Η ανταπάντηση του Κωνσταντίνου Κοντσιώτη*
Αν η αλήθεια δε συμφωνεί μαζί μας, τότε τόσο το χειρότερο για την αλήθεια. Αυτό ισχύει στην περίπτωση των κ.κ. Κοντελέ – Ρεμπάμπη, αιρετών των Παρεμβάσεων, αφού συνεχίζουν τις συκοφαντίες και τα ψέματα και επιμένουν ότι «έβαλα πλάτη για να βγουν τα κενά».
Όταν τα πρακτικά το έχουν καταγεγραμμένο, όταν τα υπόλοιπα 3 μέλη του Π.Υ.Σ.Δ.Ε. το επιβεβαιώνουν με παρόντα τον κ. Ρεμπάμπη, ότι σε καμία φάση υπολογισμού των κενών δεν συμμετείχα, αυτοί επιμένουν να ψεύδονται.
Άξιοι μαθητές του Γκαίμπελς, εφαρμόζουν την προτροπή του «λέγε, λέγε, στο τέλος κάτι θα μείνει». Ίσως έχω υπερφυσικές δυνατότητες και, χωρίς τη φυσική μου παρουσία στο Π.Υ.Σ.Δ.Ε., συμμετέχω σε αυτό.
Αλλά για να καταλάβουν οι συνάδελφοι ποια είναι η θέση τους και η συμπεριφορά τους μέσα στο Συμβούλιο, θα αναφέρω τη στάση του κ. Ρεμπάμπη στο Συμβούλιο που έγινε στις 27/07/2018. Όταν ήρθε για συζήτηση το θέμα των ενστάσεων για τα κενά που ανακοίνωσε η πλειοψηφία του Π.Υ.Σ.Δ.Ε., ο Πρόεδρος ρωτά τον κ. Ρεμπάμπη αν θα συμμετέχει στην εκδίκαση των ενστάσεων. Η απάντηση του ήταν ότι: «Φυσικά και θα συμμετέχω, γιατί τώρα είναι άλλη διαδικασία, αδικούνται συνάδελφοι, κλπ.».
Στη συνέχεια εγώ δηλώνω ότι δεν μετέχω, αφού το θέμα άπτεται του υπολογισμού των κενών και, αφού δε συμμετείχα τότε, δε θα συμμετέχω και τώρα. Κατόπιν της δικής μου τοποθέτησης, ο κ. Ρεμπάμπης δηλώνει ότι: «Ούτε και εγώ θα συμμετέχω». Αυτοί οι άνθρωποι έχουν αρχές και θέση, έχουν άποψη ή άγονται και φέρονται από τις θέσεις των άλλων μελών του Συμβουλίου. Αυτοί οι άνθρωποι εκπροσωπούν συναδέλφους ή είναι καιροσκόποι; Αυτοί οι άνθρωποι δεν έχουν τσίπα, τέτοια ξεφτίλα δηλαδή; Κι όμως, έχουν το θράσος να με καταγγέλλουν λασπολογώντας. Τους επιστρέφω τους χαρακτηρισμούς, αφού δεν με αφορούν και δεν με αγγίζουν στο ελάχιστο. Η πορεία μου είναι διάφανη.
Η συνδικαλιστική αλητεία δεν έχει θέση στον κλάδο των καθηγητών.
Για το θέμα «των 6 Δ/ντων», τα σενάρια επιστημονικής φαντασίας δεν έχουν τελειωμό. Έχουν πάθει «vertigo» μετά τις αποφάσεις του Διοικητικού Εφετείου και, ζώντας σε παράλληλο σύμπαν, κατασκευάζουν σενάρια εκβιασμού και συναλλαγής. Αφού είχαν επενδύσει στην «καρατόμηση» των Δ/ντων, απέτυχαν, άλλαξαν σενάριο, αλλά και έδρα. Από το ποτάμι πήγαν πλέον πλατεία.
Ανακυκλώνοντας τα ίδια και τα ίδια, συνεχίζουν αφενός να δηλητηριάζουν την εκπαιδευτική κοινότητα και αφετέρου να προσφέρουν τις υπηρεσίες τους στη Διοίκηση. Λησμονώντας ότι η Δικαιοσύνη είναι αυτή η οποία θα κρίνει τελικά.
‘Υβρις – Άτη – Νέμεσις – Τίσις
*MSc Φυσικός στο ΓΕΛ Φαλάνης
Αιρετό μέλος του ΠΥΣΔΕ ν. Λάρισας
