ΓΡΑΦΕΙ Ο Δημήτρης Παπαδημόπουλος αντιπεριφερειάρχης Λάρισας
Όλα γύρω μας είναι σταλαγματιές της αγάπης του Θεού. Τα έμψυχα και τα άψυχα. Τα φυτά, τα ζώα, τα πουλιά, τα έντομα, τα βουνά, η θάλασσα, ο ουρανός. Και χρέος μας να ζούμε με όλα αυτά σε αρμονία.
Μέσα σ’ όλα αυτά και η μέλισσα, που συνδέεται με τις δραστηριότητες του ανθρώπου στην αναζήτηση τροφής ως μέσο επιβίωσης αλλά και ως μέσο μίμησης. Μίμησης διότι τα φυσικά χαρακτηριστικά της είναι η εργατικότητα, η υπακοή, η πειθαρχία, η οργάνωση, ο καταμερισμός των ρόλων. Το “φιλόπονον και φιλέργον” του εντόμου, εγκωμιάζει ο Γρηγόριος ο Θεολόγος. Την θεϊκή σοφία ως “μελίρρυτη” παρομοιάζει ο Μέγας Βασίλειος. Με άγριο μέλι τρεφόταν ο Άγιος Ιωάννης ο Πρόδρομος.
Μέλισσα και Ελλάδα αποτελούν ένα ευλογημένο δίδυμο. Το πολυτιμότερο αγαθό που προσφέρουν οι μέλισσες στον άνθρωπο και το περιβάλλον είναι η επικονίαση, η μεταφορά της γύρης ενός άνθους, στο στίγμα του ύπερου ενός άλλου άνθους, ώστε να επιτευχθεί η γονιμοποίηση και η αναπαραγωγή του φυτού. Ως ο κυριότερος μεταφορέας γύρης, η μέλισσα συμμετέχει στην ολοκλήρωση του βιολογικού κύκλου των φυτών, επιβοηθώντας συγχρόνως στην καλύτερη καρπόδεση και στην αύξηση του μεγέθους των καρπών. Βελτιώνει, επίσης, τη γεύση των φρούτων και των λαχανικών και συμβάλλει στην ύπαρξη της βλάστησης στους βοσκότοπους. Η αξία του μελιού και η υψηλή διατροφική αξία των μελισσοκομικών προϊόντων, όπως η πρόπολη (φυσική αντιβίωση), η μελισσογύρη, ο βασιλικός πολτός αλλά και το κερί για την παρασκευή φαρμακευτικών προϊόντων, είναι γνωστά σε όλους.
Δυστυχώς όμως παρατηρείται τελευταίως μια σημαντική μείωση -σε παγκόσμιο επίπεδο- των μελισσών και άλλων επικονιαστών, γεγονός που συνιστά απειλή για την αγροτική παραγωγή. Η απώλεια βιοτόπων, η κλιματική αλλαγή, τα εντομοκτόνα, το επιβαρυμένο περιβάλλον (π.χ. τα κύματα κεραιών κινητής τηλεφωνίας), η επέκταση των μονοκαλλιεργειών, που προωθεί η βιομηχανική γεωργία, η υπερβολική και μη ελεγχόμενη βόσκησης, η καταστροφή των δασών, η αυξανόμενη οικιστική δραστηριότητα, η ανορθόδοξη χρήση φυτοπροστατευτικών προϊόντων και λιπασμάτων, επαυξάνουν την απειλή. Όλα τα παραπάνω έχουν αρνητικές συνέπειες στην οικολογική ισορροπία του πλανήτη και ταυτόχρονα οδηγούν σε κρίση της μελισσοκομίας.
Στην παρούσα συγκυρία, όπου η οικονομία της πατρίδας μας βρίσκεται υπό την πίεση μιας σοβαρότατης δημοσιονομικής και χρηματοοικονομικής κρίσης, η δε περιορισμένη ρευστότητα στην αγορά σε συνδυασμό με μια δαιδαλώδη γραφειοκρατία, αποθαρρύνουν τις νέες επιχειρηματικές δραστηριότητες, θα πρέπει στην Περιφέρειά μας και στην Περιφερειακή Ενότητα Λάρισας, να ενισχύσουμε και να ενδυναμώσουμε την μετεξέλιξη της ερασιτεχνικής μελισσοκομίας σε μικρομεσαία τουλάχιστον μελισσοκομική επιχειρηματικότητα, ώστε να αναβαθμισθεί το προϊόν σε υψηλής προστιθέμενης αξίας με ποιότητα, δεδομένου ότι στον τόπο μας διαθέτουμε ένα μελισσοκομικό κεφάλαιο που συνάδει με τη βιοποικιλότητα και το κλίμα.
Οι μέλισσες είναι οι αφανείς ήρωες της αγροτιάς. Τόσο μικρές μα τόσο πολύτιμες, όπως καταδείχθηκε. Η ενημέρωση και η αφύπνιση όλων μας καθίσταται απαραίτητη. Η συνεργασία καλλιεργητών και μελισσοκόμων αναγκαία. Και μια από τις λύσεις που εύκολα υλοποιείται, αρκεί να υπάρχει καλή διάθεση, είναι η ορθή χρήση των φυτοπροστατευτικών προϊόντων. Όχι λοιπόν σε ψεκασμούς ανεξέλεγκτους, οι οποίοι πρέπει να διενεργούνται αργά το απόγευμα, όταν οι μέλισσες σταματούν να πετάνε, καθώς αυτό επιτρέπει να περάσει ο χρόνος, προκειμένου να στεγνώσει το ψεκαστικό υγρό. Κι αν ο ψεκασμός είναι απαραίτητος κατά τη διάρκεια της ημέρας, ας γίνεται νωρίς το πρωί ή όταν επικρατούν δροσερές συνθήκες και συννεφιά.
Ας διδαχθούμε από τη μέλισσα.
Και ας την προστατεύσουμε.
Γιατί έτσι προστατεύουμε το μέλλον των παιδιών μας.
