ΓΡΑΦΕΙ Ο Χρήστος Τσιόπας, Αντιδήμαρχος Περιβάλλοντος και Πολιτικής Προστασίας Δήμου Τυρνάβου
Ο Αμπελώνας είναι μια όμορφη πολιτεία με πολεοδομικό χαρακτήρα – με πολλούς κοινόχρηστους χώρους, μεγάλες πλατείες, πολλούς χώρους πρασίνου κλπ.
Αυτά τα χαρακτηριστικά σε συνδυασμό με το ότι είναι πολύ κοντά στη Λάρισα αποτέλεσαν ίσως τον κύριο λόγο που πολλοί νέοι άνθρωποι και χωρίς απαραίτητα να έχουν καταγωγική σχέση εγκαταστάθηκαν στην πόλη του Αμπελώνα. Το γεγονός αυτό διόγκωσε τον αστικό χώρο της πόλης πολύ γρήγορα, δημιούργησε όμως και την ανάγκη για στήριξη και ικανοποίηση των κριτηρίων της επιλογής αυτών των ανθρώπων.
Διότι οι πολίτες που ζουν σε μία πόλη πέρα από τον ιδιωτικό τους χώρο κάνουν χρήση των κοινόχρηστων χώρων, των υπαρχόντων δικτύων και υποδομών, και των παρεχόμενων υπηρεσιών.
Και εδώ αποκαλύπτεται ένα πρόβλημα με μεγαλύτερο όλων να είναι η ανυπαρξία των υποδομών. Πίσω από την πρώτη εικόνα που αποκομίζει κανείς όταν περιδιαβεί στην πόλη, υπάρχει μια πραγματικότητα που τρομάζει. Η πραγματικότητα αυτή είναι αποτέλεσμα είτε του ότι οι προηγούμενες Δημοτικές Αρχές δεν αντιλήφθηκαν την προτεραιότητα του πράγματος είτε απλά δεν πρόλαβαν για διάφορους λόγους.Και χωρίς να έχω τη διάθεση να αριθμήσω όλα τα προβλήματα, θα αναφερθώ σε κάποιες ενδεικτικές περιπτώσεις που αξίζουν την προσοχή μας.
Όπως η μεγάλη οικοδομική δραστηριότητα και η δημιουργία νέων περιοχών εξελίσσονταν παραβλέποντας, χρόνια και σοβαρά θέματα πολεοδομικής φύσεως πολύ μεγάλης έκτασης, που αν κάποιος κάτοικος αποφάσιζε να κτίσει στην ιδιοκτησία του, διαπίστωνε, πως έκανε χρήση οικοπέδου του γείτονα ή δημοτικής οδού. Ένα θέμα που αντιμετωπίστηκε μέσα στο 2016 και αποκαταστάθηκε η κανονικότητα.
Η πόλη επίσης, δεν διαθέτει δίκτυο αποχέτευσης κάτι που την υποβαθμίζει συνολικά. Κι ενώ καλώς ξεκίνησε το έργο από την προηγούμενη Δημοτική Αρχή στη συνέχεια με δικιά της ευθύνη οδήγησε τα πράγματα σε αδιέξοδο. Έτσι και τα έργα σταμάτησαν και αναστάτωσε την τοπική κοινωνία με την επιβολή του τέλους 80% επί της καταναλισκόμενης αξίας νερού.
Εμείς άμεσα προχωρήσαμε σε δύο κινήσεις με αποτέλεσμα, πρώτον, να αποκατασταθεί η ηρεμία στη πόλη, απαλλάσσοντας τους πολίτες από την επιβολή του τέλους και δεύτερον, να ξεπερασθούν τα προβλήματα και να συνεχισθούν τα έργα κατασκευής των δικτύων αποχέτευσης και των εγκαταστάσεων του βιολογικού καθαρισμού.
Ενώ η πόλη διαθέτει πολλούς μεγάλους και ιδιαίτερους χώρους πρασίνου, δυστυχώς οι χώροι αυτοί δεν έχουν τα κατάλληλα δίκτυα, όπως φωτισμού και άρδευσης. Ιδιαίτερα η επικινδυνότητα των δικτύων φωτισμού ήταν πολύ μεγάλη, και από την αρχή που αναλάβαμε προχωρήσαμε στην αντικατάσταση των ηλεκτρολογικών πινάκων και άλλων υλικών στα περισσότερα πάρκα.
Αλλά και τα ελάχιστα δίκτυα άρδευσης στα πάρκα όπου υπάρχουν (να σημειώσω πως τα περισσότερα πάρκα ποτίζονται ακόμη με το χέρι) έχουν πολλά προβλήματα και συνεχώς τα εξοπλίζουμε και τα εκσυγχρονίζουμε. Ιδιαίτερα στο χώρο του πάρκου Αγίου Γεωργίου, που, για να ποτιστεί το πάρκο χρειαζόταν να απασχοληθεί ένας υπάλληλος του Δήμου για τρεις ημέρες. Τώρα με τα έργα που γίνονται αυτές τις ημέρες κατασκευάζεται νέο σύγχρονο αυτόματο σύστημα ποτίσματος. Παράλληλα κατασκευάζονται υποδομές δικτύου φωτισμού και ανανεώνεται το φυτικό κεφάλαιο με νέες φυτεύσεις.
Στην πόλη σε πάρα πολλά σημεία υπήρχαν όργανα παιδικών χαρών. Ήταν οι εποχές που επικρατούσε η λογική «κάθε πάρκο και παιδική χαρά, κάθε γωνιά μια κούνια». Έτσι ήταν εγκατεστημένος απαρχαιωμένος και επικίνδυνος εξοπλισμός που εμείς σιγά σιγά τον απομακρύνουμε. Γι’ αυτό τις δύο πρώτες παιδικές χαρές όλου του Δήμου που είναι σύγχρονες, ασφαλείς και σύμφωνες με τη νέα νομοθεσία, τις κατασκευάσαμε στην πόλη του Αμπελώνα.
Επίσης ένα μεγάλο πρόβλημα που αντιμετωπίζει και ο Αμπελώνας είναι η διαχείριση των αδέσποτων ζώων και για το λόγο αυτό, δημιουργούμε στον Αμπελώνα στο χώρο των παλαιών σφαγείων Δημοτικό Κτηνιατρείο με σκοπό να υλοποιούνται κτηνιατρικές πράξεις και ομαδικές στειρώσεις, όπως έγινε το 2016, ώστε να ελεγχθεί ο αριθμός των αδέσποτων.
Επειδή όμως την όμορφη πόλη την κάνουν οι όμορφοι άνθρωποι – πολίτες της, εμείς πέρα από τη υποστήριξη και ανάδειξη του πολιτιστικού γίγνεσθαι της πόλης φροντίζουμε για τη δημιουργία τόπων συνάντησης και νέων δομών έκφρασης των πολιτών, ώστε να ξεδιπλώνονται οι οικονομικές, κοινωνικές και πολιτισμικές ικανότητες της κοινωνίας και να ενισχύεται η κοινωνική συνοχή.
Έτσι δημιουργούμε νέες δομές όπως η Γιορτή Ανθοκομίας, που έγινε πριν από λίγες ημέρες στο πάρκο του Αγίου Γεωργίου, αλλά παράλληλα, αλλάζουμε και το χαρακτήρα παλαιών, όπως η Γιορτή Κρασιού που τα τελευταία χρόνια ήταν απονευρωμένη και χωρίς προοπτική. Εμείς αναδεικνύοντας τον κύριο χαρακτήρα, δηλαδή τον οινικό χαρακτήρα, δώσαμε προστιθέμενη αξία στο αμπέλι και τον πρωτογενή τομέα αλλά απογειώσαμε και την επισκεψιμότητα της Γιορτής με ό,τι θετικό συνεπάγεται αυτό για την οικονομία της πόλης.
Η αλήθεια όμως είναι πως ζούμε σε δύσκολη εποχή, που σημαίνει πως όσα γίνονται, γίνονται με λίγους πόρους και μέσα, αλλά με επιμονή και συνέπεια. Κι σε αυτές τις δύσκολες εποχές ήρθε και ο Καλλικράτης που λειτούργησε αρνητικά. Η ενοποίηση του πρώην Δήμου Αμπελώνα με τον πρώην Δήμο Τυρνάβου έκανε τους ενεργούς πολίτες του Αμπελώνα διστακτικούς. Τους αποθάρρυνε να συμμετέχουν, να διεκδικούν, να ορίζουν τα πράγματα στην πόλη τους, θεωρώντας πως δεν έχουν τον πρώτο λόγο για όσα συμβαίνουν σε αυτή.
Χωρίς να θέλω εδώ να μιλήσω για τα καλά και τα κακά του Καλλικράτη νομίζω πως υπάρχουν τα εργαλεία που όλοι μαζί μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε. Ο Αμπελώνας και ο Τύρναβος έχουν ίδια μορφολογία, ίδια βασική οικονομία, ελάχιστες πολιτισμικές διαφορές και έχουν κοινή μοίρα και προοπτική. Μαζί δημιουργούμε και ζωντανεύουμε τον τόπο. Έτσι για παράδειγμα πιστεύω πως ένα κτήριο κόσμημα όπως είναι το Δημαρχείο του Αμπελώνα δεν πρέπει να είναι βουβό αλλά να γεμίσει ζωή και φασαρία.
Είναι στο χέρι όλων μας.
