Το 2ο Δημοτικό σχολείο Αμπελώνα για να τιμήσει την παγκόσμια ημέρα παιδικού βιβλίου, που γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 2 Απριλίου, την ημέρα που γεννήθηκε ο μεγάλος Δανός παραμυθάς Χανς Κρίστιαν Άντερσεν, διοργάνωσε εκπαιδευτικές δράσεις με σκοπό την καλλιέργεια της φιλαναγνωσίας αλλά και της γνωριμίας με τον κόσμο των βιβλίων.
Πόσοι σαν μικρά παιδιά δεν χτίζαμε σπίτια με κύβους ή σπιρτόκουτα, και για στέγη χρησιμοποιούσαμε ένα βιβλίο; Άλλοτε χτίζαμε κάστρα βάζοντάς τα σε σειρά και άλλοτε και οι σελίδες του μας ταξίδευαν σε άλλους κόσμους. Τι χαρά είχαμε όταν ένα νέο βιβλίο έφτανε στα χέρια μας! Τι όμορφα που μύριζε! Πώς να αντισταθείς και να μην κρυφοκοιτάξεις την τελευταία σελίδα; Ανοίγεις τις σελίδες του και χάνεσαι σε άλλα μέρη με άλλους ήρωες. Και μια στιγμή πιάνεις τον εαυτό σου να εχει ταυτιστεί με τον ήρωα /ηρωίδα. Σταματάς και σκέφτεσαι ότι αυτό γράφτηκε για μένα.
Πόσοι δεν το έχετε αισθανθεί; Αντιμετωπίζεις ερωτήματα που ακόμα και οι μεγάλοι δεν μπορούν να τα απαντήσουν. Και να που ένα βιβλίο έρχεται πάλι να σε βοηθήσει να σου δώσει τη λύση. Αλλά πως γίνονται οι ιστορίες; Πως πλάθονται οι χαρακτήρες των ηρώων; Πώς μοιάζουν οι συγγραφείς; Αυτά και άλλα πολλά ερωτήματα βούιζαν στις αίθουσες του σχολείου.
Η πρόσκληση στάλθηκε στην συγγραφέα και εκπαιδευτικό κα Ελένη Αναστασοπούλου. «Πώς γίνονται οι ιστορίες; Πως πλάθονται οι χαρακτήρες των ηρώων;»
Η πρόσκληση έγινε αποδεκτή και η Ελένη Αναστασοπούλου μέσα από μια σειρά δράσεων έπλασε με τους μαθητές της Γ΄ και Δ΄ τάξης ιστορίες, ήρωες και μυθικά τέρατα με ένα τρόπο μοναδικό. Από αυτή τη συνάντηση φτιαχτήκαν πολλές ιστορίες που άλλες έμοιαζαν και άλλες ήταν τόσο διαφορετικές. Ειπώθηκαν φράσεις όπως «Γύρισε ο κόσμος ανάποδα» « Σε ένα μέρος μακρινό αλλά όχι και τόσο γίνεται ΠΟΛΕΜΟΣ!!!» « Το θαλάσσιο τέρας Εïλάν ήταν πολύ μοχθηρό και ύπουλο.»
«Ο Ζακ υποσχέθηκε στη Ζάσια «θα την προσέχω σαν τα μάτια μου και θα προσπαθήσω να την φέρω πίσω», «Ένα δελφίνι τους έσωσε και τους πήγε σε μια ακτή» «Η Λίλη του βάζει μια πρόκληση»
Η εκδήλωση έκλεισε με την ανάγνωση του βιβλίου «Το Σανδαλάκι» και την υπόσχεση από τους μαθητές να στείλουν τις ιστορίες τους στη συγγραφέα.
