Του Δημήτρη Καραγεωργόπουλου
Συνδικαλιστή – Μέλους ΔΣ ΓΣΕΕ
Παρατηρώ το τελευταίο διάστημα να εκτυλίσσεται το θέατρο του παραλόγου και να κυριαρχεί άκρατος λαϊκισμός σε όλες τις πτέρυγες του Ελληνικού Κοινοβουλίου. Μετά τον «αιφνιδιασμό» του Βενιζέλου και των λοιπών “στελεχών” σε σχέση με το περίφημο δημοψήφισμα Παπανδρέου, το οποίο έδωσε το πράσινο φώς στην Ιπποκράτους για να μπει σε εφαρμογή το σχέδιο «Φορτώστε στον Παπανδρέου όλα τα δεινά», παρατηρώ ότι ο λαϊκισμός καλά κρατεί στον πολιτικό και δημοσιογραφικό κόσμο.
Και για να μην παρεξηγούμαι.
Εγώ Παπανδρεϊκός ποτέ δεν υπήρξα και ούτε είμαι. Ούτε βεβαίως Βενιζελικός, Σημιτικός, Τσοχατζοπουλικός ή οτιδήποτε άλλο που παραπέμπει σε ομάδες, φράξιες ή αρχηγικά μπλοκ.
Πάντα ήμουν απλό μέλος στο ΠΑ.ΣΟ.Κ με την έννοια του σοσιαλαριστερού – δημοκρατικού – προοδευτικού προσανατολισμού και παραιτήθηκα το 2011 (επί Παπανδρέου) διότι πλέον το ΠΑΣΟΚ δεν εξέφραζε όλα όσα εγώ ανέμενα από ένα προοδευτικό κίνημα, που μετετράπη σε νεοφιλελεύθερη μαριονέτα ξένων και εγχώριων συμφερόντων. Έκτοτε είμαι πολιτικά «άστεγος» (για όσους σπεύσουν να με τοποθετήσουν σε άλλο κόμμα)!
Σήμερα λοιπόν είδα τον «έγκριτο» δημοσιογράφο – ιδιοκτήτη ΜΕΣΩΝ και παρουσιαστή κ. Ευαγγελάτο, στον τηλεοπτικό σταθμό ΣΚΑΙ, να παρουσιάζει το θέμα με τους μισθούς των 20 συμβούλων Παπανδρέου και ν’ «απορεί» για το ύψος αυτών, επαναλαμβάνοντας ξανά και ξανά ότι από το 2009 (Οκτώβριο) μέχρι το 2011 (Νοέμβριο) οι 20 σύμβουλοι του τ. Πρωθυπουργού έλαβαν αμοιβές 1.000.000€. Μάλιστα η παρουσίαση του θέματος έγινε με τον γνωστό «αμερόληπτο» τρόπο των απανταχού «Εισαγγελάτων» των ελληνικών Media και ομολογώ ότι και εγώ προβληματίστηκα εντόνως με το θέμα, έτσι όπως αυτό παρουσιάστηκε. Όμως, γρήγορα επικράτησε η συνδικαλιστική «διαστροφή» και αμέσως πήρα μολύβι και χαρτί και άρχισα να κάνω υπολογισμούς.
Έχουμε και λέμε λοιπόν: 1.000.000€ : 20 συμβούλους = 50.000€ μεικτά έκαστος. Διαιρώντας τα 50.000€ : 25 μηνιαίους μισθούς = 2.000€ μεικτά έκαστος το μήνα. Αν αφαιρέσεις τον Φόρο Μισθωτών Υπηρεσιών (έως 30%) και την εργατική και εργοδοτική εισφορά του ΙΚΑ τότε μιλάμε για καθαρά 1100 – 1300€ το μήνα έκαστος.
Και τα ερωτήματα που γεννώνται είναι: Δικαιούται ο Πρωθυπουργός μιας χώρας να έχει συμβούλους για τα χιλιάδες θέματα που απασχολούν τη διακυβέρνησή της ή όχι; Ο σημερινός Πρωθυπουργός έχει συμβούλους και αν ναι πόσους; Αν όχι, τα θέματα τα γνωρίζει με «Θεία Επιφοίτηση» ή του τα μάθανε στο Χάρβαρντ μαζί με το συμφοιτητή του Γιώργο;
Εγώ ως ενεργός πολίτης, χρεώνω στον Παπανδρέου όλους εκείνους του εγκληματικούς χειρισμούς που μας οδήγησαν σιδεροδέσμιους στα μνημόνια και στην εξαθλίωση. Επικρότησα μια και μόνο (έστω και καθυστερημένα) επιλογή του. ΤΟ ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ!
Δεν γνωρίζω ποια θα ήταν η κατάληξη σε περίπτωση που ως χώρα επιλέγαμε το “μονοπάτι” του Δημοψηφίσματος. Ίσως να είμασταν καλύτερα, ίσως χειρότερα. Ίσως να είμασταν υπερήφανοι ως Έλληνες, ίσως όχι!
Δεν δέχομαι όμως να υποτιμούν τη νοημοσύνη μου και προσπαθώ (στο βαθμό που έχω τέτοια ικανότητα) να αποκωδικοποιώ – απομυθοποιώ την κατευθυνόμενη πληροφόρηση των Media.
Κάθε φορά που ακούω, βλέπω, διαβάζω αηδίες και λαϊκίστικες ανηθικότητες, κραυγάζω δυνατά μέσα στο σπίτι μου (αφήνοντας έντρομη τη σύζυγο και τα τρία ανήλικα τέκνα) «Λαμόγια, Άρπαγες, Κρατικοδίαιτοι, Μιζαδόροι, Καταχραστές….μην τα φορτώνεται όλα στο Γιώργο…όλοι μαζί τα τρώτε».
ΕΣΕΙΣ ΤΙ ΦΩΝΑΖΕΤΕ;
