ΌΤΑΝ ΤΟ ΧΩΜΑ ΒΑΦΤΗΚΕ ΚΟΚΚΙΝΟ! ΜΙΑ ΙΣΤΟΡΙΑ ΜΕ ΚΟΛΙΓΟΥΣ – “ΕΘΝΙΚΟΥΣ ΕΥΕΡΓΕΤΕΣ” ΚΑΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ-ΤΣΙΦΛΙΚΑΔΕΣ

Στην εκδήλωση προς τιμή του δολοφονηθέντα αγρότη Απ. Μπατάλα παραβρέθηκε ο Μ. Χαρακόπουλος

«Σήμερα, στη σκιά του πολέμου στην Ουκρανία, που επηρεάζει παγκοσμίως την οικονομία και τον πρωτογενή τομέα, ο οποίος πλήττεται από την εκτίναξη των τιμών στην ενέργεια και τα αγροτικά εφόδια, το μήνυμα των εξεγερμένων κολίγων της Θεσσαλίας για βελτίωση της ποιότητας ζωής των ανθρώπων της υπαίθρου παραμένει επίκαιρο».

Τα παραπάνω τόνισε ο βουλευτής Λαρίσης της Νέας Δημοκρατίας, πρώην αναπληρωτής υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης, κ. Μάξιμος Χαρακόπουλος, μετά την εκδήλωση τιμής που διοργανώθηκε από τον δήμο Κιλελέρ στην Νίκαια προς τιμήν του αγρότη Αποστόλη Αθ. Μπατάλα στο πλαίσιο των εκδηλώσεων για τα 112 χρόνια από την εξέγερση των Θεσσαλών αγροτών.

Στη δήλωσή του ο Θεσσαλός πολιτικός και ιστορικός ερευνητής υπογραμμίζει ότι «ο αγροτικός ξεσηκωμός στη Θεσσαλία στις αρχές του 20ου αιώνα είχε ως στόχο τη διανομή γης. Οι αυθαιρεσίες των τσιφλικάδων που διαδέχθηκαν τους Οθωμανούς γαιοκτήμονες μετά την προσάρτηση της Θεσσαλίας στον εθνικό κορμό, το 1881, οδήγησαν στην εξέγερση των αγροτών που βάφτηκε με αίμα. Ένας από αυτούς που με το αίμα τους έγραψαν ιστορία είναι ο Απόστολος Μπατάλας.

Τσιφλικάδες επιφανείς ομογενείς

Οι αγώνες των κολίγων με πρωτοστάτη τον Μαρίνο Αντύπα ήταν μια διαρκής υπόμνηση στις κυβερνήσεις της εποχής για την ανάγκη επίλυσης του αγροτικού ζητήματος της Θεσσαλίας. Γιατί μπορεί με την Επανάσταση του 1821 και την ανεξαρτησία τις Ελλάδος οι γαίες που ήταν στα χέρια των Οθωμανών, σε Στερεά και Πελοπόννησο, να κηρύχθηκαν “εθνικές γαίες” και εν τέλει, το 1871, να διανεμήθηκαν από την κυβέρνηση Κουμουνδούρου στους αγρότες, δεν συνέβη, όμως, το ίδιο με την ενσωμάτωση της Θεσσαλίας και της Άρτας, δέκα χρόνια αργότερα.

Η Ελλάδα ενσωμάτωσε τον θεσσαλικό κάμπο με την δέσμευση της αναγνώρισης της περιουσίας των Οθωμανών, οι οποίοι ήδη, από το 1879 και εν’ όψει της παραχώρησης της Θεσσαλίας από τις Μεγάλες Δυνάμεις στην Ελλάδα άρχισαν να πουλούν τα γαιοκτήματά τους. Αυτά τα αγόρασαν επιφανείς ομογενείς που τα διαχειρίζονταν με επιστάτες, που συχνά χρησιμοποιούσαν μεθόδους απάνθρωπες προς τους κολίγους, οι οποίοι έπαψαν να είναι ακόμη και κύριοι των σπιτιών τους σε αντίθεση με ότι ίσχυε επί οθωμανικής διοίκησης. Στα αξιομνημόνευτα είναι ότι κάποιοι από τους τσιφλικάδες εμφανίζονται ως “εθνικοί ευεργέτες” αλλά συναντά κανείς και αληθινούς ευεργέτες, όπως ο Παύλος Στεφάνοβικ Σκυλίτσης που αποκατέστησε από τον σεισμό τη Θεολογική Σχολή της Χάλκης και παραχώρησε εκτάσεις του στο ελληνικό δημόσιο, εξ ου και το χωριό Στεφανοβίκειο στη Μαγνησία. Αξίζει, επίσης, να ειπωθεί ότι για χρόνια καθυστέρησε η επίλυση του ζητήματος, καθώς πολλοί Θεσσαλοί βουλευτές ήταν οι ίδιοι γαιοκτήμονες.

Η έλευση των προσφύγων έδωσε λύση

Η οριστική επίλυση του αγροτικού ζητήματος και της απαλλοτρίωσης των τσιφλικιών έγινε “επαναστατικό δικαίω” υπό την τεράστια πίεση της αποκατάστασης των 120 μυριάδων προσφύγων της Μικρασιατικής Καταστροφής από την επαναστατική κυβέρνηση του 1922.
Θέλω να συγχαρώ τον δήμο μας, τον δήμο Κιλελέρ για την πρωτοβουλία της σεμνής αυτής εκδήλωσης γιατί οφείλουμε να τιμούμε τη μνήμη όσων θυσιάστηκαν για το κοινό καλό και γιατί τέτοιες εκδηλώσεις είναι αφορμή για τη νέα γενιά να γνωρίσει την τοπική μας ιστορία».

Για τα ιστορικά γεγονότα της εποχής, που οδήγησαν στον θάνατο του Αποστόλου Μπατάλα, αναφέρθηκε σε ομιλία του, μετά την επιμνημόσυνη δέηση και την κατάθεση στεφάνων, ο δημοτικός σύμβουλος Κιλελέρ κ. Αχιλλέας Χατζούλης.

Εκτός του Μάξιμου Χαρακόπουλου στην εκδήλωση παραβρέθηκαν ο αντιπεριφερειάρχης Θεσσαλίας κ. Αποστόλης Μπίλλης, ο “οικοδεσπότης“ δήμαρχος Κιλελέρ και πρόεδρος τις ΠΕΔ Θεσσαλίας κ. Θανάσης Νασιακόπουλος, οι αντιδήμαρχοι κ.κ. Αντώνης Ρετζιάς, Κώστας Φιλιππούλης και Γιάννης Κουκούτσης, δημοτικοί σύμβουλοι, εκπρόσωποι των ενόπλων δυνάμεων και των σωμάτων ασφαλείας, ο εφημέριος της Νίκαιας, π. Αριστείδης, μέλη της οικογένειας Μπατάλα και άλλοι δημότες.

ΤΑ ΠΙΟ ΔΗΜΟΦΙΛΗ ΤΩΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΩΝ ΗΜΕΡΩΝ