Παρέμβαση του βουλευτή Λάρισας του ΣΥΡΙΖΑ – Π.Σ. στη Βουλή
Τέσσερις προτάσεις ώστε να διευθετηθεί το μείζον πρόβλημα του ιδιωτικού χρέους στη χώρα, κατέθεσε ο βουλευτής Λάρισας του ΣΥΡΙΖΑ – Π.Σ. κ. Βασίλης Κόκκαλης στην Διαρκή Επιτροπή Οικονομικών Υποθέσεων της Βουλής.
Ο κ. Κόκκαλης αναφέρθηκε αναλυτικότερα στην ανάγκη προστασίας της πρώτης κατοικίας, στην επιδότηση της δόσης στα στεγαστικά δάνεια λόγω της αύξησης των επιτοκίων, στις 120 δόσεις για τη διευθέτηση οφειλών και στον εξωδικαστικό συμβιβασμό.
Αναλυτικά η τοποθέτηση του: «Θα αναφερθώ σε ένα θέμα το οποίο απασχολεί χιλιάδες συμπολίτες μας, το ιδιωτικό χρέος.
Πρέπει η κυβέρνηση να κάνει αυτό το οποίο δεν έχει κάνει όλα αυτά τα χρόνια, να κάνει τέσσερις παρεμβάσεις που αφορούν το ιδιωτικό χρέος.
Το πρώτο είναι η προστασία της πρώτης κατοικίας. Ακούσαμε τον κύριο Σταϊκούρα να λέει ότι επί ΣΥΡΙΖΑ καταργήθηκε η προστασία της πρώτης κατοικίας, ακούμε και πολλά κυβερνητικά στελέχη και Βουλευτές.
Οι νόμοι και τα έγγραφα διαψεύδουν την κυβέρνηση. Ίσχυε ο νόμος Κατσέλη μέχρι και το 2019. Το Φεβρουάριο του 2019 η κυβέρνηση τότε ψήφισε ένα νόμο ο οποίος επί λέξει αναφέρει «Φυσικά Πρόσωπα με ή χωρίς πτωχευτική ικανότητα» το οποίο σημαίνει και νοικοκυριά και έμποροι «μπορούν να ζητήσουν τη ρύθμιση των οφειλών, προκειμένου να προστατεύσουν την κύρια κατοικία τους από την αναγκαστική ρευστοποίηση».
Αυτός ο νόμος ξεκίνησε 30 Απριλίου του 2019. Αυτόν τον νόμο, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η Ν.Δ. όταν ανέλαβε τη διακυβέρνηση του τόπου τον διατήρησε για περίπου 10 μήνες και τον κατήργησε με τον περιβόητο και γνωστό «Πτωχευτικό νόμο».
Πρέπει να μιλάμε με όρους, με σοβαρότητα και υπευθυνότητα. Η σωστή έκφραση είναι, η δυνατότητα να σώσει κάποιος το σπίτι του, διότι η γενικευμένη αναστολή πλειστηριασμών, επαναλαμβάνω, η γενικευμένη και χωρίς όρους, δεν εξυπηρετεί ούτε τους όρους της κοινωνικής δικαιοσύνης, αλλά δημιουργεί και κοινωνικό αυτοματισμό, γιατί υπάρχουν και δανειολήπτες οι οποίοι πληρώνουν.
Άρα, το ορθό και το σωστό είναι: υπήρχε η δυνατότητα να αποδείξει ένας πολίτης ότι δεν τα βγάζει πέρα και να σώσει την πρώτη κατοικία του; Ναι, υπήρχε μέχρι και το 2020 όταν με τον «Πτωχευτικό νόμο» δυστυχώς καταργήθηκε αυτή η δυνατότητα. Αυτό είναι το μείζον και το ουσιαστικό, να υπάρχει η δυνατότητα. Γιατί, όσο καλή και να είναι μια Υπουργική Απόφαση, δεν μπορεί να καλύψει αυτούς που πραγματικά έχουν πρόβλημα. Άρα, τη δυνατότητα να σώσει κάποιος το σπίτι του, την καταργήσατε εσείς με τον «Πτωχευτικό νόμο» και σήμερα που μιλάμε, δεν υπάρχει αυτή η δυνατότητα.
Ακούμε από πολλά κυβερνητικά στελέχη ότι ο ΣΥΡΙΖΑ έφερε τα funds. Αυτές οι εταιρείες διαχείρισης απαιτήσεων ήρθαν με νόμο του 2003, με τον ν.3169/2003. Η μεγαλύτερη απόδειξη είναι ότι, αυτός ο νόμος του 2003 κρίθηκε προβληματικός από τον Άρειο Πάγο. Η ερώτηση είναι, εφόσον ο νόμος του ΣΥΡΙΖΑ του 2015 ήταν τόσο κακός, γιατί αυτά τα funds επέλεξαν τον νόμο του 2003 προκειμένου να κάνουν πλειστηριασμούς.
Η απάντηση είναι απλή. Διότι ο νόμος του 2015 έθετε αυστηρές ασφαλιστικές δικλείδες προστασίας στον δανειολήπτη πριν ξεκινήσει ο πλειστηριασμός. Άρα, η πρώτη παρέμβαση είναι η δυνατότητα στον πολίτη να σώσει το σπίτι του.
Δεύτερον, η αύξηση των επιτοκίων των στεγαστικών δανείων. Ακούμε και διαβάζουμε ότι θα υπάρξει συνάντηση με τους τραπεζίτες και θα υπάρξει μια επιμήκυνση των δανείων. Εδώ πρέπει να επιδοτηθεί η δόση του δανείου από την αύξηση των επιτοκίων – και αν θέλετε εκλάβετέ τη ως πρόταση – για τους δανειολήπτες που είχαν υπαχθεί στα Προγράμματα Γέφυρα, προκειμένου να αμβλυνθεί αυτή η δυσμενής επίπτωση για τους δανειολήπτες των στεγαστικών δανείων σήμερα.
Παρέμβαση νούμερο τρία, 120 δόσεις. Δεν μπορώ να καταλάβω, είχαμε νομοθετήσει τις 120 δόσεις σε μνημονιακά χρόνια. Σήμερα, τι σας εμποδίζει να νομοθετήσετε τις 120 δόσεις, κάτι το οποίο είναι καθολικό αίτημα όλων των ελεύθερων επαγγελματιών και όλων των εμπόρων.
Σήμερα, υπάρχει η δυνατότητα για 12 δόσεις στην εφορία και 24 στα ασφαλιστικά ταμεία. Δεν βγαίνει σήμερα αυτός ο οποίος χρωστάει. Δεν βγαίνει. Με τις 120 δόσεις αφενός, θα σταθεί όρθιος ο ελεύθερος επαγγελματίας αφετέρου, θα εισπράξει χρήματα και το δημόσιο.
Νομίζω ότι αυτό έπρεπε, ήδη, να έχει γίνει χτες. Η νομοθέτηση των 120 δόσεων και η τέταρτη παρέμβαση έχει να κάνει με τον εξωδικαστικό συμβιβασμό.
Όσο και αν ο Υπουργός Οικονομικών, ο κ. Σταϊκούρας, πανηγυρίζει περί του αντιθέτου τον διαψεύδουν οι αριθμοί. Από τις 67.000 αιτήσεις οι 1.500 έχουν γίνει δεκτές και μάλιστα, είναι δώρο άδωρο. Να σας πω γιατί; Διότι οποιοδήποτε κούρεμα γίνεται από τον ΕΦΚΑ ή από την εφορία, από την ΑΑΔΕ, την πληρώνει ο δανειολήπτης στους τόκους. Είναι έντοκες οι δόσεις.
Πώς μπορεί να πάει καλύτερα ο εξωδικαστικός; Γίνεται κουβέντα για την υποχρεωτικότητα. Η υποχρεωτικότητα, όταν οι τράπεζες, οι εταιρείες, συμφωνούν σε ένα νόμο του κράτους δεν μπορούν να κάνουν το κορόιδο. Πιθανόν, να υπάρχουν θέματα για την αποδοχή της διαδικασίας, ως υποχρεωτική. Αυτό που μπορεί να γίνει όμως είναι, όταν οι τράπεζες ή οι εταιρείες διαχείρισης πιστώσεων απορρίπτουν την αίτηση του δανειολήπτη, την πρότασή του, ή όταν δεν απαντούν, να υπάρχει τεκμηριωμένη απάντηση για ποιο λόγο δεν συναινούν στην αίτηση του δανειολήπτη, του εμπόρου, για υπαγωγή στον εξωδικαστικό συμβιβασμό και δυνατότητα αυτού του ανθρώπου να προσφύγει. Έτσι, θα βελτιωθεί ο εξωδικαστικός συμβιβασμός.
Είναι τέσσερις παρεμβάσεις οι οποίες πρέπει να γίνουν άμεσα. Βέβαια, έχουν δείξει τα πράγματα, ότι δεν τα έχετε κάνει μέχρι τώρα.»
