ΓΡΑΦΕΙ Ο Γιάννης Παιδής
Αντιμέτωπη με μία πρωτοφανή οικονομική κρίση και με μία άνευ προηγουμένου αφαίμαξη εισοδημάτων βρίσκεται η ελληνική κοινωνία εξαιτίας τόσο της ευρωπαϊκής κρίσης που έχει τα αίτιά της στην υποταγή των κυβερνήσεων στις επιταγές και τα θέλω των ολιγαρχών και των τραπεζών, όσο και λόγω της αδυναμίας της ελληνικής κυβέρνησης να ελέγξει την αισχροκέρδεια που εκφράζεται σε όλα τα επίπεδα, είτε ενέργεια είναι αυτή, είτε εφόδια, είτε βασικά αγαθά και προϊόντα καθημερινής χρήσης.
Σήμερα οι λαοί της Ευρώπης καλούνται να βάλουν βαθιά το χέρι στην τσέπη όχι μόνο για να τροφοδοτήσουν τα κέρδη των ολίγων, αλλά και για να χρηματοδοτήσουν τον πόλεμο που διεξάγεται στην Ουκρανία, αφού όλες οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις αντί να πιέσουν τα εμπλεκόμενα μέρη να καθίσουν στο τραπέζι του διαλόγου και να τερματίσουν τον καταστροφικό πόλεμο, επιδίδονται σε έναν εξοπλιστικό παροξυσμό, στέλνοντας όπλα στην Ουκρανία με αποτέλεσμα να γίνονται αυτόματα μέρος της κρίσης και όχι παράγοντες που θα συμβάλουν στην επίλυσή της.
Δυστυχώς σε αυτό το παιχνίδι έχει μπει για τα καλά μέσα και η ελληνική κυβέρνηση που, ως μη όφειλε, πρωτοστάτησε τόσο στην αποστολή όπλων και αρμάτων στην Ουκρανία, όσο και στην ακραία ρητορική εναντίον της Ρωσίας και του Πούτιν.
Με αυτά και με αυτά ο ελληνικός λαός φτωχοποιείται ραγδαία και το χειρότερο δεν αντιδρά και δεν απαιτεί να μπει ένα τέλος σε όλα αυτά υπομένοντας με μία ραγιάδικη νοοτροπία όλα τα κακά που μας επιφυλάσσουν πλουτοκράτες και τα γεράκια του ΝΑΤΟ και της Ρωσίας.
Δεν αντιδρά βλέποντας ότι η Ελλάδα έχει μία από τις ακριβότερες κιλοβατώρες στο ηλεκτρικό ρεύμα, όταν εταίροι μας όπως οι Ισπανοί και οι Πορτογάλοι πληρώνουν σε τιμές προ κρίσης το ρεύμα αφού οι κυβερνήσεις των χωρών αυτών πέτυχαν να αποσυνδέσουν την τιμή του ρεύματος από αυτή του φυσικού αερίου, κάτι που θα έπρεπε να διεκδικήσουμε και εμείς ως Έλληνες από τη στιγμή μάλιστα που όλη η χώρα είναι σπαρμένη με φωτοβολταϊκά και ανεμογεννήτριες για την παραγωγή φθηνής, υποτίθεται, πράσινης ενέργειας. Αλλά δυστυχώς η ελληνική κυβέρνηση βρήκε τον τρόπο να παίρνει τα πολλά από τη μία τσέπη των Ελλήνων και να τα δίνει στους παραγωγούς ρεύματος και στους πάροχους και να επιστρέφει ψίχουλα στην άλλη τσέπη πανηγυρίζοντας μάλιστα επειδή δίνει επιδόματα – voucher στους δεινοπαθούντες πολίτες, όπως έδιναν παλαιότερα καθρεφτάκια στους ιθαγενείς.
Δεν αντιδρούμε ως λαός βλέποντας να πληρώνουμε, αν και με πολύ χαμηλά εισοδήματα, μία από τις υψηλότερες τιμές στα καύσιμα έχοντας έναν δυσβάσταχτο ειδικό φόρο και έναν υψηλό ΦΠΑ που αποφέρουν δισεκατομμύρια στα κρατικά ταμεία, τα οποία σπαταλούνται είτε στους αχρείαστους εξοπλισμούς, είτε σε σπατάλες του κράτους κυρίως προς ημέτερους.
Και αφού μας τα παίρνουν βάναυσα χωρίς να έχουν μέχρι σήμερα πατάξει την όποια νοθεία και αισχροκέρδεια υπάρχει στο κύκλωμα εμπορίας και διακίνησης καυσίμων, αρκούνται στο να μας δίνουν το …fuel pass μήπως και καλμάρουν τη δυσαρέσκεια.
Δεν αντιδρούμε όταν βλέπουμε όλα τα προϊόντα να έχουν πάρει τα ύψη και ο δείκτης τιμών καταναλωτή να σπάει όλα τα ρεκόρ φτάνοντας στα επίπεδα του 1993, την ίδια ώρα που γεωργοί και κτηνοτρόφοι πωλούν σε εξευτελιστικές τιμές τα προϊόντα τους, και μάλιστα ειδικά οι κτηνοτρόφοι, που αντιμετωπίζουν ένα άλλο κύκλωμα αισχροκέρδειας με τις ζωοτροφές που είναι από τις ακριβότερες στην Ευρώπη, να σφάζουν σωρηδόν ή να πωλούν τα κοπάδια τους ακόμα και σε ξένες χώρες, ή σε λίγους επιχειρηματίες του κλάδου.
Δυστυχώς ζούμε σε μία Ε.Ε. με κυβερνήσεις υποχείρια της ολιγαρχίας που σε κάθε τους απόφαση βάζουν μπροστά τα συμφέροντα του κεφαλαίου και των τραπεζών, και καθόμαστε με σταυρωμένα τα χέρια περιμένοντας ένα θαύμα που θα μας γλυτώσει από την εξαθλίωση, αλλά δυστυχώς τα θαύματα σπάνια γίνονται αν όχι ποτέ.
