Εγραψα στο πρώτο άρθρο ότι οι πολίτες των σύγχρονων κοινωνιών, αναζητώντας την απόκτηση αγαθών που θα έκαναν την ζωή τους πιο εύκολη, έχασαν τον προσωπικό τους χρόνο και ότι απέμεινε στο τέλος της μέρας αφιερώθηκε στην ατομική τους ανάπαυλα. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα να παραδώσουν τα ηνία των αποφάσεων στους “χορηγούς” των αγαθών, όπως τους ονόμασα.
Ετσι λοιπόν σήμερα η διαμόρφωση ενός κοινωνικού status, δεν είναι πλέον στα χέρια του πολίτη, ως ατομική μονάδα, παρά στα χέρια των “χορηγών”.
Το γιατί οι σύγχρονες κοινωνίες , τείνουν να γίνουν κοινωνίες θηρίων, είναι ένα ερώτημα που θα πρέπει να απευθύνει κανείς στους “χορηγούς” μας.
Φυσικά απάντηση δεν πρόκειται να πάρει. Θα προσπαθήσω λοιπόν μέσα από αυτό το άρθρο ,να αποτυπώσω μια προσωπική άποψη, στο γιατί τελικώς στις μέρες μας, έχει γίνει το μαύρο άσπρο ,με τις ευλογίες και τις υποδείξεις βέβαια, των “χορηγών”.
Οταν θέλεις να οικοδομήσεις κάτι καινούριο θα πρέπει να ρίξεις θεμέλια σε καθαρή και σταθερή γη. Φυσικά και δεν οικοδομείς πάνω σε μπάζα, σκουπίδια η ότι άλλο.
Πρώτα λοιπόν καθαρίζεις την γη. Αυτό μεταφράζεται στην συγκεκριμένη περίπτωση ως “ξεσκαρτάρισμα” των κοινωνιών. Δηλαδή των ατομικών μονάδων, των πολιτών. Για να επιτευχθεί αυτό , μια και οι κοινωνίες είναι “έμψυχο” υλικό, έπρεπε πρώτα να καμφθεί έως τελικής εξαφάνισης η κριτική ικανότητα των πολιτών.
Χάνοντας τον προσωπικό του χρόνο ο πολίτης ,δηλαδή τον χρόνο περισυλλογής και αυτοσυγκέντρωσης, μείωσε άθελά του, την κριτική του ικανότητα. Αυτό ήταν φυσικά και το τελικό ζητούμενο.
Από εκεί και πέρα ξεκίνησε η αντιστροφή των αξιών πού θα έφερνε στις σύγχρονες κοινωνίες , σόκ και μούδιασμα στην αρχή, αποδοχή και παραδοχή στο τέλος.
Αυτή η μεταβατική περίοδος είναι αυτό που ζούμε σήμερα. Θα κλείσω με ένα ερώτημα προς όλους. Είναι ποτέ δυνατόν η απαλοιφή της κριτικής μας ικανότητας να προμηνύει ένα αίσιο τέλος;
Προσωπικά πιστεύω ότι είναι ο καλύτερος τρόπος για να οδηγηθεί μια κοινωνία στην τέλεια ρομποτοποίηση. Μήπως τελικά αυτό είναι το ζητούμενο; Μπράβο λοιπόν στους “χορηγούς” μας. Kάνουν μεγάλη προσπάθεια να δημιουργήσουν την κοινωνία του μέλλοντος πού έχουν στο μυαλό τους.
Ελπίζω να μην το καταφέρουν τελικά.
Teliakpavla
