Ανησυχητικά τα στοιχεία για την αντισεισμική προστασία κτιρίων που παρουσιάστηκαν στη χθεσινή εκδήλωση της Τ.Ε. Λάρισας του κόμματος
Το μήνυμα ότι «σε συμπόρευση με το ΚΚΕ, μπορεί ο λαός να αλλάξει πορεία και να ζήσει με βάση τις σύγχρονες ανάγκες του», έστειλε η εκδήλωση της Τομεακής Επιτροπής Λάρισας του ΚΚΕ, με θέμα «Στις ράγες του κέρδους η ίδια ιστορία, με το ΚΚΕ να αλλάξουμε πορεία» .
Ομιλητής ήταν ο Κύριλλος Παπασταύρου, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ και υποψήφιος βουλευτής Δυτικής Αττικής, ενώ έγιναν και παρεμβάσεις από τον Θανάση Νασιάρα, μέλος του ΔΣ του Συνδικάτου Οικοδόμων, την Κατερίνα Λαδοπούλου, μέλος του ΔΣ της Ένωσης Γονέων και τον Άννι Βελικάι, μέλος του ΔΣ του Συλλόγου Εστιακών Φοιτητών.
Στη συνέχεια ακολούθησε πλούσια συζήτηση.
Παραθέτουμε αποσπάσματα από την ομιλία του Κύριλλου Παπασταύρου:
Ο υπαίτιος για το έγκλημα είναι η πολιτική της «απελευθέρωσης»
Το πρόβλημα και οι μεγάλες κυβερνητικές ευθύνες βρίσκονται στο γεγονός ότι η κυβέρνηση της ΝΔ συνέχισε απαρέγκλιτα -όπως ήταν φυσικό άλλωστε- μια επικίνδυνη εγκληματική πολιτική στους σιδηρόδρομους, υλοποιώντας ουσιαστικά τις κατευθύνσεις της ΕΕ για την περίφημη απελευθέρωση των μεταφορών. Με τον όρο απελευθέρωση εννοούν ότι οι μεταφορές γίνονται πεδίο άμεσης επιχειρηματικής δράσης με στόχο το κέρδος των επιχειρηματικών ομίλων που δραστηριοποιούνται ή θα δραστηριοποιηθούν σε αυτό τον τομέα.
Σημαίνει ιδιωτικοποίηση τμήματος του μεταφορικού έργου, στην προκειμένη περίπτωση τα βαγόνια. Σημαίνει ότι οι κρατικές υποδομές, στην προκειμένη περίπτωση οι ράγες -που μένουν κρατικές μόνο και μόνο επειδή δεν συμφέρει τους επιχειρηματικούς ομίλους να αναλάβουν το κόστος συντήρησης- λειτουργούν με αποκλειστικό κριτήριο την εξυπηρέτηση των στόχων των επιχειρηματικών ομίλων.
Σημαίνει πλήρης προσαρμογή των μεταφορών στις ανάγκες για γρήγορη μεταφορά εμπορευμάτων, υπηρετώντας τον στόχο η Ελλάδα να είναι κόμβος μεταφορών και Ενέργειας. Όλα αυτά έχουν ως φυσικό αποτέλεσμα στο όνομα του κέρδους, στο όνομα του ανταγωνισμού, να αφαιρούνται δικαιώματα εργαζομένων στον κλάδο, να καταργούνται μόνιμες εργασιακές σχέσεις και να κυριαρχούν οι ελαστικές, να δίνονται τμήματα υπηρεσιών του έργου σε εργολαβίες (π.χ. υπηρεσίες φύλαξης που σε μια σειρά διαβάσεις κάνουν εταιρείες security), σημαίνει ότι τα ολοκληρωμένα μέτρα ασφαλείας του μεταφορικού έργου θεωρούνται κόστος και όπως συμβαίνει αλλού ψαλιδίζονται ανάλογα.
Σημαίνει επίσης ότι δυνατότητες τεχνολογικές που υπάρχουν, δεν αξιοποιούνται ολοκληρωμένα γιατί πάντα στη γωνία υπάρχει ένας χρονομέτρης που μετράει χρόνο με χρήμα και ό,τι μπορεί να μπει εμπόδιο στο κέρδος απορρίπτεται. Άρα λοιπόν όταν εννοούν απελευθέρωση των μεταφορών και εν προκειμένω των σιδηρόδρομων, εννοούν απελευθέρωση από εργατικά δικαιώματα, από περιττά έξοδα για τους ομίλους, από τις ανάγκες του λαού.
Το πρόβλημα αυτό δεν αποτελεί καμιά ελληνική πρωτοτυπία, ακριβώς γιατί έχει εφαρμοστεί σε όλους τους σιδηρόδρομους της ΕΕ. Μόνο το 2021 στην ΕΕ καταγράφηκαν 1.389 σημαντικά σιδηροδρομικά ατυχήματα, με συνολικά 636 νεκρούς και 513 τραυματίες, εκ των οποίων τα 97 αφορούσαν συγκρούσεις τρένων. (…)
Όλοι μαζί , ΠΑΣΟΚ – ΝΔ – ΣΥΡΙΖΑ, έχουν μεγάλες ευθύνες για τη σημερινή κατάσταση. Από το 2009 μέχρι σήμερα κάθε κυβέρνηση έβαζε το χεράκι της για να προχωρήσει η πολιτική της «απελευθέρωσης». Άλλος όπως το ΠΑΣΟΚ ξεκίνησε τον κατακερματισμό του ΟΣΕ, άλλος όπως ο ΣΥΡΙΖΑ διαχώρισε τις ράγες από τα βαγόνια και προχώρησε στη συμφωνία ιδιωτικοποίησης, άλλος πήγε παραπέρα τον κατακερματισμό όπως έκανε η ΝΔ. Όλοι μαζί ψήφισαν και στήριξαν τις σχετικές Οδηγίες της ΕΕ.
Αυτό που συνέβη στα Τέμπη, συμβαίνει στη ζωή όλων μας, στην καθημερινότητά μας
Είναι όμως τα «Τέμπη» μια εξαίρεση , αφορά έναν τομέα που απλώς δεν πάει καλά και πρέπει να τον διορθώσουμε ή μήπως την αιτία που οδήγησε στα Τέμπη την βρίσκουμε μπροστά μας σε όλη τη σφαίρα της ζωής μας;
Εύκολα μπορεί να πάει ο νους σε ανάλογες «καταστροφές» στη Μάνδρα, στο Μάτι, στις μεγάλες πυρκαγιές, στους σεισμούς, στον «Ιανό». Όποια πέτρα κι αν σηκώσεις από όλες αυτές, ό,τι και αν γράφουν πάνω, θα βρεις έναν κοινό παρανομαστή. Θα βρεις ένα κράτος, τοπικές διοικήσεις που στη ζυγαριά κόστους – οφέλους, ζυγίζουν τις λαϊκές ανάγκες για αντιπλημμυρική, αντιπυρική, αντισεισμική προστασία. (…)
Το θέμα δεν αφορά απλώς κάποιες υποδομές, αφορά συνολικά τη ζωή μας.
Μήπως είναι κάτι άλλο αυτό που ζήσαμε στην πανδημία στην Ελλάδα και σε όλο τον κόσμο; Μήπως είναι κάτι άλλο αυτό που ζουν χιλιάδες εργαζόμενοι στους χώρους δουλειάς, είναι άλλη αιτία για τα δεκάδες «εργατικά ατυχήματα»; Είναι άλλη αιτία που οδηγεί την πλειοψηφία των εργαζομένων να αμείβονται με μισθούς που δεν μπορούν να καλύψουν βασικές ανάγκες, που εξανεμίζονται το πρώτο 10ήμερο του μήνα;
Αναμετριόμαστε λοιπόν καθημερινά με αυτό το κριτήριο. Είναι αυτό που τελικά καθορίζει το πώς θα ζούμε εμείς και τα παιδιά μας. Και αυτό είναι το κύριο πρόβλημα. Γιατί σήμερα έχουν καταρρεύσει όλοι οι μύθοι που έλεγαν ότι και τα κέρδη των επιχειρηματικών ομίλων και τα συμφέροντα και οι ανάγκες των εργαζομένων μπορούν να βαδίσουν χέρι-χέρι (…)
Το σημερινό κράτος είτε ψηφιακό, είτε επιτελικό, είτε δίκαιο και δημοκρατικό, όπως και αν ονομαστεί έχει αποδειχθεί ότι είναι επιλεκτικά ικανό και επιλεκτικά ανίκανο. Η ικανότητα και η ανικανότητα του καθορίζονται με ταξικούς όρους.
Μπορούμε να αλλάξουμε πορεία
Εμείς λέμε ναι μπορούμε να αλλάξουμε πορεία και για αυτό δεν χρειάζεται απλώς να αλλάξει ο μηχανοδηγός, πρέπει να ξηλωθούν οι ράγες, να μπουν καινούργιες, να αλλάξει συνολικά ο σκοπός της διαδρομής. Από μια διαδρομή που με όλες τις διακλαδώσεις της και τις παραλλαγές της υπηρετεί το κέρδος των επιχειρηματικών ομίλων, να γίνει μια διαδρομή που θα υπηρετεί τις σύγχρονες ανάγκες των εργαζομένων του λαού.
Για το πώς θα γίνει αυτό, το δείχνουν οι μεγαλειώδεις κινητοποιήσεις του προηγούμενου διαστήματος με τα νέα ποιοτικά χαρακτηριστικά που αυτές φέρνουν. Και θεωρούμε ότι εμείς ως κομμουνιστές, ως ΚΚΕ και ΚΝΕ, έχουμε συμβάλει όλα αυτά τα χρόνια η οργή η αγανάκτηση από την κατάσταση που όλοι ζούμε να βρει αγωνιστική έκφραση.
Μια καλή άμεση συνέχεια είναι τα συνθήματα που φωνάχτηκαν στον δρόμο, το κριτήριο με το οποίο αγωνιστήκαμε ή το κριτήριο με το οποίο συσπειρωθήκαμε σε Συνδικάτα, Σωματεία ή επιλέγουμε τις αγωνιστικές δυνάμεις στους χώρους δουλειάς μας, στις αρχαιρεσίες του Σωματείου να εκφραστούν και στην κάλπη των βουλευτικών στις 21 Μάη και τοπικών εκλογών τον Οκτώβρη με τη δυναμική ενίσχυση του ΚΚΕ παντού.
Κάθε ψήφος στο ΚΚΕ αφαιρεί δύναμη από την επόμενη αντιλαϊκή κυβέρνηση
Αυτό που κρίνεται στις εκλογές του Μαΐου είναι αν η επόμενη μέρα βρει σημαντικά τμήματα του λαού, των εργαζομένων να έχουν ολοκληρώσει ένα βήμα που έκαναν με τη συμμετοχή στις κινητοποιήσεις, με την ενίσχυση του ΚΚΕ. Αυτό θα είναι το μέτρο του πόσο δυνατός θα βγει ο λαός την επόμενη ημέρα. Περισσότεροι βουλευτές, εκλεγμένοι κομμουνιστές στους δήμους και την Περιφέρεια σημαίνει περισσότερες δυνάμεις που δεν μπαίνουν στο τσεπάκι στήριξης αντιλαϊκών δημοτικών αρχών. Κάθε ψήφος στο ΚΚΕ αφαιρεί δύναμη από την επόμενη αντιλαϊκή κυβέρνηση, χαλάει όλα τα αντιλαϊκά σενάρια της επόμενης ημέρας.
Κάθε ψήφος στο ΚΚΕ είναι και ενίσχυση της προοπτικής ώστε πραγματικά το πέρασμα από τη θλίψη στην οργή, να γίνει πάλη για την ανατροπή. Εκεί μπορεί να βρουν απάντηση οι προβληματισμοί του λαού και της νεολαίας.
Γιατί ναι υπάρχουν προϋποθέσεις να ζήσουμε αλλιώς. Μπορούμε να ζήσουμε σε μια κοινωνική οργάνωση που θα λειτουργεί με κριτήριο τις εργατικές – λαϊκές ανάγκες και όχι τα κέρδη των επιχειρηματικών ομίλων».
Χώροι δουλειάς-καρμανιόλες για χιλιάδες εργαζόμενους
Για τη μετατροπή των χώρων δουλειάς σε αμέτρητες «κοιλάδες των Τεμπών», όπου σακατεύονται ή και ακόμα χάνουν τη ζωή τους καθημερινά οι εργαζόμενοι, με τα απανωτά εργατικά «ατυχήματα» μίλησε ο Θανάσης Νασιάρας, μέλος του ΔΣ του Συνδικάτου Οικοδόμων.
Συγκεκριμένα αναφέρθηκε στη δράση της Επιτροπής Υγιεινής και Ασφάλειας στο εργοτάξιο του «Αρμού», η οποία δημιουργήθηκε μετά από τραγικό θανατηφόρο ατύχημα και για τις συνθήκες εργασίας.
Τα ακατάλληλα σχολικά κτίρια δημιουργούν μεγάλη ανησυχία σε γονείς και μαθητές
Η Κατερίνα Λαδοπούλου, μέλος του ΔΣ της Ένωσης Γονέων, μίλησε για τα δεκάδες ακατάλληλα σχολεία, για την έλλειψη αντισεισμικής θωράκισης.
Μεταξύ άλλων σημείωσε τα εξής:
«Σύμφωνα με ενδεικτικά στοιχεία του 2017, που αφορούν μεταξύ άλλων την παλαιότητα των κτιρίων αρμοδιότητας του Δήμου Λάρισας, από το σύνολο των σχολικών μονάδων Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης:
13 σχολεία στεγάζονται σε κτίρια χωρίς καθόλου οικοδομική άδεια, με πολλά από αυτά στους οικισμούς πέριξ του δήμου, που έχουν υποστεί εκτεταμένες ζημιές από τον σεισμό του Μαρτίου του 2021.
18 σχολεία στεγάζονται σε κτίρια που δεν έχουν οικοδομική άδεια και κάποια απ’ αυτά έχουν περάσει από διαδικασία τακτοποίησης, με τους νόμους των τελευταίων ετών
για τα αυθαίρετα, χωρίς μελέτη στατικής επάρκειας, ενώ τα περισσότερα εξ αυτών είναι κτίσματα προ του 1955.
26 σχολεία στεγάζονται σε κτίρια που έχουν χτιστεί πριν από το 1985, αρκετά σε κτίρια από τις δεκαετίες ’60 και ’70.
Συνολικά 57 σχολεία στεγάζονται σε κτίρια που χαρακτηρίζονται γερασμένα, αφού έχουν χτιστεί χωρίς αντισεισμικές προδιαγραφές ή με ελάχιστες.
91 σχολεία στεγάζονται σε κτίρια που έχουν χτιστεί μεν μετά το 1985, οπότε αναθεωρήθηκε ο αντισεισμικός κανονισμός του 1959, αλλά πολλά απ’ αυτά κατασκευάστηκαν από το 1985 έως και τη δεκαετία του 1990, με παλαιότερο αντισεισμικό κανονισμό, και συμπληρώνουν πλέον τουλάχιστον 30ετία, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τις αντοχές τους, σε συνδυασμό με την ελλιπή συντήρηση.
Κάποια χαρακτηριστικά παραδείγματα είναι τα εξής: Το 6ο Ενιαίο Λύκειο Λάρισας, όπου για έναν χρόνο οι μαθητές έκαναν μάθημα με τον κίνδυνο να βρεθούν κάτω από τα χαλάσματα αν γινόταν νέος σεισμός. Το 1ο Ειδικό Δημοτικό Σχολείο Λάρισας – ΔΑΔ και Ειδικό Νηπιαγωγείο – ΔΑΔ, που στεγάζονται σε αποθήκες του διπλανού σχολείου με προέκταση προκάτ και το Νηπιαγωγείο σε κοντέινερ, ενώ όλες οι αίθουσες αερίζονται από φεγγίτες.
Το Δημοτικό Σχολείο Φαλάνης, που χτυπήθηκε από τον σεισμό του Μάρτη του 2021, ένα κομμάτι του δεν χρησιμοποιείται από τότε λόγω ακαταλληλότητας και τα παιδιά κάνουν μάθημα σε κοντέινερ, ενώ υπάρχει και στατική επικινδυνότητα της στέγης».
Παρατημένες στο έλεος της υποχρηματοδότησης οι εστίες για τους λίγους «τυχερούς»
Ο Άννι Βελικάι, μέλος του ΔΣ του Συλλόγου Εστιακών Φοιτητών, αναφέρθηκε στα προβλήματα που αντιμετωπίζουν χιλιάδες φοιτητές και πιο ειδικά οι εστιακοί.
Συγκεκριμένα τόνισε μεταξύ άλλων: «Το σύνθημα “τα κέρδη τους – οι ζωές μας” έχει γίνει βίωμα και για εμάς τους φοιτητές. Καθημερινά αναδεικνύεται η γύμνια της κρατικής μέριμνας για τη φοιτητική στέγη, αφού όλες οι κυβερνήσεις μέχρι σήμερα αντιμετωπίζουν τις ανάγκες μας ως “κόστος” και βλέπουν και τον τομέα της φοιτητικής στέγης ως ένα πεδίο κερδοφορίας και ανταποδοτικότητας. Ενδεικτικά, στη Λάρισα οι ελλείψεις είναι μεγάλες σε φοιτητικές εστίες, αφού υπάρχουν μόλις 466 κλίνες για πάνω από 11.000 ενεργούς φοιτητές. Ταυτόχρονα, κάθε χρόνο κάθε εστιακός φοιτητής αναγκάζεται να πληρώνει το ποσό των 400 ευρώ για μονόκλινο και 150 ευρώ για δίκλινο δωμάτιο.
Σε αντίθετη περίπτωση, η διοίκηση του Ιδρύματος αρνείται να μας παραδώσει το κλειδί του δωματίου μας, ενώ πρόσφατα είναι και τα γεγονότα που δεν έδιναν το πτυχίο σε συναδέλφους μας, επειδή χρωστούσαν 150 ευρώ για το χαράτσι. Ακόμα, τα δωμάτιά μας μένουν πολλές φορές χωρίς κλιματισμό το καλοκαίρι, ενώ τον χειμώνα, ζεστό νερό υπάρχει για 3 δίωρα και θέρμανση για 7 ώρες συνολικά μέσα στη μέρα. Ακόμα υπάρχουν συχνές βλάβες στα υδραυλικά. Ο φωτισμός τόσο στο εξωτερικό όσο και στο εσωτερικό των δωματίων είναι μηδαμινός. Η σύνδεση στο ίντερνετ δεν είναι αυτή που χρειαζόμαστε. Η υγρασία στους τοίχους πολλών δωματίων και διαδρόμων είναι εμφανής. Βασικές υποδομές, όπως αντιπυρικής και αντισεισμικής θωράκισης, δεν υπάρχουν. Η αναμονή για λύσεις από κάθε λογής σωτήρες αποδείχθηκε επιζήμια. Αυτό αποδεικνύεται και από την εστία, που οι φοιτητές κατάφεραν μέσα από τον Σύλλογό τους, στον οποίο εδώ και χρόνια είναι πρώτη δύναμη η “Πανσπουδαστική”, να αποσπάσουν κατακτήσεις όπως να πάρουν πτυχίο οι συνάδελφοί μας που δεν είχαν πληρώσει το χαράτσι, να σιτίζονται οι πρωτοετείς φοιτητές δωρεάν μέχρι την ανακοίνωση των αποτελεσμάτων, να επιδιορθωθούν βλάβες. Ψήφο λοιπόν στο ΚΚΕ. Μόνο αυτή η ψήφος είναι κερδισμένη, μόνο αυτή η ψήφος είναι επικίνδυνη για το σύστημα».
