Του Βασίλη Κόκκαλη, βουλευτή Λάρισας του ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία
«Δεν ξέρω, δεν βλέπω, δεν ακούω». Ποτέ άλλοτε στην πολιτική ιστορία της χώρας μας τόσο πολλοί άνθρωποι- πρωθυπουργός, υπουργοί, κυβερνητικοί βουλευτές- δεν ήξεραν τόσο λίγα σε σχέση με όσα συμβαίνουν γύρω τους. Εκτός αν μας κοροϊδεύουν όλους εν ψυχρώ και, κυρίως, τους εαυτούς τους. Φυσικά κι αναφέρομαι σε όσα κωμικοτραγικά συμβαίνουν με αφορμή το σκάνδαλο Πάτση, το οποίο κι αυτό στην ουσία είναι σκάνδαλο Μητσοτάκη, όπως κι όσα προηγήθηκαν:
υποκλοπές, Μαραβέγιας, απευθείας αναθέσεις επτάμισι δισ. ευρώ, μεταξύ των οποίων και στην επικεφαλής του Μητρώου Στελεχών της ΝΔ, λίστα Πέτσα κι ακόμα περισσότερα για τα οποία φοβάμαι πως θα τα μάθουμε στη συνέχεια.
Γιατί ισχυρίζομαι πως όλα όσα συμβαίνουν είναι σκάνδαλα Μητσοτάκη; Γιατί ο ίδιος ο πρωθυπουργός έσπευσε από τις πρώτες ημέρες της διακυβέρνησής του να συγκροτήσει ένα δήθεν επιτελικό κράτος εντός του Μεγάρου Μαξίμου, με ευθεία αναφορά στον ίδιο. Είναι, μάλιστα, προφανές ότι το σχεδίαζε από την πρώτη στιγμή που ανέλαβε πρόεδρος της ΝΔ, το 2016, αφού το νομοσχέδιο για το επιτελικό κράτος ήταν και το πρώτο που έφερε στη Βουλή προς ψήφιση το καλοκαίρι του 2019. Με λίγα λόγια, ο κ. Μητσοτάκης έθεσε μόνος του κι εξαρχής τον πήχη της ατομικής του ευθύνης για όσα στραβά θα συνέβαιναν κατά τη θητεία του. Και συνέβησαν πολλά…
Κι όλα με σχέδιο…
Τα πάντα έγιναν με σχέδιο. Ο πτωχευτικός νόμος, για παράδειγμα, που έφερε η κυβέρνηση Μητσοτάκη κατάργησε στην ουσία την προστασία της πρώτης κατοικίας κι ο εξωδικαστικός συμβιβασμός αποδεικνύεται μια κοροϊδία. Ως αποτέλεσμα βλέπουμε να γίνεται πάρτι σήμερα σε βάρος της λαϊκής κατοικίας από ξένα funds κι εγχώρια «κοράκια», όπως ο βουλευτής Ανδρέας Πάτσης, για το βίο και πολιτεία του οποίου ήξερε κι ο κ. Μητσοτάκης από την πρώτη ημέρα. Ποιος, αλήθεια, πιστεύει ότι ο κ. Πάτσης καρπωνόταν απευθείας αναθέσεις από τα ΕΛΤΑ και δημόσια νοσοκομεία ή ο κ. Μαραβέγιας έμπαινε στον αναπτυξιακό νόμο με κεφάλαιο μόλις μερικών χιλιάδων ευρώ γιατί έτυχε κι όχι γιατί, όπως πολύ εύστοχα περιέγραψε ο Αλέξης Τσίπρας, έχουν πέσει σαν «γαλάζιες ακρίδες» στο δημόσιο χρήμα;
Κι αν η ελληνική κοινωνία ευημερούσε, να λέγαμε «εντάξει βρε αδερφέ, τρώνε όσα τρώνε αλλά τουλάχιστον τρώει κι ο λαός». Μόνο που συμβαίνει το ακριβώς αντίθετο: οι πολίτες και οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις μένουν με άδειο πορτοφόλι από το πρώτο 15ήμερο λόγω της χορηγούμενης από την κυβέρνηση αισχροκέρδειας, την ίδια ώρα που εκατοντάδες χιλιάδες οικογένειες κινδυνεύουν να χάσουν την πρώτη τους κατοικία για να πλουτίζουν λίγοι κι αρεστοί. Γιατί να μην μπορούσε κι ένας δανειολήπτης να αγοράσει το δάνειό του στο 1/15 της αξίας του όπως έκανε ο κ. Πάτσης; Γιατί να μην υποχρεώνονται οι τράπεζες να καθίσουν στο ίδιο τραπέζι με τον δανειολήπτη και να βρουν μια άκρη; Γιατί η ΝΔ να έχει «κόκκινα» δάνεια εκατοντάδων χιλιάδων ευρώ και να μην κουνιέται φύλλο κι ο μεροκαματιάρης και η οικογένειά του να μένουν άστεγοι για μερικές χιλιάδες ευρώ;
Φυσικά και δεν περιμένω απαντήσεις στα ερωτήματά μου. Ο πολίτες, όμως, αποσβολωμένοι βλέπουν το υστέρημά τους να γίνεται υπερκέρδη μεγάλων ομίλων της ενέργειας και των τροφίμων και οι ίδιοι να αναγκάζονται να επιβιώσουν με επιδόματα και καλάθια του… εμπαιγμού τα οποία, μάλιστα, δεν προέρχονται από τη φορολόγηση των ισχυρών αλλά πάλι από την τσέπη τους. Για όλα αυτά και πολλά ακόμα η κυβέρνηση Μητσοτάκη πρέπει να φύγει… χθες. Κάθε ημέρα παραπάνω που μένει, ρίχνει δηλητήριο στις ανοιχτές πληγές της οικονομίας και της δημοκρατίας μας.
