Η ιστορική ευθύνη της Δημοκρατικής Αριστεράς

Του Γεωργίου Απ. Μίγα

Δικηγόρου Λάρισας,

Υποψηφίου Βουλευτή της Δημοκρατικής Αριστεράς Ν. Λάρισας


Το πολιτικό σύστημα καταρρέει υπό το βάρος ενός κομματικοδίαιτου, γραφειοκρατικού και διεφθαρμένου μοντέλου διοίκησης. Απαιτείται η Δημοκρατική Αριστερά να εκφράσει σήμερα θαρραλέο λόγο με εφαρμόσιμες και υλοποιήσιμες προτάσεις. Δεν αρκεί μόνο η περιγραφή και η επισήμανση των προβλημάτων. Το χρεοκοπημένο πολιτικό σύστημα σήμερα προκειμένου να διασωθεί, προσπαθεί να προκαλέσει φόβο και ανασφάλεια στον ελληνικό λαό. Ας σταματήσει επιτέλους η ταπείνωση του ελληνικού λαού. Ας σταματήσουν, οι εκπρόσωποι του φαύλου συστήματος να κουνούν επιδεικτικά το δάκτυλο στην κοινωνία, να προκαλούν με την στάση τους, να απειλούν και να θέτουν στον ελληνικό λαό το δίλλημα: «ή εμείς ή χρεοκοπούμε». Ο ελληνικός λαός δεν θα υποκύψει στην νέα βαρβαρότητα.

Απέναντι σ’ αυτό το δίλλημα η Δημοκρατική Αριστερά σταθερά προσανατολισμένη στην ευρωπαϊκή προοπτική της χώρας μας εντός της ευρωζώνης και στη δημιουργία συμμαχιών εντός και εκτός Ελλάδας, καλείται με λόγο σύγχρονο και πειστικό να αντιμετωπίσει τα σημερινά προβλήματα και αδιέξοδα μετέχοντας και η ίδια στις εξελίξεις, δίνοντας νέα προοπτική στην κοινωνία. Στο ερώτημα που τίθεται από την κοινωνία, από τους πολίτες για το αν η Δημοκρατική Αριστερά είναι αποφασισμένη να συμμετέχει στην χάραξη κυβερνητικής πολιτικής η απάντηση είναι: Ναι, μπορεί και πρέπει να συμμετάσχει στη χάραξη κυβερνητικής πολιτικής. Η Δημοκρατική Αριστερά θαρραλέα δηλώνει πως η χώρα δεν μπορεί να μείνει ακυβέρνητη και θα αναλάβει και η ίδια τις ευθύνες που τις αναλογούν για τη διακυβέρνηση της χώρας και δεν πρόκειται να μείνει αμέτοχη στην ασφάλεια της πολιτικής «γωνίας». Η Δημοκρατική Αριστερά δεν λειτουργεί ούτε στη λογική της τέλειας εξαθλίωσης του ελληνικού λαού προκειμένου αυτός να στραφεί προς την Αριστερά. Διότι αυτή η λογική δεν ταιριάζει ούτε με τον σύγχρονο, ευρωπαϊκό αριστερό λόγο, ούτε ακόμη και με την ερμηνεία που έδινε ο ίδιος ο Κάρολος Μάρξ σ’ ότι αφορά στους τρόπους ριζοσπαστικοποίησης της κοινωνίας. Είναι ολότελα λανθασμένη η άποψη πως μία εξαθλιωμένη, υποταγμένη, φοβισμένη και ταπεινωμένη κοινωνία οδεύει προς την Αριστερά. Τα επιχειρήματα αυτά, επικράτησαν δυστυχώς και στις δυνάμεις της Αριστεράς στη δεκαετία του 1920 στη Γερμανία και οδήγησαν τελικώς τον εξαθλιωμένο και ταπεινωμένο γερμανικό λαό στην αγκαλιά του Χίτλερ. Η αριστερά δεν πρέπει να επιδιώκει την εξαθλίωση της κοινωνίας προκειμένου να μεγαλουργήσει αλλά ακριβώς το αντίθετο. Διότι μεγάλη Αριστερά μπορεί να υπάρξει μόνο όταν αυτή επιδιώκει μία κοινωνία της ευημερίας, της προκοπής, της  γνώσης και της παραγωγής.

Η άποψη της Δημοκρατικής Αριστεράς για τη διακυβέρνηση της χώρας είναι ότι αυτή θα πρέπει να γίνει στην βάση σοβαρών προγραμματικών συγκλίσεων και δημόσιων δεσμεύσεων με φερέγγυες πολιτικές δυνάμεις και πρόσωπα. Η Δημοκρατική Αριστερά είναι ανοιχτή σε συμμαχίες με άλλες φερέγγυες πολιτικές δυνάμεις. Δεν είναι όμως διατεθειμένη να δώσει συγχωροχάρτια. Η κοινωνία θα απορρίψει τέτοιες κινήσεις. Δεν νοείται νέος και σύγχρονος αριστερός λόγος με φθαρμένα υλικά. Η πρόταση για μία νέα αρχή δεν θα γίνει με μέσους όρους και συμβιβασμούς. Η Δημοκρατική Αριστερά καλείται να λειτουργήσει με όρους πολιτικής ειλικρίνειας, διαφάνειας και τόλμης. Χωρίς λαϊκισμούς και ευχολόγια που απλά θολώνουν την προσπάθεια για κάθε νέο βήμα. Χωρίς φόβο, να μιλήσει θαρραλέα ακόμη και για τα λάθη που και η Αριστερά έπραξε υποκύπτοντας κατά καιρούς στις κάθε λογής συντεχνίες. Να μιλήσει για τα λάθη της ανοχής της σε ένα πελατειακό και συντεχνιακό σύστημα δημόσιας διοίκησης. Για την ανοχή της σε δυνάμεις που ήθελαν για παράδειγμα τα Πανεπιστήμια σε πλήρη παράλυση, έρμαια στις κομματικές φατρίες και στα μικροκομματικά συμφέροντα. Να κάνει την αυτοκριτική της για τις αγκυλώσεις και την αδυναμία της να υπερβεί τον παραδοσιακό κομματικό λόγο και να εμπνεύσει με νέο όραμα την κοινωνία.

Στα πλαίσια αυτού του νέου, θαρραλέου, μεταρρυθμιστικού και αυτοκριτικού λόγου η Δημοκρατική Αριστερά παίρνει προγραμματική και σαφή θέση με συγκεκριμένες προτάσεις για τα άμεσα μεγάλα και μικρά προβλήματα της ελληνικής κοινωνίας όπως:

– Άμεση εφαρμογή ενός δίκαιου φορολογικού συστήματος με τρόπο ώστε να προστατευθούν οι ασθενέστερες τάξεις. Δεν είναι δυνατόν κάποιος να κατέχει κύρια κατοικία 400 τετραγωνικών, εξοχική 200 τετραγωνικών, 2 ή 3 αυτοκίνητα και να μην φορολογείται.

– Δραστική αντιμετώπιση του προβλήματος των τιμών των καταναλωτικών αγαθών και υπηρεσιών. Είναι ολότελα άδικο να μειώνονται οι μισθοί και οι συντάξεις και οι τιμές των αγαθών να παραμένουν στα ύψη.

-Αντιμετώπιση του προβλήματος των στεγαστικών δανείων μέχρι του ποσού των 100.000–150.000 ευρώ με διαγραφή μέρους του δανείου. Η παραχώρηση περιόδου χάριτος, χωρίς καταβολή τόκων και κεφαλαίου, η μείωση του επιτοκίου και η παράταση της συμβατικής  διάρκειας του δανείου που συνδυαστικά θα οδηγούν στη μείωση του συνολικού ποσού που θα κληθεί να δώσει ο δανειολήπτης. Συγκεκριμένα, δάνειο ιδιωτών (στεγαστικό, προσωπικό-καταναλωτικό) για το οποίο έχει ήδη αποπληρωθεί το κεφάλαιο, συν ένα εύλογο κέρδος, αυτό να διαγράφεται.

– Ριζική μεταρρύθμιση στη δημόσια διοίκηση προκειμένου να αποκτήσει η χώρα μας σύγχρονη, ευέλικτη, παραγωγική και μη κομματικοδίαιτη διοίκηση με αποκατάσταση της ιεραρχικής δομής και διάρθρωσης, με αδιάβλητη αξιολόγηση σε όλες τις βαθμίδες. Η εύκολη απάντηση που δίνεται κατά καιρούς για το ποιος θα αξιολογήσει ποιόν δεν μπορεί να αποτελεί το μόνιμο και βολικό άλλοθι και να παραμένει έτσι η δημόσια διοίκηση στο πλήρες βάλτωμα.

– Προστασία των ασθενέστερων κοινωνικών ομάδων (νέων ανέργων, χαμηλόμισθων και χαμηλοσυνταξιούχων, κ.λ.π). Επιβολή κατωτάτου μισθού, επιδόματος ανεργίας, μείωση υψηλών και πολύ υψηλών συντάξεων και μισθών με προσαύξηση των χαμηλών και μεσαίων συντάξεων και μισθών.

– Εθνικό σχέδιο για την αγροτική παραγωγή και την κτηνοτροφία στην χώρα μας. Να καταστεί η Ελλάδα αυτάρκης σε αγροτικά και κτηνοτροφικά προϊόντα. Ενίσχυση των αγροτών και ειδικά των νέων αγροτών που εισέρχονται στην παραγωγική δραστηριότητα. Χρηματοδότηση για δημιουργία αγροτικών και κτηνοτροφικών μονάδων, για σύγχρονες καλλιέργειες, για την εξεύρεση νέων αγορών, για την ένταξη της νέας τεχνολογίας στην παραγωγική δραστηριότητα, για την εξάλειψη των γραφειοκρατικών εμποδίων στην ανάπτυξη ιδιωτικής πρωτοβουλίας.

– Εθνικό σχέδιο για την διαχείριση του νερού. Η πολιτεία και οι αρμόδιοι φορείς δεν έχουν αντιμετωπίσει ποτέ συστηματικά το θέμα αυτό. Η Θεσσαλία βρίσκεται στην καρδιά του προβλήματος. Η ερημοποίηση της αν δεν ληφθούν δραστικά μέτρα είναι προ των πυλών.

– Ενθάρρυνση της ιδιωτικής πρωτοβουλίας για την ανασυγκρότηση της οικονομίας. Η γενική άρνηση και η δαιμονοποίηση της επιχειρηματικής δραστηριότητας δεν αποτελεί σύγχρονο αριστερό λόγο. Η ιδιωτική πρωτοβουλία, με διαφανή τρόπο χρηματοδότησης, μπορεί και πρέπει να αποτελέσει μοχλό ανάπτυξης.

-Περιορισμός (ακόμη και με ρητή πρόβλεψη στο Σύνταγμα) έως δύο θητείες όλων των αιρετών (βουλευτών, δημάρχων, συνδικαλιστών, κ.λ.π) και κατάργηση προνομίων.

– Μία σύνταξη για τους βουλευτές, δημάρχους, αιρετούς, κ.λ.π.

– Εθνική συνεννόηση για το σύστημα παιδείας. Να αποφασίσουμε ως κοινωνία τι σύστημα παιδείας πρέπει να εφαρμοσθεί. Στην χώρα μας υπάρχει πληθώρα ανέργων πτυχιούχων και δεν υπάρχει εξειδικευμένο τεχνικό προσωπικό.

– Δραστική μεταρρύθμιση στο χώρο της Δικαιοσύνης. Λειτουργία της δικαιοσύνης για την τιμωρία όσων καταχράστηκαν δημόσιο χρήμα, Αλλαγή του νόμου για την ευθύνη των υπουργών.  Ανάπτυξη υποδομών, στα πρότυπα των ευρωπαϊκών, για την επιτάχυνση απονομής δικαιοσύνης (χρήση των νέων τεχνολογιών, ηλεκτρονική κατάθεση δικογράφου, ηλεκτρονική παρακολούθηση εξέλιξης υποθέσεως, πρόσληψη εξειδικευμένου προσωπικού για τη χρήση των νέων συστημάτων, κατάργηση πολυνομίας, κ.λ.π).     

Η Δημοκρατική Αριστερά καλεί τις παραγωγικές δυνάμεις (και υπάρχουν τέτοιες) της χώρας μας, τον πνευματικό κόσμο, τους ανθρώπους του επιστημονικού μόχθου να μην παρακολουθούν αμέτοχοι τις εξελίξεις.

 

ΤΑ ΠΙΟ ΔΗΜΟΦΙΛΗ ΤΩΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΩΝ ΗΜΕΡΩΝ