Του Βασίλη Κόκκαλη, βουλευτή Λάρισας του ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία
Ας υποθέσουμε πως κάποιος κάνει μια φορά στις 30 ημέρες διάρρηξη στο σπίτι μας, υφαρπάζει 500 ευρώ από κάποιο συρτάρι κι έρχεται στο τέλος κάθε μήνα και μας επιστρέφει τα 100. Κι αυτό συμβαίνει εδώ και περισσότερο από ένα χρόνο. Αυτόν τον άνθρωπο θα τον χαρακτηρίζατε κλέφτη ή ευεργέτη; Η απάντηση είναι προφανής ακόμα και για την κυβέρνηση, η οποία αυτό ακριβώς πράττει από το καλοκαίρι του 2021, πολύ πριν δηλαδή ξεσπάσει ο πόλεμος στην Ουκρανία το Φεβρουάριο του 2022: είτε μέσω της ρήτρας αναπροσαρμογής στους λογαριασμούς του ρεύματος είτε- όταν το κόλπο αυτό δεν έπιανε πλέον- επιτρέποντας υπερβολικό περιθώριο κέρδους στις ενεργειακές εταιρείες ζημιωμένοι είναι οι καταναλωτές, οικιακοί κι επιχειρήσεις.
Πώς, επομένως, να μην είναι για έναν ακόμα μήνα, τον Οκτώβριο, η τιμή χονδρεμπορικής στην Ελλάδα σε ύψος ρεκόρ, κλείνοντας στα 232,6 ευρώ/ΜWh, πολύ υψηλότερα από τις άλλες ευρωπαϊκές χώρες; Και πώς να μην κινούνται σε αντίστοιχο ύψος ρεκόρ και τα υπερκέρδη της λιανικής ρεύματος για δεύτερο συνεχόμενο μήνα, η οποία κινείται στα 583 ευρώ/ΜWh, δηλαδή δυόμιση φορές μεγαλύτερη από την τιμή της χονδρεμπορικής;! Είμαστε η πιο ακριβή αγορά ηλεκτρικής ενέργειας για το α’ εξάμηνο του 2022 και με έναν αβίωτο πληθωρισμό για την κοινωνική πλειοψηφία.
Ποιος να τους πιστέψει;…
Κι έρχονται τώρα από την κυβέρνηση να μας πείσουν πως το καλάθι του νοικοκυριού θα είναι μια επιτυχία που θα ανακουφίσει τη μέση ελληνική οικογένεια. Ποιος να τους πιστέψει, ιδίως με τους όρους που αυτό το καλάθι εισάγεται στην αγορά; Πώς διασφαλίζεται, για παράδειγμα, ότι δεν θα περάσει ως αύξηση στις τιμές των υπόλοιπων 14.000 προϊόντων η συγκράτηση των τιμών στις 50 μόλις ετικέτες του καλαθιού; Γιατί, έστω, δεν μπαίνει πλαφόν σε αυτά τα 50 προϊόντα; Γιατί δόθηκε περιθώριο στα σούπερ μάρκετ να αυξήσουν τις τιμές τους μέχρι την εισαγωγή του μέτρου;
Τι θα γίνει με τα μπακάλικα της γειτονιάς που πέφτουν ξανά θύματα αθέμιτου ανταγωνισμού από τους μεγάλους παίκτες; Πώς είναι δυνατό τα πρόστιμα που επιβλήθηκαν στην αγορά το Σεπτέμβριο να μην ξεπερνούν τις 90.000 ευρώ; Αν είναι παρόμοια η κυβερνητική τσαπατσουλιά και στο καλάθι που ετοιμάζουν για τους φούρνους δεν είναι λογικό να εξεγείρονται και οι αρτοποιοί, που έχουν δει τα έξοδά τους να φτάνουν στον ουρανό;
Όλα αυτά δεν γίνονται τυχαία. Η κυβέρνηση Μητσοτάκη δεν έχει καμία διάθεση να τα βάλει με την επιχειρηματική ελίτ που τη χορηγεί. Γι’ αυτό και, για παράδειγμα, οι μικρομεσαίοι είναι αποκλεισμένοι από το Ταμείο Ανάκαμψης, γι’ αυτό και είναι πάνω από 40.000 τα σπίτια που βγήκαν σε πλειστηριασμό το 2022, γι’ αυτό και οι αγρότες και οι κτηνοτρόφοι βρίσκονται σε απελπισία.
Έχει μαλλιάσει η γλώσσα μας στο ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία να λέμε πως υπάρχουν λύσεις και είναι απλές στην εφαρμογή τους, αρκεί να υπάρχει η πολιτική βούληση: αύξηση του κατώτατου μισθού με τιμαριθμική αναπροσαρμογή, μείωση του ΦΠΑ στα τρόφιμα και του ΕΦΚ στα καύσιμα, επαναφορά της επιδότησης του πετρελαίου κίνησης, ρύθμιση του ιδιωτικού χρέους, δημιουργία ακατάσχετου επαγγελματικού λογαριασμού, κατάργηση του τέλους επιτηδεύματος. Η πολιτική αλλαγή, συνεπώς, είναι προϋπόθεση επιβίωσης της κοινωνικής πλειοψηφίας. Και η ημέρα εκείνη δεν θα αργήσει…
