Η τοπική κοινωνία τιμά την μνήμη των θυμάτων της γενοκτονίας του Ελληνισμού του Πόντου. Το μνημείο θα θυμίζει σε εμάς αλλά και στις επόμενες γενιές τους διωγμούς και το ξεριζωμό των Ποντίων από τον τόπο τους.
Τον πόνο της απώλειας που έζησαν αλλά και τον μεγάλο κόπο για να στεριώσουν στην νέα πατρίδα.
Εγώ μεγάλωσα σε αυτή τη γειτονιά και έβλεπα το μόχθο και τη προσπάθεια των ανθρώπων να ενταχθούν στην οικονομική και πολιτιστική πραγματικότητα.
Στο πέρασμα του χρόνου δεν ξέρω αν έκλεισαν οι πληγές. Οι μνήμες όμως πρέπει να μείνουν ζωντανές.