ΓΡΑΦΕΙ Ο Δημήτρης Ευθυμίου
Το περιστατικό βίας στην Γλυφάδα, όπου μια έφηβη κοπέλα δέχθηκε επίθεση από συνομήλικούς της, με άφησε ανήσυχο και προβληματισμένο. Σκέφτομαι πώς τα νέα παιδιά φτάνουν σε σημείο να καταφεύγουν στη βία, εκφράζοντας με τόσο ακραίο τρόπο τα συναισθήματά τους και τις εσωτερικές τους συγκρούσεις.
Η εφηβεία είναι μια περίοδος γεμάτη προκλήσεις, όμως η βία δεν μπορεί ποτέ να είναι η απάντηση. Το ερώτημα που με βασανίζει είναι: Τι κάνουμε λάθος ως κοινωνία και τι μπορεί να γίνει για να σταματήσουν αυτά τα περιστατικά;
Ένα μεγάλο κομμάτι της ευθύνης πέφτει στο κράτος. Πιστεύω ότι η πρόληψη πρέπει να βρίσκεται στην καρδιά κάθε στρατηγικής αντιμετώπισης της βίας. Τα σχολεία μας πρέπει να γίνουν χώροι όπου οι έφηβοι θα μαθαίνουν όχι μόνο για τα μαθήματα, αλλά και για τον εαυτό τους.
Χρειάζεται να ενισχυθούν τα προγράμματα συναισθηματικής αγωγής, ώστε τα παιδιά να μπορούν να αναγνωρίσουν και να διαχειριστούν τα συναισθήματά τους χωρίς να καταφεύγουν στη βία.
Πρέπει να αναγνωρίσουμε την επιρροή των μέσων κοινωνικής δικτύωσης. Οι έφηβοι είναι εκτεθειμένοι σε εικόνες και πρότυπα βίας που προωθούνται μέσα από αυτές τις πλατφόρμες. Το κράτος οφείλει να επιβλέπει και να ρυθμίζει το περιεχόμενο που καταναλώνουν οι νέοι, προστατεύοντάς τους από επιβλαβή πρότυπα συμπεριφοράς.
Η βία στους εφήβους δεν είναι ένα απομονωμένο φαινόμενο· είναι ένα σύμπτωμα των κοινωνικών πιέσεων και της έλλειψης υποστήριξης που νιώθουν τα παιδιά. Για να την αποτρέψουμε, πρέπει να δουλέψουμε όλοι μαζί: το κράτος, τα σχολεία, οι γονείς και η κοινωνία συνολικά. Πρέπει να δώσουμε στους εφήβους μας τα εργαλεία να εκφράζονται, να αναγνωρίζουν τα συναισθήματά τους και να λύνουν τις διαφορές τους χωρίς βία. Μόνο έτσι θα μπορέσουμε να χτίσουμε ένα ασφαλές και υγιές μέλλον για τα παιδιά μας.
