το μάθημα των καλλιτεχνικών. Έτσι, σε ηλικία μόλις δώδεκα ετών δημιούργησε το πρώτο του γλυπτό και σύμφωνα με τα λεγόμενά του, τότε ήταν που αποφάσισε ότι θα γίνει γλύπτης.
Το 1957 άρχισε τις σπουδές του στην Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας και συγκεκριμένα στο εργαστήρι του Γιάννη Παππά. Εκεί ασχολήθηκε με θεωρητικές και ιστορικές σπουδές. Επιπλέον, παρακολούθησε κάποια μαθήματα χαλκοχυτικής και γυψοτεχνίας στο εργαστήριο της σχολής. Από το 1959 και για τα επόμενα τρία χρόνια, έλαβε υποτροφία από το Υπουργείο Παιδείας και το τότε Βασιλικό Ίδρυμα για την μελέτη της Μεταβυζαντινής και λαϊκής τέχνης στο Πήλιο και στα Ζαχαροχώρια. Το 1965 διορίστηκε καθηγητής στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο και μετέπειτα έγινε επιμελητής στην έδρα γλυπτικής. Το 1984 εντάχθηκε στην βαθμίδα του λέκτορα και το 1997 έγινε καθηγητής του τμήματος αρχιτεκτονικής, ενώ το 1980 έλαβε την Διεθνή ταυτότητα Καλλιτέχνη. Επιπλέον υπήρξε βοηθός του ζωγράφου Χατζηκυριάκου Γκίκα και το 1969 παντρεύτηκε με την ανιψιά του, Θεοφανώ Γκίκα.
Έχει φιλοτεχνήσει πολλά σπουδαία έργα, όπως ο «Ιπποκράτης» (βρίσκεται στο κενοτάφιο του Ιπποκράτη στη Λάρισα), «Η κόρη της Φιλοθέης» (1978), τον «Κένταυρο» (2006, βρίσκεται στη συλλογή της Βουλής των Ελλήνων), όπως και πολλά άλλα έργα, που κοσμούν εσωτερικούς και εξωτερικούς χώρους. Επιπρόσθετα, αξίζει να σημειωθεί πως έχει πραγματοποιήσει 38 ατομικές και 280 ομαδικές εκθέσεις, σε Ελλάδα και εξωτερικό.
Έχει λάβει σημαντικά βραβεία και διακρίσεις για το έργο και τα δημιουργήματά του, όπως :
• Έπαινο, σε έκθεση του Υπουργείου Παιδείας.
• Πρώτο βραβείο, στην Έκθεση της Ελληνοαμερικάνικης Ένωσης.
• Πρώτο βραβείο Αργυρού ECU, από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.
• Δίπλωμα Τιμής στην Ιταλία, για την Τέχνη του στην Ευρώπη (1975), από το Associazione Libery Professionisti Europei.
Το πρώτο του βραβείο το έλαβε ύστερα από διαγωνισμό, το 1962, για το μνημείο του Αυξεντίου στην Κύπρο, όπου πήρε το Α’ βραβείο.
Επίσης έχει ασχοληθεί με την ποίηση, έχει γράψει κείμενα για την τέχνη, την παιδεία και τον πολιτισμό, αλλά έχει εκδώσει και βιβλία σχετικά με τη γλυπτική. Τελευταίο του έργο ήταν η προτομή του Παύλου Μπακογιάννη, η οποία θα εκτεθεί σύντομα.
Κατοικούσε στον Γέρακα Αττικής, όπου εκεί βρισκόταν το αγαπημένο του εργαστήριο, δημιουργώντας μέχρι την τελευταία στιγμή. Απεβίωσε, στις 17 Σεπτεμβρίου 2021.
Ευχαριστούμε πολύ τον Ανδρέα Καλακαλλά, για τις πληροφορίες και το πλούσιο φωτογραφικό υλικό
