ΓΡΑΦΕΙ Ο Δημήτρης Καστανάρας
Ας ξεκαθαρίσουμε μέσα μας όλοι κάτι. Άλλο θρησκεία και άλλο εκκλησία και κλήρος. Θα μου πείτε που κολλάει αυτό και γιατί αρχίζεις ένα κείμενο μ’ αυτόν τον τρόπο; Δεν θα σταθώ στον ορισμό της θρησκείας ( γνωστός γαρ ) αλλά θα ήθελα να σταθώ και να θυμίσω η να γνωρίσω σε κάποιους τι είναι η εκκλησία γιατί μετά τα χθεσινά…
Πιστεύω να μην σας κουράσω, μα πείτε μου εσείς όλο αυτό το πανηγυράκι που στήθηκε από άτομα του κλήρου χθες στην Λάρισα ( δεν ξέρω τι έγινε σε άλλες πόλεις) για ένα πολιτικό θέμα τι δουλειά είχε. Μήπως χάσαμε γενικώς σαν λαός την μπάλα και ότι του κατέβει κάνει του καθενός; Μήπως κάποιοι του κλήρου προσπαθούν μέσα από όλα αυτά να ξαναφέρουν στην επιφάνεια το: ‘’Πατρίς – Θρησκεία – Οικογένεια ‘’ και να ευλογούν πάλι τους Γερμανοτσολιάδες και τους χουντικούς;
Ας διαβάσουν όλοι αυτοί οι εκκλησιαστές λίγο παρακάτω μπας και αρχίσουμε να τα βάζουμε τα πράγματα σε μια σειρά ( που δεν το βλέπω ).
Ορισμός εκκλησίας.
Στη χριστιανική θρησκεία εκκλησία είναι το σύνολο των ανθρώπων που πιστεύουν ότι ο Χριστός είναι ο μόνος σωτήρας και λυτρωτής τους, που εξαγιάζονται με τα Μυστήρια και το λόγο Του και καθοδηγούνται από τους ποιμένες που Εκείνος όρισε. Την εκκλησία ίδρυσε ο ίδιος ο Χριστός και την εξαγίασε με το αίμα του. Γενέθλια ημέρα της είναι η Πεντηκοστή, κατά την οποία έγινε η επιφοίτηση του Αγίου Πνεύματος στους αποστόλους. Χωρίς όμως τη σταυρική θυσία δεν θα υπήρχε εκκλησία. Μέλη της εκκλησίας είναι οι πιστοί της. Όσα από τα μέλη της χειροτονήθηκαν για να υπηρετούν τελώντας τις διάφορες λατρευτικές τελετές λέγονται κληρικοί. Αυτοί συνεχίζουν το έργο της εκκλησίας από την ημέρα που την ίδρυσε ο χριστός μέχρι σήμερα.
Το έργο της εκκλησίας.
Η εκκλησία μας διδάσκει, μας αγιάζει, μας ποιμαίνει. Στη θεία λατρεία, ακούγεται ο λόγος του Θεού, ο οποίος αναλύεται στους πιστούς με το κήρυγμα.
Τέλος, η εκκλησία μας καθοδηγεί με τους πνευματικούς ,ποιμένες οι οποίοι φροντίζουν και για τις υλικές ανάγκες των ενοριτών. Ιδρύματα, στέγες ορφανών και γερόντων προσφέρουν θαλπωρή και παρηγοριά σε πολλές πονεμένες ψυχές.. Αυτά γίνονταν και στην αρχαία εκκλησία: η λατρευτική σύναξη ήταν συνδυασμένη με τη φιλανθρωπία.
Η στάση της εκκλησίας στο σύγχρονο πλουραλιστικό κόσμο.
Η εκκλησία είναι πραγματικά πολυσυλλεκτική κοινότητα στην οποία καλούνται να συμμετάσχουν στην αναγκαία προσπάθεια της ανακαίνισης του κόσμου. Γι’ αυτό το λόγο η στάση της εκκλησίας στο σύγχρονο πλουραλιστικό κόσμο είναι διαλεκτική και κριτική. Αυτό σημαίνει ότι δε βρίσκεται στο περιθώριο των κοινωνικών εξελίξεων δεν τηρεί αρνητική στάση στ ιδεολογικά, κοινωνικοπολιτικά και φιλοσοφικά συστήματα, αλλά ούτε και ταυτίζεται με αυτά.
Η Εκκλησία ως ενοποιό στοιχείο σε μια κοινωνία αποδέχεται την ύπαρξη κομμάτων χωρίς να ταυτίζεται με ένα από αυτά, επειδή δεν πρέπει να δημιουργούνται αντιθέσεις και αντιπαλότητες μεταξύ των πιστών που ανήκουν σε διάφορα κόμματα. Είναι βέβαιο, ότι η Εκκλησία έχει τη δυνατότητα να επηρεάζει τις συνειδήσεις και δεν έχει την πολυτέλεια ούτε να αδιαφορεί για την πολιτική προκειμένου να εκπληρώσει το σκοπό της (τον εξαγιασμό του κόσμου και την προετοιμασία της Βασιλείας του Θεού), ούτε να δημιουργήσει με τη στάση της ρήξης στο σώμα του Χριστού, την Εκκλησία.
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ
1)«Ορθόδοξη Θεολογία και κοινωνική ζωή».Εκδόσεις: Π. Πουρνάρα – Θεσ/νικη 1996.Γεωργίου Ι. Μαντζαρίδη.
2)«Πνευματικότητα και κοινωνική ζωή». Εκδόσεις : Π. Πουρνάρα Βασιλείου Τ.Γιουλτζή
3)«Εκκλησία και κοινωνία». Θεσ/νικη 1982 Γουσίδη Α. Hoffman L.
