ΓΡΑΦΕΙ Ο Μπάμπης Μπακούλας
Οργίζομαι όταν ακούω τον Μητσοτάκη να μου λέει μείνετε σπίτι για τι δεν έχω αρκετά νοσοκομεία να σας περιθάλψω .
Οργίζομαι όταν ακούω τον Μητσοτάκη να υποκρίνεται ότι συμπονεί τους ανθρώπους του ΕΣΥ πού δίνουν μάχη με αυτοθυσία για να σώσουν ανθρώπινες ζωές χωρίς να αναλογίζεται καν τις ευθύνες του για την κατάντια του ΕΣΥ
Οργίζομαι όταν ακούω τον Άδωνη που απέλυσε 5.000 γιατρούς και συνεχίζει ναι είναι περήφανος για αυτό.
Οργίζομαι όταν με καλούν να χειροκροτήσω τους ανθρώπους του ΕΣΥ μαζί με την Μαρέβα και τους ομοϊδεάτες της που τους εγκατέλειψαν μόνους ,αβοήθητους και χωρίς καν μάσκες.
Αγανακτώ όταν ακούω τα παπαγαλάκια των ΜΜΕ να συγχαίρουν τους γιατρούς και νοσηλευτές του ΕΣΥ , ενώ μέχρι χθες τους αποκαλούσαν τεμπέληδες φακελάκηδες ανίκανους. Αγανακτώ γιατί την επαύριο είναι βέβαιο ότι θα κάνουν το ίδιο.
Αγανακτώ όταν επικαλούνται μόνο την προσωπική μου ευθύνη και αποκρύπτουν τους πραγματικά υπεύθυνους
Θυμώνω γιατί ακόμα δεν έγινε ούτε μια πρόσληψη.
Θυμώνω γιατί ακόμα δεν ανοίγει όλες τις ΜΕΘ που με ευθύνη του δεν λειτουργούν. Γιατί δεν επιτάσσονται οι ιδιωτικές κλινικές και δεν εντάσσονται στο ΕΣΥ στην υπηρεσία όλων των πολιτών
Θυμώνω με όλους αυτούς που μέχρι χθες λοιδορούσαν τον δημόσιο τομέα υγείας γιατί έχουν κι΄ αυτοί μεγάλο μέρος της ευθύνης που τώρα το ΕΣΥ δεν μπορεί να καλύψει αυτούς και όλο τον κόσμο.
Θυμώνω γιατί κανένας δεν μιλάει για το ΔΝΤ, την τρόικα, τους τοκογλύφους δανειστές και τις κυβερνήσεις μας που επέβαλαν , με τα μνημόνια , τη συρρίκνωση του δημόσιου συστήματος υγείας
Δεν ξεχνώ . Κρατώ τον θυμό μου για μετα , όταν θα περάσει αυτή η κρίση .
Γιατί πρέπει να κάνω ότι μπορώ , για να χτυπηθούν οι αιτίες του κακού και να αλλάξουν προς το καλύτερο τα πράγματα. Για να ξαναχτιστεί το ΕΣΥ για όλους, για να πάνε τα πράγματα και κάθε κατεργάρης στη θέση τους.
