ΓΡΑΦΕΙ Η Ελένη Αναστασοπούλου, εκπαιδευτικός – συγγραφέας
Οι αρχαίοι Έλληνες στις 30 Δεκεμβρίου γιόρταζαν την γέννηση του Θεού Διόνυσου, και μάλιστα τον αποκαλούσαν «θείο βρέφος» και «σωτήρα» και επίσης τον ταύτιζαν με τον Απόλλωνα τον «Θεό του φωτός». Οι Ρωμαίοι, στις 25 Δεκεμβρίου γιόρταζαν τη γέννηση του Μίθρα, του «Ανίκητου Ήλιου». Οι Xριστιανοί αρχικά δεν γιόρταζαν την γέννηση του Χριστού. Μετά όμως σκέφτηκαν «δεν γιορτάζουμε κι εμείς στις 25 Δεκεμβρίου την γέννηση του Χριστού, που είναι ο -δικός μας- «Ήλιος της Δικαιοσύνης» και το «Φως του κόσμου»;».
Δεν είχε και πολύ μεγάλη σημασία το ότι αυτή η ημερομηνία γέννησης του Χριστού αμφισβητούνταν. Μ’ αυτό τον τρόπο θα εκχριστιανίζονταν όλες οι παγανιστικές γιορτές, ο Χριστός θα εκτόπιζε τον Διόνυσο, τον Απόλλωνα και τον Μίθρα και τα Χριστούγεννα θα εκτόπιζαν τα Διονύσια τα Σατουρνάλια και τα Μπρουμάλια. Μπερδευτήκατε;
Ε, επειδή και τότε υπήρχε ένα μπέρδεμα, είπαν οι τρανοί εκείνης της εποχής «δεν κάνουμε μια Σύνοδο»; Κι έτσι μαζεύτηκαν στη Ρώμη, το 743. Μάλλον από τότε έμεινε το χούι να μαζεύονται στη Ρώμη, καλή ώρα η Σύνοδος της Ρώμης των G20 για την πανδημία, το 2021. Σ’ εκείνη λοιπόν την Σύνοδο, το μακρινό 743, κατήργησαν όλες τις άλλες γιορτές ως ειδωλολατρικές, κι έμειναν μόνο τα Χριστούγεννα. Ενοποιήθηκαν όλοι οι θεοί σε έναν, τον Χριστό, ο οποίος είχε όλα τα χαρακτηριστικά των προηγούμενων θεών, «θείο βρέφος» και «σωτήρας» όπως ο Διόνυσος αλλά και Ήλιος όπως ο Μίθρας και Φως όπως ο Απόλλωνας. Έτσι σιγά σιγά ξεμπερδεύτηκε ο κόσμος γιατί οι πολλές πληροφορίες, όσο να πεις, είχαν προκαλέσει μια σύγχυση. Άνοιξε ένας μονόδρομος, διότι ως γνωστόν ο μονόδρομος είναι ο δρόμος με τους λιγότερους κινδύνους. Μια κατεύθυνση και τέλος .Να μη χρειάζεται και πολλή σκέψη.
Φως, Ήλιος, Δικαιοσύνη, Ελπίδα, Νίκη…όλα αυτά συμβολίζουν τα Χριστούγεννα και προφανώς είναι χρήσιμα και αποδεκτά. Η ελπίδα της γέννησης, η νίκη του φωτός απέναντι στο σκοτάδι, η δικαιοσύνη, η χαρά της ζωής.
1278 χρόνια αργότερα από εκείνη την Σύνοδο της Ρώμης, ένα ερώτημα πλανάται στην ατμόσφαιρα. Είναι τα Χριστούγεννα του 2021 γιορτή ελπίδας; Θα νικήσει το φως; Όχι το φως της ΔΕΗ, αυτή μας «άλλαξε τα φώτα. Υπάρχει η χαρά της ζωής; Το δίκιο θα βρει τον δρόμο του; Αρκεί το φως στα μπαλκόνια για να φωτιστούν οι ζωές μας; Φτάνουν οι μουσικές που ακούγονται στους δρόμους για να φέρουν τη χαρά; Οι φανταχτερές συσκευασίες των δώρων κρύβουν μέσα τους ελπίδες;
Για ποια ελπίδα να μιλήσει κανείς όταν μετράμε 20.000 και πλέον, νεκρούς από την πανδημία; Πώς να χαρούμε όταν χιλιάδες οικογένειες σκέφτονται πως ίσως οι αγαπημένοι τους να ζούσαν σήμερα αν το δημόσιο σύστημα υγείας δεν αφηνόταν στην τύχη του και δεν μετατρεπόταν σε δυστυχία; Για ποια νίκη του φωτός να μιλήσουμε όταν ακόμη και τα φωτάκια στα μπαλκόνια φέτος είναι λιγότερα, από τον φόβο των λογαριασμών της ΔΕΗ που έφτασε διπλάσια και μαζί με την ακρίβεια των ειδών πρώτης ανάγκης φέρνει απόγνωση και απελπισία; Όταν μέσα σε 12 μέρες κάηκαν 16 άνθρωποι μέσα στα σπίτια τους από αστικές πυρκαγιές (σόμπες, τζάκια, θερμαντικά σώματα κ.α); Πως θα ένιωθε άραγε ο ενανθρωπισμένος Χριστός αν έβλεπε τους χιλιάδες συνανθρώπους μας – μεταξύ αυτών και βρέφη, όχι «θεία» αλλά σκέτα βρέφη- να επαναπροωθούνται (sic!) -έτσι λένε την απάνθρωπη απώθηση των μεταναστών- συχνά στην σκοτεινή άβυσσο της θάλασσας; Πώς θα βρει τον δρόμο του το δίκιο, με τόση υποκρισία και αναλγησία, υπεροψία και ψέμα γύρω μας;
Τυχεροί, όσοι διατηρούν ακόμη την ελπίδα της γέννησης του Χριστού. Άτυχοι όμως οι συμπατριώτες μας που στήριζαν τις ελπίδες τους στους «επιστήμονες», πιστοί στην άποψη «συν Αθηνά και χείρα κίνει». Διότι δυστυχώς, υπάρχουν «επιστήμονες» οι οποίοι έχουν υπονομεύσει τον ρόλο τους, έχουν πλήξει την εμπιστοσύνη του κόσμου κι έχουν συμβάλλει στον θάνατο, αντί για την γέννηση, της ελπίδας. Αλλά, ευτυχώς, ούτε όλοι οι επιστήμονες είναι ίδιοι ούτε η επιστήμη έχει χάσει την αξία της.
Γι αυτό ας μη χάνουμε την εμπιστοσύνη μας στην επιστημονική πρόοδο και ειδικά εμείς, οι επαρχιώτες, οι άνισοι πολίτες, καθώς έχουμε 35-40% αυξημένο κίνδυνο σε σχέση με τους πρωτευουσιάνους να χάσουμε δια παντός την όποια ελπίδα. (μελέτη Τσιόδρα-Λύτρα)
Συν Χριστώ (για τους Χριστιανούς), και επιστήμη (για τους σκεπτικιστές) αλλά και προσωπικών επιλογών (για τους σκεπτόμενους πολίτες) κίνει, λοιπόν, μήπως και ξαναβρούνε τα Χριστούγεννα τον συμβολισμό που τους αξίζει, μήπως κι επανακτήσουμε τη χαμένη ανθρωπιά, μήπως λάμψει ξανά η ελπίδα και η χαρά της ζωής, μήπως και ο ήλιος της δικαιοσύνης φωτίσει τα σκοτάδια.
Καλά Χριστούγεννα, ας προστατέψουμε τους αγαπημένους μας, τους εαυτούς μας και τους γύρω μας για να είμαστε όλοι «στο μέτρο».
