Στην έκθεση του Νίκου Παπαθεοδώρου «Μea dulcissima Larissa» -Η γλυκυτάτη μου Λάρισα», που φιλοξενείται στην Δημοτική Πινακοθήκη Λάρισας-Μουσείο Γ.Ι. Κατσίγρα, ξεναγήθηκε η Γραμματέας της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΠΑΣΟΚ-Κινήματος Αλλαγής και Βουλευτής Λάρισας, Ευαγγελία Λιακούλη, η οποία επεσήμανε τα εξής:
« Μόνο λίγα βήματα χρειάστηκαν να κάνουμε, για να βυθιστούμε αμέσως στα μεγάλα και μικρά γεγονότα μιας ολόκληρης εποχής, μέσα από μια έκθεση μοναδικής συλλογής του Νίκου Παπαθεοδώρου, που φιλοξενείται στη Δημοτική Πινακοθήκη Λάρισας –Μουσείο Γ.Ι.Κατσίγρα.
Μια έκθεση που αποτελείται από εκατοντάδες αντικείμενα διαφόρων κατηγοριών, που καλύπτουν μια περίοδο τετρακοσίων και πλέον ετών, από τον 16ο αι. μέχρι και το πρώτο μισό του 20ού αιώνα. Βιβλία και εικόνες, κάρτες εποχής και χαρακτικά, χάρτες και πορτραίτα, εκκλησιαστικά κειμήλια, παλαιά έγγραφα, χειρόγραφα, παλαίτυπα, φωτογραφίες, επιστολικά δελτάρια, κειμήλια της τουρκοκρατίας, όλα μαζί και το καθένα μόνο του, σε μεταφέρουν στην παλιά πόλη όπως ήταν, όπως μεταβλήθηκε, όπως διαμορφώθηκε και όπως τελικά έγινε.
Μαζί με τους Φίλους της Πινακοθήκης Λάρισας, είχαμε την ευκαιρία να ξεναγηθούμε από τον ίδιο τον συλλέκτη, τον ξεχωριστό Νίκο Παπαθεοδώρου, που αφιέρωσε τη ζωή του στην προσφορά, τόσο ως γιατρός όσο και ως ερευνητής και συλλέκτης, στην πόλη μας, στην ιστορία της και στη διαδρομή της μέσα στο χρόνο.
Με μοναδικό χάρισμα την κατανομή της ιστορικής ύλης, γοητευμένος ο ίδιος από τα αντικείμενα της παλαιάς εποχής, μεταφέρει ακέραια τη γοητεία του σε όλους όσοι τον παρακολουθούμε, με θαυμασμό για τις λεπτομέρειες που παραθέτει, τις χρονολογίες που θυμάται – χωρίς καν σημειώσεις, για τα γεγονότα που διαδραματίστηκαν και καθόρισαν την πορεία της πόλης. Η αγάπη του για τα τοπικά ιστορικά αντικείμενα ξεχειλίζει σε όλες τις εκφάνσεις της. Μια αγάπη που έγινε λατρεία για την πόλη και τους ανθρώπους της.
Με απέραντο θαυμασμό, παρακολουθήσαμε έναν μαέστρο της ιστορίας της τέχνης, να κινείται ανάμεσα στην έκθεση και να κάνει τα αντικείμενα μόνα τους να μιλούν. Βυθισμένος ο ίδιος με πάθος στην ιστορία της πόλης αναφέρθηκε στα 8.000 χρόνια που αυτή υπάρχει, που πάντα έμεινε στην ίδια θέση – στη δεξιά όχθη του Πηνειού ποταμού, που πέρασε εύκολα και δύσκολα, δέχθηκε επιδρομές, είχε στιγμές ακμής και παρακμής, υποτάχθηκε σε κατακτητές, αλλά , όπως εμφαντικά τονίζει , «ποτέ δεν αφανίστηκε».
Με την έκθεσή του ο Νίκος Παπαθεοδώρου αναδεικνύει ότι αυτή η πόλη, γέννησε ολυμπιονίκες, φιλοξένησε τον πατέρα της Ιατρικής, Ιπποκράτη, κατά τα τελευταία χρόνια της ζωής του και τον ενταφίασε στα σπλάχνα της, έκτισε θέατρα, υπήρξε έδρα μητροπολίτη που έφερε τον τίτλο «Λαρίσσης και πάσης Ελλάδος», με υποκείμενες σ’ αυτόν πάνω από δέκα επισκοπές, φιλοξένησε τον σουλτάνο Μωάμεθ Δ΄ με την Αυλή του, μεταθέτοντας προσωρινά την έδρα της Οθωμανικής αυτοκρατορίας στη Λάρισα, βρέθηκε στο επίκεντρο του «ατυχούς» ελληνοτουρκικού πολέμου του 1897 και τόσα άλλα.
Κι όλα αυτά για να καταλήξει στο ότι « το πολυκύμαντο αυτό παρελθόν της Λάρισας δεν έχει επαρκώς αναδειχθεί. Από αυτή την άποψη η Λάρισα έχει να διανύσει ακόμη αρκετό δρόμο…»
Αυτός είναι άλλωστε ο σκοπός του έργου του Νίκου Παπαθεοδώρου. Να υπομνήσει σε όλους ότι η ιστορία μας, επιτάσσει μεγαλύτερη προσπάθεια από εμάς για να αναδειχθεί, να προβληθεί και να διδάξει.
Ταυτόχρονα, η έκθεσή του είναι μια ακόμη ευκαιρία να εκφράσει την αγάπη του για τον τόπο του, τη γενέθλια γη, στην οποία αφιερώθηκε ολοκληρωτικά και την αγκάλιασε, αποκαλύπτοντάς τη, όπως ακριβώς έκανε όταν κρατούσε στα χέρια του αυτός πρώτος, ως μαιευτήρας, τα εκατοντάδες νεογέννητα που συναντούσαν το πρώτο φως της ζωής τους.
Και η αγάπη του ξεχειλίζει, όχι ως συμπέρασμα, αλλά ως αρχή , ως το βασικό ερέθισμα : «Μea dulcissima Larissa» -Η γλυκυτάτη μου Λάρισα, είναι ο τίτλος που έδωσε στην έκθεσή του, την οποία κανείς Λαρισαίος δεν πρέπει να χάσει.
Διότι εκτός από μια μεγάλη εμπειρία, είναι ταυτόχρονα μια μεγάλη ευκαιρία να μυηθεί στην ιστορία της πόλης και να υποκλιθεί με σεβασμό σε έναν Ακοίμητο Φρουρό της , τον σπουδαίο Νίκο Παπαθεοδώρου…»
