ΓΡΑΦΕΙ Η Ρούλα Σουρλαντζή – Ζαχαράκη μέλος της Νομαρχιακής Επιτροπής Λάρισας του ΣΥΡΙΖΑ -Π.Σ. με αφορμή της αυριανή (22α Μαρτίου) παγκόσμια ημέρα νερού
Η κλιματική κρίση θα φέρει και την παγκόσμια κρίση νερού;
Όλοι γνωρίζουμε το φυσικό φαινόμενο του κύκλου του νερού.
Δυστυχώς αυτό που μαθαίνουμε στη πράξη στις μέρες μας, είναι ότι η άνοδος της θερμοκρασίας θα συνοδεύεται από μεγάλες αλλαγές στον κύκλο του νερού στον πλανήτη, με συνέπεια στις περιοχές που είναι ήδη βροχερές να γίνονται ακόμα περισσότερο και οι ήδη ξηρές περιοχές να καταλήγουν σε μεγαλύτερη ξηρασία.
Για κάθε επιπλέον 1C παγκόσμιας θέρμανσης, οι έντονες βροχοπτώσεις εντείνονται κατά 7% σύμφωνα τους ειδικούς.
Μέσα στις επόμενες δύο δεκαετίες η παγκόσμια θέρμανση θα ανεβεί κατά τουλάχιστον 1,5 βαθμούς Κελσίου .
Η σύγχρονη γεωργία, στηρίζεται σε μεγάλο βαθμό στην εντατική άντληση και χρήση νερού, που επίσης μπορεί να οδηγήσει στη σταδιακή εξάντληση των αποθεμάτων.
Τα φαινόμενα των βροχοπτώσεων έχουν αλλάξει σε πολλά μέρη του πλανήτη και συχνότερες ξηρασίες στερεύουν τις πηγές που πολλοί άνθρωποι χρειάζονται για να επιβιώσουν.
Υπάρχει εκτίμηση ότι μέχρι το 2030 περίπου 700 εκατομμύρια άνθρωποι θα βρεθούν σε κίνδυνο να εκτοπιστούν εξαιτίας της λειψυδρίας. Φανταστείτε αυτό το μεταναστευτικό κλίμα…
Γι αυτό πολλοί υποστηρίζουν ότι το νερό θα είναι το επίδικο μελλοντικών πολέμων.
Η κλιματική κρίση μας οδηγεί να το πούμε με σιγουριά πλέον ότι είναι κρίση και στο νερό.
Αν θέλουμε να δημιουργήσουμε ένα βιώσιμο μέλλον, η διαχείριση των υδατικών πόρων πρέπει να εξεταστεί από όλες τις πλευρές σε σχέση πάντα με την αλλαγή του κλίματος. Δεν έχουμε την πολυτέλεια να περιμένουμε.
Ο π. υπουργός Σωκράτης Φάμελλος μιλά για εξοικονόμηση 50 εκατ. κυβικών μέτρων νερού ανά έτος σε βάθος 60 ετών.
Η αγροτική μας παραγωγή αποτελεί τον μεγαλύτερο καταναλωτή υδατικών πόρων στην Ελλάδα 70% περίπου του συνολικού όγκου.
Η πολιτεία πρέπει να προγραμματίσει για την αντιμετώπιση των αρδευτικών αναγκών τα:
1.Να αρχίσει να ενημερώνει τους πολίτες συστηματικά για την αξία του νερού και την ορθολογική χρήση του. Ας ξεκινήσει άμεσα βάζοντας υποχρεωτικά προγράμματα σ΄όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης και συγχρόνως με τα ΜΜΕ και με τον έντυπο και ηλεκτρονικό τύπο όλο τον Πληθυσμό. Πριν να φτάνουν οι άνθρωποι να ζουν πλημμυρικά φαινόμενα πχ «Ιανός» και πριν αλλάξουν καλλιέργειες και επαγγέλματα όπως οι γεωργοί σε πολλές περιοχές με ότι αυτό συνεπάγεται.
2.Την εκπόνηση μελετών για την εκτέλεση εγγειοβελτιωτικών έργων αξιοποιώντας τα πολλά καλά παραδείγματα και την τεχνογνωσία της Ευρώπης.
3.Τον εκσυγχρονισμό αλλά και την βελτίωση υφιστάμενων υποδομών και αρδευτικών δικτύων, συνεπώς και στην μείωση της σπατάλης που γίνεται στη χρήση του.
4.Την αντικατάσταση των υδροβόρων συστημάτων άρδευσης (Όπου αυτά χρησιμοποιούνται ακόμη), με τη χρήση βελτιωμένων μεθόδων άρδευσης με συστήματα εξοικονόμησης νερού (στάγδην άρδευση).
5. Την ποσοτική επάρκεια των υδατικών πόρων με την ταμίευση νερού (κατασκευή λιμνοδεξαμενών, φραγμάτων και δικτύων αξιοποίησης τους).
6.Τη δημιουργία ενιαίου φορέα διαχείρισης υδάτινων πόρων.
7. Αναδάσωση σε όλες τις καμένες εκτάσεις άμεσα, όπως προβλέπεται στο Σύνταγμα.
Μια φορά τον χρόνο στην παγκόσμια μέρα για το νερό, δεν φθάνει να τονιστεί ότι είναι Δημόσιο Αγαθό και ότι όλοι πρέπει να έχουν πρόσβαση με ελάχιστη οικονομική συμμετοχή στην ύδρευση και στην άρδευση.
Υπάρχει ακόμα λίγος χρόνος και πολλές δυνατότητες αντίδρασης. Απαιτείται λοιπόν ενημέρωση, κινητοποίηση, συμμετοχή, και προφανώς πολιτική βούληση που δεν φαίνεται από την σημερινή κυβέρνηση, πριν φτάσουμε στην καταστροφή και τον πανικό.