ΓΡΑΦΕΙ Ο Γιάννης Δέλλης
Διαστάσεις επιδημίας προσλαμβάνει τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα το πρόβλημα της παχυσαρκίας, το οποίο πλήττει ένα σημαντικό κομμάτι του γενικού πληθυσμού και ενοχοποιείται για μία σειρά σοβαρών προβλημάτων υγείας, που σχετίζονται με την εκδήλωση σακχαρώδη διαβήτη, καρδιαγγειακών παθήσεων κ.λπ…
Σύμφωνα με τα στοιχεία που παρουσίασε χθες στη Λάρισα, στο πλαίσιο ημερίδας της Χειρουργικής Κλινικής του ΠΓΝΛ για την αντιμετώπιση της νοσογόνου παχυσαρκίας, η επίκουρη καθηγήτρια ενδοκρινολογίας, κ. Αλεξάνδρα Μπαργιώτα, τόνισε ότι η παχυσαρκία σήμερα αποτελεί ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα υγείας των σύγχρονων κοινωνιών.
Για τον καθορισμό και την ταξινόμηση της παχυσαρκίας η Παγκόσμια Οργάνωση Υγείας εισήγαγε το δείκτη μάζας σώματος (ΔΜΣ) , που αντιστοιχεί στο λόγο του βάρους (σε κιλά) δια του τετραγώνου του ύψους (σε μέτρα) (ΔΜΣ=Βάρος/Ύψος²). Άτομα με ΔΜΣ μεταξύ 25-29,9 kg/m2 θεωρούνται υπέρβαρα ενώ άτομα με δείκτη μάζας σώματος από 30 και πάνω θεωρούνται παχύσαρκα.
Όπως εξήγησε η κ. Μπαργιώτα, μελέτες έχουν δείξει ότι στην Ελλάδα το 26% των ανδρών και το 18% των γυναικών είναι παχύσαρκοι, ενώ το 41% του πληθυσμού είναι υπέρβαροι. Τα ποσοστά αυτά εγείρουν σοβαρές ανησυχίες, αφού η αύξηση της παχυσαρκία συνοδεύεται από αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης Σακχαρώδη Διαβήτη (ΣΔ) τύπου 2, καρδιαγγειακής νόσου, υπέρτασης, υπερλιπιδαιμίας, αγγειακού εγκεφαλικού επεισοδίου και αρθρίτιδας.
Επίσης ορισμένες μορφές καρκίνου εμφανίζονται πιο συχνά σε άτομα με παχυσαρκία. Πάνω από το 85% των διαβητικών τύπου 2 είναι υπέρβαροι ή παχύσαρκοι. Ο κίνδυνος εμφάνισης ΣΔ τύπου 2 αυξάνεται μέχρι και πάνω από 50 φορές όταν ο ΔΜΣ είναι μεγαλύτερος του 35 kg/m2.
Ακόμα αυξημένος είναι ο κίνδυνος εμφάνισης ΣΔ τύπου 2 σε άτομα που εμφανίζουν κεντρικού τύπου παχυσαρκία με συσσώρευση του λίπους στην περιοχή της κοιλιάς. Σα δείκτης εκτίμησης της κοιλιακής παχυσαρκίας χρησιμοποιείται η περίμετρος μέσης που φυσιολογικά στους άνδρες δεν πρέπει να ξεπερνά τα 94 εκατοστά και στις γυναίκες τα 80 εκατοστά.
ΕΝΘΑΡΡΥΝΤΙΚΑ ΜΗΝΥΜΑΤΑ
Η κ. Μπαργιώτα υπογράμμισε ότι η εξέλιξη του ΣΔ τύπου 2, που βασίζεται στην παχυσαρκία, είναι μία παθολογική διαδικασία που μπορεί να αναστραφεί και να εμποδιστεί η εμφάνιση των συνεπειών της. Τα μηνύματα είναι ενθαρρυντικά, αφού υπάρχουν σαφείς ενδείξεις ότι η αποτελεσματική αντιμετώπιση της παχυσαρκίας μπορεί να οδηγήσει στην αποφυγή ή επιβράδυνση εμφάνισης ΣΔ τύπου 2.
Η απώλεια βάρους φαίνεται να παίζει σημαντικό ρόλο. Μελέτες δείχνουν ότι απώλεια 5 κιλών σε διάστημα 10 ετών οδηγεί σε μείωση του κινδύνου εμφάνισης διαβήτη μέχρι και 50%. Επιπρόσθετα σε άτομα με ΣΔ τύπου 2 η απώλεια κιλών συντελεί στην καλύτερη ρύθμιση του σακχάρου και στη μείωση του καρδιαγγειακού κινδύνου. Απώλεια 10% του σωματικού βάρους μειώνει κατά 50% τη γλυκόζης στο αίμα σε άτομα με διαβήτη, μειώνει τους θανάτους κάθε αιτίας κατά 20%, βελτιώνει τη χοληστερόλη και τα λιπίδια και συντελεί στην καλύτερη ρύθμιση της αρτηριακής πίεσης.
Ο συνδυασμός δίαιτας, με αλλαγή της σύστασης της τροφής και κυρίως περιορισμό του λίπους, με αυξημένη σωματική δραστηριότητα θεωρείται ιδανικός και απαραίτητος και πολύ πιο αποτελεσματικός στην καθυστέρηση εμφάνισης πολλών παθολογικών καταστάσεων που σχετίζονται με την παχυσαρκία.
Στην ημερίδα, που διεξήχθη στο αμφιθέατρο «Ιπποκράτης» της Ιατρικής Σχολής (Βιόπολις), συμμετείχαν με ομιλίες εξειδικευμένοι στο αντικείμενο της χειρουργικής της νοσογόνου παχυσαρκίας γιατροί και επαγγελματίες υγείας. Η θεματολογία που αναπτύχθηκε, περιελάμβανε, τη σκιαγράφηση του προβλήματος, τις ενδείξεις για χειρουργική αντιμετώπιση, την περιγραφή των χειρουργείων, καθώς και τη μετεγχειρητική πορεία περιστατικών του είδους.
Πηγή: Ημερήσιος Κήρυκας
