ΓΡΑΦΕΙ Ο Κώστας Χατζής υποψήφιος τοπικός σύμβουλος Αργυροπουλίου με την Λαϊκή Συσπείρωση
Διεκδικούμε και παλεύουμε μαζί με τους συνδημότες μας για έργα που θα αναβαθμίσουν την καθημερινότητα, θα προωθούν τον πολιτισμό και τον αθλητισμό, θα εξυπηρετούν τις ευαίσθητες κοινωνικές ομάδες ‘’
Πάντα στις «αυτοδιοικητικές» εκλογές, η νοοτροπία που επικρατεί είναι να ψηφίσουμε τον φίλο, τον ξάδερφο, τον γείτονα, τον κουμπάρο. Να τον βοηθήσουμε να εκλεγεί για να έρθει κοντά με μετάθεση και πάει λέγοντας..
Το ζητούμενο όμως θα έπρεπε να είναι αν αυτός/η που θα επιλέξουμε να δώσουμε την ψήφο μας είναι άξιος και έχει την δυνατότητα να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων για αυτό που τον επιλέξαμε.
Σαν αγρότης, δεν ανέχομαι να βλέπω τη δημοτική αρχή που δεν έχει σαν προτεραιότητα της τους συναδέλφους μου αγρότες και τους κτηνοτρόφους, να τους αφήνει χωρίς ουσιαστικά έργα υποδομής ( οδοποιία – αντιπλημμυρικά), και να μην είναι μπροστά σε όλες τις αγροτικές διεκδικήσεις ανεξάρτητα με το ποιος είναι στην κεντρική εξουσία.
Σαν άνθρωπος του αθλητισμού ( υπήρξα για 20 χρόνια ποδοσφαιριστής της ΔΟΞΑΣ Αργυροπουλίου) , που το γήπεδο και τα αποδυτήρια αυτής της ομάδας ήταν το 2ο σπίτι μου όλα αυτά τα χρόνια, δεν ανέχομαι να βλέπω ένα γήπεδο, που εκτός από την ομάδα φιλοξενεί και δεκάδες μικρά παιδιά, να βρίσκεται παρατημένο στην τύχη του, με την εγκατάλειψη από τον Δήμο να είναι εμφανής 4 ολόκληρα χρόνια και ότι γίνεται, να γίνεται μόνο από το μεράκι των Δ.Σ της ομάδας που πέρασαν όπως και από εθελοντικές δράσεις (καθαρίζαμε τα χόρτα στον περιβάλλοντα χώρο με δικά μας τρακτέρ και χορτοκοπτικό).
Προσβάλει την νοημοσύνη μου να παρουσιάζουν σαν έργο (προεκλογικά) την ανακατασκευή των αποδυτηρίων που και για τα 4 χρόνια της θητείας τους, βρίσκονταν παρατημένα σε τριτοκοσμικές συνθήκες, που στην κυριολεξία ήταν εστία μόλυνσης και έτσι παραμένουν. Γιατί κύριοι της δημοτικής αρχής δεν είναι ανακατασκευή, ούτε έργο τα 5 κιλά χρώμα, ούτε οι 3 βρύσες που αλλάξατε.
Τι κάνατε για τις τουαλέτες που δε μπορεί να πλησιάσει άνθρωπος;
Τι κάνατε για τον περιβάλλοντα χώρο που είναι μέσα στα χόρτα, στα σπασμένα δέντρα και κάνουν πάρτυ τα ποντίκια και τα φίδια;
Τι κάνατε για το γυμναστήριο, που μπροστά του ακόμα και μια αποθήκη φαντάζει παλάτι;
Ας μην αναφερθώ στους πάγκους και στις κερκίδες.
Οπότε για ποια ανακατασκευή μιλάτε και μας το παρουσιάζετε ως έργο;
Σαν γονιός, δεν ανέχομαι να μην έχουν τα παιδιά μας σχολεία ασφαλή και προσαρμοσμένα στις σύγχρονες ανάγκες, δεν ανέχομαι για κάθε έργο μικρό ή μεγάλο να πρέπει οι σύλλογοι γονέων και κηδεμόνων , να κάνουν έρανο και να βάζουν και άλλο το χέρι στην τσέπη για να καλυφθεί η δική σας ανυπαρξία.
Δεν ανέχομαι τα παιδιά μας να μην παίζουν σε σύγχρονες παιδικές χαρές και πάρκα. Όπως επίσης, οφείλω να σας ενημερώσω αν δεν το γνωρίζετε κύριοι της δημοτικής αρχής, ότι τα γκαζόν δεν κουρεύονται με καταστροφέα αλλά με ειδικό μηχάνημα που τραβάει τα κομμένα χόρτα για να μη στεγνώνει το γκαζόν. Μάλλον όμως, έτσι βολεύει τον ιδιώτη που παραχωρήσατε το πράσινο για να μειώσει το δικό του κόστος.
Τι άλλαξε στο χωριό μας επί της ουσίας; Τι βελτίωσε την καθηµερινότητα ή την διαβίωση όσων ακόµα καταφέρνουν να πηγαίνουν εστω και τα Σαββατοκύριακα στο χωριό που µεγάλωσαν;
Τί έχουμε από όλα αυτά;
Χρειαζόµαστε έναν ∆ήµο που θα βάλει στο επίκεντρο ΟΛΟΥΣ τους ∆ηµότες τους. Που θα κάνει τα αδύνατα δυνατά να βρει πόρους για να τα επενδύσει στα χωριά και όχι να επαναπαύεται. Που θα αξιοποιεί,τους µηχανικούς,τους οικονοµολόγους,τους εκσκαφείς,τους δικηγόρους, µε σκοπό την βελτίωση της ποιότητας ζωής όλων των δηµοτών.
Για τους λόγους αυτούς ζητώ να μας τιμήσετε με την ψήφο σας, ώστε να είμαστε εκεί την επόμενη μέρα για να παλέψουμε και να διεκδικήσουμε ως Δημοτική αρχή και Τοπική κοινότητα
το αυτονόητο.
Το δικαίωμα σε μια καλύτερη ποιότητα ζωής.
