Ημέρα τιμής και αναγνώρισης της προσφοράς του/της εκπαιδευτικού η σημερινή. Του ανθρώπου που αναλαμβάνει μετά την οικογένεια και παράλληλα μ’ αυτήν να διαπλάσει χαρακτήρες, να μορφώσει και να δώσει στην κοινωνία νέους ανθρώπους, να δια-μορφώσει προσωπικότητες.
Το έργο του επίπονο, με υψηλό βαθμό ευθύνης, που απαιτεί, εκτός της επιστημονικής αρτιότητας, της συνεχούς προετοιμασίας και ετοιμότητας, ιδιαίτερη ευαισθησία και ενσυναίσθηση, καθώς έχει να κάνει με ανθρώπινες ψυχές και δη, σε τρυφερή και καθοριστική για την μετέπειτα ζωή ηλικία, με εύθραυστες ισορροπίες, που χρειάζονται λεπτούς χειρισμούς. Αυτό ακριβώς είναι που καθιστά το έργο του λειτούργημα και όχι απλώς επάγγελμα, με πραγματικές απολαβές όχι τις υλικές, αλλά την ηθική ικανοποίηση που προσφέρει η επιτυχία των μαθητών/τριων και η πρόοδός τους στην ενήλικη ζωή τους.
Και είναι αυτό που καθιστά αναντικατάστατα τη θέση και τον ρόλο του στο εκπαιδευτικό σύστημα ακόμα και στην εποχή της τεχνητής νοημοσύνης, όπου η πρόσβαση στη γνώση παρέχεται εύκολα και από άλλους δρόμους.
Πρόσφατα η περιοχή μας επλήγη από ακραία καιρικά φαινόμενα με κατά τόπους οδυνηρές ζημιές, που άφησαν το αποτύπωμά τους όχι μόνο σε σχολικές υποδομές, αλλά και – κυρίως – στις ψυχές των μαθητών/τριών μας. Ως εκπαιδευτικοί καλούμαστε, να αρθούμε και πάλι στο ύψος των περιστάσεων και εκτός από ενδεχόμενο προσωπικό πλήγμα που υπέστησαν κάποιοι/ες από εμάς, να διαχειριστούμε και τα τραύματα των μαθητών μας που επλήγησαν, να σταθούμε αρωγοί και συμπαραστάτες.
Το σχολείο ανέκαθεν ήταν το δεύτερο σπίτι για τους μαθητές. Στην τωρινή συγκυρία για κάποιους/ες μαθητές/τριες το σχολείο καλείται να αναπληρώσει τον ασφαλή χώρο του σπιτιού. Είναι χρέος μας να συνδράμουμε στην αποδρομή των αρνητικών, εφιαλτικών εικόνων και στη δημιουργία ενός χώρου ασφάλειας όπου θα απουσιάζει ο φόβος, για τα παιδιά που επλήγησαν από τη θεομηνία πρωτίστως, αλλά και για όλους/ες τους/τις μαθητές/τριες.
Γι αυτή την προσφορά στην ψυχή που καμιά ηλεκτρονική συσκευή με όσες γνώσεις κι αν είναι εφοδιασμένη δεν μπορεί να προσφέρει, γι αυτό το ‘’επιπλέον’’ το τόσο σημαντικό και καταλυτικό για την ανθρώπινη ύπαρξη, τιμούμε και ευχαριστούμε τον κάθε και την κάθε εκπαιδευτικό!
