ΓΡΑΦΕΙ Ο Δημήτρης Αγραφιώτης Μαθηματικός ΜΒΑ , PhD
Μετά τις πανελλαδικές εξετάσεις, έρχεται η στιγμή να συμπληρώσουμε το Μηχανογραφικό Δελτίο. Η συγκυρία δεν είναι καθόλου ενθαρρυντική για το ποιες σχολές και τμήματα να επιλέξουμε. Η εποχή που το Δημόσιο εξασφάλιζε μια θέση στους πτυχιούχους τελείωσε. Επίσης το «ξέρω μια ξένη γλώσσα», «έχω και πτυχίο» έχει τελειώσει. Αναμφίβολα, δεν ισχύει το «κάπου θα μπει», «κάπως θα πάρει πτυχίο» και «κάπου θα τρυπώσει».
Παράλληλα τα παραδοσιακά επαγγέλματα βρίσκονται σε κρίση. Γύρω μας υπάρχουν πτυχιούχοι με αρκετά προσόντα σε υποαπασχόληση ή σε ανεργία. Είναι οι πτυχιούχοι που πριν 10 χρόνια αποφάσισαν να δηλώσουν σχολές στο μηχανογραφικό. Ακόμη δεν είναι άγνωστη η ατάκα των γονέων «ξέρουμε εμείς» το παιδί μας θα γίνει στρατιωτικός διότι πρέπει να εξασφαλιστεί από μικρός. Χωρίς να εξετάσουμε αν το παιδί μπορεί να εξελιχθεί η να βιώσει την αντίστοιχη στρατιωτική ζωή ή «το παιδί μας θα γίνει γιατρός ή δικηγόρος γιατί έχουμε την πελατεία μας» , χωρίς να εξετάζουμε αν το παιδί θέλει, αν του ταιριάζει ,να γίνει γιατρός ή δικηγόρος.
Από την άλλη μεριά, διαβάζουμε για επαγγέλματα του μέλλοντος στα οποία υπάρχει ζήτηση παντού. Που υπάρχουν αυτές οι ευκαιρίες και κυρίως πως ξεκινώντας από μια παραδοσιακή σχολή μπορείς να στοχεύσεις σε ένα λαμπρό μέλλον; Τι χαρακτηριστικά έχουν τα επαγγέλματα του μέλλοντος;
* Το πτυχίο είναι η αρχή μιας εξελικτικής δια βίου μάθησης μέσα από Διεπιστημονικές διεργασίες.
* Τα επαγγέλματα του μέλλοντος αλλάζουν πολύ γρήγορα ακόμη και από την αναπροσαρμογή των αντίστοιχων σπουδών. Άρα χρειάζεται ευελιξία και συνεχή αναπροσαρμογή.
* Επειδή δεν υπάρχει φορέας η θεσμός που να το οργανώνει ,είναι κυρίως ζήτημα προσωπικό του καθενός, η στρατηγική που θα ακολουθήσει και τους κατάλληλους ανθρώπους που θα συμβουλευτεί, ώστε ανάλογα με τις ικανότητές του τις δεξιότητες του και τις επιθυμίες του να προχωρήσει.
* Βασικό από δω και πέρα είναι ότι σε καθετί, η επιτυχία ή η αποτυχία δεν είναι τελειωτική. Κάθε επιτυχία πρέπει να συνοδεύεται από συνεχή προσπάθεια και κάθε αποτυχία να συνοδεύεται από αναπροσαρμογή και επανεκκίνηση
* Για ό,τι βάλουμε ως στόχο πρέπει να έχουμε απαραίτητα πίστη και αισιοδοξία, να αναζητούμε τις ευθύνες από τον εαυτό μας και όχι από άλλους. Με παθητική νοοτροπία δεν πέτυχε κάνεις. Ποια μπορεί να είναι τα επαγγέλματα που έχουν μέλλον; Οι ειδικοί κ η αγορά λένε :
* Υπολογιστική γλωσσολογία
* Ανάλυση μεγάλων δεδομένων
* Ασφάλεια και δίκαιο διαδικτύου
* Βελτίωση εμπειρίας χρήστη
* Ρομποτική και τεχνητή νοημοσύνη
* Εφαρμογές της πληροφορικής στην οικονομία
* Πιστοποίηση Ποιότητας
* Βιοτεχνολογία
* Περιβάλλον και βιώσιμη ανάπτυξη
* Υγειονομική φροντίδα και πρόνοια
* Μετάφραση κ Διερμηνεία
* Διαδικτυακή διαφήμιση κ ηλεκτρονικό εμπόριο
* Διαδίκτυο των πραγμάτων και έξυπνες συσκευές
Να τονίσουμε ότι η αγορά εργασίας δεν ζητά πλέον μόνο ένα πτυχίο και καλή γνώση ξένης γλώσσας. Ζητά ανθρώπους με πολλές και διαφορετικές δεξιότητες, αλλά και ευκολία στην προσαρμογή. Διότι το μεγαλύτερο δίδαγμα που βγήκε από την περιπέτεια του κορονοϊού ήταν ότι όλα μπορούν να αλλάξουν σε ένα βράδυ.
Συμπερασματικά να πούμε λοιπόν ότι το επάγγελμα θα καθορίσει η επιστημονικότητα του καθενός που στη συγκεκριμένη στιγμή του μέλλοντος θα έχει τη γνώση και τις δεξιότητες να δώσει λύσεις στην ανάγκη ή στις ανάγκες που θα παρουσιαστούν σε κάθε τομέα της κοινωνίας μας στο τότε παρόντα χρόνο !!!
