Ανακοίνωση της Γραμματείας των ΣΥΝΕΚ
H 8η του Μάρτη δεν είναι γιορτή, είναι η συνέχεια των διαρκών αγώνων των γυναικών για ισότητα, για έξοδο από την εκμετάλλευση και την καταπίεση. Ήταν 8η του Μάρτη του 1857, όταν οι γυναίκες εργάτριες στην κλωστοϋφαντουργία της Νέας Υόρκης κατέβηκαν σε απεργία και διαδήλωσαν απαιτώντας βελτίωση των απάνθρωπων συνθηκών εργασίας, μείωση των ωρών εργασίας τους και εξίσωση των μισθών τους με αυτούς των ανδρών.
Από τότε η 8η Μάρτη είναι μία ημερομηνία άρρηκτα συνδεδεμένη με την ιστορία και τους αγώνες του γυναικείου και του εργατικού κινήματος.
165 χρόνια μετά, οι διακρίσεις σε βάρος των γυναικών στην εργασία, την εκπαίδευση και την οικογένεια συνεχίζουν να υφίστανται. Φέτος η αφόρητη δυσωδία από τις γυναικοκτονίες, τα εγκλήματα μίσους, τις καταγγελίες για σεξουαλική κακοποίηση και βιασμούς που έρχονται στο φως, σημαδεύει την επέτειο της Ημέρας της Γυναίκας.
Οι αγώνες των γυναικών έχουν έχει αναγκάσει τις κυβερνήσεις να κάνουν κάποια βήματα προς την ισότητα. Η σύμβαση 190 της Διεθνούς Οργάνωσης Εργασίας «Για την Εξάλειψη της Βίας και της Παρενόχλησης στον Χώρο της Εργασίας» ενσωματώθηκε μεν στο εθνικό δίκαιο, αλλά ακόμα δεν έχει ψηφιστεί ο αντίστοιχος εφαρμοστικός νόμος για τον Δημόσιο τομέα. Δυστυχώς όμως δεν είναι λίγα και τα βήματα προς τα πίσω! Οι τελευταίοι αντεργατικοί νόμοι πλήττουν περισσότερο τις γυναίκες που συνήθως εργάζονται στις πλέον επισφαλείς και χαμηλόμισθες θέσεις εργασίας. Εν τω μεταξύ, οι μισθολογικές ανισότητες καλά κρατούν, όπως και οι διαφορές στις συντάξεις βάσει στοιχείων της ΕΛΣΤΑΤ.
Οι αναχρονιστικές και συντηρητικές αντιλήψεις της κυβέρνησης για τη θέση των γυναικών στην κοινωνία χρησιμοποιούνται ως ιδεολογία από την επίσημη πολιτεία για να απαλλάσσεται η ίδια από τις υποχρεώσεις της για κοινωνικές δομές στήριξης και πρόνοιας, φορτώνοντας στις γυναίκες εργαζόμενες τα βάρη της κοινωνικής αναπαραγωγής και φροντίδας κάθε ανθρώπινης ανάγκης. Πρόσφατα, η υπουργός Παιδείας προσπάθησε με εγκύκλιο να καταργήσει το δικαίωμα άδειας ανατροφής στις νεοδιόριστες, τις οποίες τελικά δικαίωσε το ΣτΕ.
Η κυβέρνηση με την αρωγή και συμμετοχή των πιο «επισήμων» θεσμικών της παραγόντων (ΥΠΑΙΘ, ΙΕΠ, Προεδρία της Δημοκρατίας, Περιφέρεια κ.ά.) οργανώνει συνέδρια «γονιμότητας» και μαθήματα «γονεϊσμού», σε μία προσπάθεια επαναφοράς του δόγματος ότι ο ρόλος της γυναίκας είναι αποκλειστικά η γέννα και η ανατροφή των παιδιών, θέτοντας σε αμφισβήτηση ακόμα το δικαίωμα να ορίζουμε τα σώματά μας.
Ταυτόχρονα, παρατηρείται μία συνεχώς αυξανόμενη προώθηση της πατριαρχικής κουλτούρας από μερίδα συστημικών ΜΜΕ που είτε κατηγορούν τα θύματα κακοποίησης είτε προβάλλουν επικίνδυνα σεξιστικά πρότυπα ως προς το ρόλο της γυναίκας, την γυναικεία ομορφιά κλπ.
Η κατάρριψη των στερεοτύπων που εγκλωβίζουν τους ανθρώπους, κάθε φύλου, σε ιδεολογίες και συμπεριφορές που τελικά στρέφονται ενάντια τους, προϋποθέτει πληθώρα θεσμικών και νομικών αλλαγών αλλά και βαθιές τομές στο εκπαιδευτικό σύστημα. Η ισότητα των φύλων αφορά στο σύνολο των δημοσίων πολιτικών, την εργασία, την εκπαίδευση, την οικογένεια, τα ΜΜΕ, την αντιμετώπιση της βίας κατά των γυναικών, της άρσης των διακρίσεων και του στίγματος.
Ειδικότερα στην εκπαίδευση, απαιτεί βασικές μεταρρυθμίσεις όπως η ένταξη συμπεριληπτικής ολοκληρωμένης σεξουαλικής αγωγής σε όλη τη διάρκεια του σχολικού βίου, σχολικά εγχειρίδια με συμπεριληπτική γλώσσα και εικονογράφηση, αναμόρφωση των αναλυτικών προγραμμάτων ώστε να προάγεται η ισότητα, ο σεβασμός στην διαφορετικότητα και η εξάλειψη του στίγματος και των διακρίσεων, με απαραίτητη βέβαια την καθολική επιμόρφωση των εκπαιδευτικών. Η ορθή διαπαιδαγώγηση μπορεί να δημιουργήσει μία κοινωνία απαλλαγμένη από στερεότυπα, διακρίσεις λόγω φύλου, ταυτότητας, έκφρασης ή χαρακτηριστικών φύλου και κάθε μορφή ρατσιστικών αντιλήψεων. Ένα καλύτερο αύριο για μας και τα παιδιά μας, μια δημοκρατική κοινωνία ισότητας που η απελευθέρωση των γυναικών θα είναι αυτονόητη και δεδομένη!
Σπάμε τα στερεότυπα – Σπάμε τις διακρίσεις!
Παλεύουμε για καθολική ισότητα!
Συμμετέχουμε στην στάση εργασίας της ΑΔΕΔΥ (12-2μμ)
