ΓΡΑΦΕΙ Ο Γιάννης Παιδής
Ετοιμο είναι το νέο δυσβάσταχτο πακέτο μέτρων που ζύμωσαν επί 100 ημέρες τα τρία κόμματα της συγκυβέρνησης και βάσει των όσων έχουν μέχρι αυτή την ώρα διαρρεύσει πρόκειται για ένα πακέτο όχι απλά ύφεσης και λιτότητας αλλά ένα πακέτο καταστροφής της κοινωνίας που οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια χαμηλά και μεσαία στρώματα στη φτώχια, την ανέχεια και την εξαθλίωση και τη χώρα σε ακόμη βαθύτερη ύφεση και κατ’ επέκταση στη χρεοκοπία.
Και για να εξηγούμαστε:
Το νέο πακέτο προβλέπει περικοπές σε δαπάνες ύψους 9,5 δισ. ευρώ και φορολογικά έσοδα ύψους 3 δισ. ευρώ.
Η περικοπή των δαπανών σημαίνει καθαρά και ξάστερα νέες μειώσεις σε μισθούς, συντάξεις, επιδόματα και απολύσεις αφού το κράτος είναι ανίκανο ή δεν θέλει να χτυπήσει τη σπατάλη, τη διαφθορά και τη ρεμούλα.
Τα φορολογικά έσοδα πολύ απλά σημαίνουν στοχοποίηση των μικρομεσαίων και επιβολή δυσβάσταχτης φορολογίας εισοδήματος σε επαγγελματοβιοτέχνες και εμπόρους γεγονός που θα οδηγήσει πολλά μικρομάγαζα στο λουκέτο και τους ιδιοκτήτες τους στην ανεργία και πιθανά στη φυλακή λόγω χρεών προς το δημόσιο.
Σε γενικές γραμμές αυτό είναι το σκηνικό που στήνει η συγκυβέρνηση και η τρόικα των δανειστών γιγαντώνοντας την ανεργία και την ύφεση στη χώρα, αφού είναι βέβαιο ότι τα 9,5 δις. που θα περικοπούν από μισθούς και συντάξεις θα φύγουν από την ελληνική αγορά με τις γνωστές συνέπειες (μείωση φοροδοτικής ικανότητας, αύξηση της ανεργίας, μεγαλύτερο έλλειμμα για τα ασφαλιστικά ταμεία κ.λπ.)
Η αύξηση της φορολόγησης των ελευθέρων επαγγελματιών πλην ελαχίστων περιπτώσεων (γιατροί, δικηγόροι, κουρεία, κομμωτήρια, μπαρ) θα σημάνει μεγαλύτερα χρέη προς το δημόσιο, αδυναμία συνέχισης της λειτουργίας των επιχειρήσεων και φυσικά ανεργία, φτώχια, δυστυχία εξαθλίωση.
Δυστυχώς αντί οι συγκυβερνώντες πολιτικοί αρχηγοί να αποτρέψουν το παραπάνω σκηνικό που πολύ σύντομα θα είναι η πραγματικότητα στη χώρα λέγοντας και κάποιο όχι στην τρόικα και αναλαμβάνοντας να κυβερνήσουν οι ίδιοι τη χώρα με μια φιλολαϊκή πολιτική που θα φέρει έσοδα από:
– Τη φορολόγηση των 4 ελληνικών τραπεζών που κατέχουν το 30% των κρατικών ομολόγων του χρέους.
– Τη φορολόγηση των 600 δισ. € που έχουν μόνο στις τράπεζες της Ελβετίας έλληνες.
– Από τη φορολόγηση των εταιρειών που είναι στο χρηματιστήριο και κέρδισαν 35 δισ. € την τριετία 2007-2009.
– Από την επαναφορά του συντελεστή φορολόγησης των κερδών από 25% σε 35%, αφού με τη μείωσή του έχασε το κράτος 5,1 δισ. €.
– Από τη φορολόγηση 10.000 ελληνικών offshore εταιρειών που σύμφωνα με εκτιμήσεις διακινούν 500 δις € και το δημόσιο χάνει ετησίως πάνω από 6 δισ. € από φόρους.
Την ίδια ώρα ζητούν αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης στα 67 για να σωθεί το ασφαλιστικό σύστημα της χώρας αποκρύπτοντας ότι η εισφοροδιαφυγή εργοδοτών φτάνει τα 8 δισ. € ετησίως και επιχειρήσεις οφείλουν 31 δισ. € στα ταμεία.
Γνωρίζουν άραγε οι κυβερνώντες τους έλληνες επιχειρηματίες που κατέχουν ιδιωτικά αεροπλάνα, κότερα και σκάφη που στοιχίζουν δισ, ευρώ και τι κάνει γι’ αυτό.
Τι θα κάνει άραγε ο υπουργός Ανάπτυξης τώρα που ο ΣΕΒ αρνείται να συζητήσει για μείωση τιμών. Θα επιχειρήσει να τους συνετίσει ή θα διαιωνίσει την ασυδοσία που οδήγησε στο να αγοράσει πέρυσι ο πρόεδρο του ΣΕΒ, από έκθεση του Λονδίνου πίνακα 1,5 εκατ. €. όσα θα βγάλει δηλαδή ένας υπάλληλος δουλεύοντας 90 χρόνια.
Κατά συνέπεια λεφτά υπάρχουν μόνο που η κυβέρνηση και η τρόικα δεν θέλει να τα πάρει επειδή απλά ο στόχος είναι η εσωτερική υποτίμηση και η δημιουργία συνθηκών γαλέρας στην Ελλάδα. Και έτσι το μόνο που μένει σε εμάς είναι να αντισταθούμε και να πούμε δεν πάει άλλο.
