Δήλωση υποψηφιότητας για την προεδρία του Δ.Σ.Λ. της Νικολέττας Μπασδέκη
Στις 23 Φεβρουαρίου 2014 θα διεξαχθούν στο Σύλλογό μας, εκλογές για την ανάδειξη της Διοίκησής του. Στις εκλογές αυτές κατέρχομαι ως υποψήφια πρόεδρος και ως υποψήφιοι σύμβουλοι που στηρίζουν την υποψηφιότητά μου, οι υπογράφοντες τις προγραμματικές θέσεις, με βάση τις οποίες θα πορευθούμε στην επόμενη θητεία του Δ.Σ.
Πριν μερικά χρόνια ούτε στους χειρότερους εφιάλτες , του πιο απαισιόδοξου δικηγόρου, θα μπορούσε να υπάρξει η σκέψη για τον Αρμαγεδδώνα που θα ισοπέδωνε το δικηγορικό κλάδο και θα οδηγούσε την πλειοψηφία των δικηγόρων στον επιστημονικό και οικονομικό αφανισμό.
Μέτρα – μέτρα – μέτρα, τα οποία καθημερινά αντί να βελτιώνουν την θέση του δικηγόρου και τις συνθήκες άσκησης της δικηγορίας, μας οδηγούν, με μαθηματική ακρίβεια σε εξαθλίωση και σε μιζέρια, κόντρα στην κοινωνική αποστολή του λειτουργήματος και την ιστορική διαδρομή του δικηγόρου.
Θεμέλιο των προβληματισμών μας είναι, ότι ο δικηγόρος έχει διφυή αποστολή. Ασκεί λειτούργημα και επάγγελμα. Από παράδοση, αλλά και την κείμενη νομοθεσία, ο δικηγόρος έχει ταχθεί στην υπεράσπιση του αδύνατου έναντι του ισχυρού, αγωνίζεται συνεχώς για τα ατομικά, πολιτικά, κοινωνικά και οικονομικά δικαιώματα του ατόμου και του πολίτη, για την ελευθερία , την αξιοπρέπεια και την τιμή του. Μάχεται για την εύρυθμη λειτουργία και στερέωση των δημοκρατικών θεσμών, υπηρετεί υψηλό κοινωνικό ρόλο.
Ταυτόχρονα, όμως, ασκεί υπεύθυνο και σκληρό επάγγελμα, το οποίο, πρέπει να του παρέχει τα απαραίτητα για τη διαβίωσή του, σύμφωνα με τα τυπικά και ουσιαστικά του προσόντα και την κοινωνική του θέση και κυρίως να του εξασφαλίζει την ανεξαρτησία του, που είναι αναγκαία για να ασκήσει ανεπηρέαστα και αποτελεσματικά το λειτούργημά του, όπως αυτό επιβάλλεται από το Σύνταγμα και τους Νόμους του κράτους, τις παραδόσεις του σώματος και την κοινωνική του αποστολή.
Η νομική επιστήμη θεωρείται η κορωνίδα των επιστημών, η άσκηση, όμως, του επαγγέλματος, σήμερα, είναι δυστυχώς αναντίστοιχη της επιστήμης που διακονούμε.
Αγαπητοί συνάδελφοι, τα κέντρα λήψης των αποφάσεων όλα αυτά τα χρόνια, δεν υπολόγισαν τους δικηγόρους. Τα μέτρα που ελήφθησαν οδήγησαν τον κλάδο μας σε μαρασμό. Τι να πρωτοαναφέρουμε; Την επιβολή του ΦΠΑ, την αύξηση των εισφορών, την δημιουργία πολυμετοχικών εταιριών, την άγρια φορολόγηση από το πρώτο Ευρώ με το ψευδεπίγραφο αιτιολογικό «ότι οι δικηγόροι είναι φοροφυγάδες», την απώλεια δικηγορικής ύλης, την πολυνομία και τροποποίηση των κωδίκων σε ρυθμό αύξουσας γεωμετρικής προόδου με αποτέλεσμα την ανασφάλεια δικαίου, την βραδεία απονομή της δικαιοσύνης, που καταντά, σχεδόν, αρνησιδικία, την επιβολή ληστρικών παραβόλων, που έχει, ως άμεση συνέπεια, την αδυναμία μεγάλης μερίδας των πολιτών να προσφεύγουν στη δικαιοσύνη, όποτε αδικούνται, την καθημερινότητα του δικηγόρου, γεμάτη άγχος, υπερένταση, εκνευρισμό, ψυχική και σωματική εξόντωση; Και όλα αυτά είναι σταγόνα στον ωκεανό.
Στις πιο δύσκολες ώρες για το μέλλον και την αντοχή της ελληνικής κοινωνίας και των θεσμών της, οι επερχόμενες εκλογές για τα ΔΣ των Δικηγορικών Συλλόγων, είναι οι πλέον κρίσιμες για το μέλλον του επαγγελματία δικηγόρου, για την επιβίωση του και την αξιοπρέπειά του.
Το μέλλον της δικηγορίας, ευρίσκεται σε στοχευμένο διωγμό με την σημερινή του μορφή και το σύνολο των μέτρων που λήφθηκαν εναντίον του, την τελευταία 3ετια και επιγραμματικά αναφέρθηκαν, επιδιώκουν με ποικίλους τρόπους, αποκλειστικά και μόνο, στην ευθεία μείωση του αριθμού των δικηγόρων .
Τα, μέχρι σήμερα, μέτρα για τους δικηγόρους, έχουν πλήξει καίρια και αποφασιστικά τους όρους εργασίας μας και την αμοιβή μας και έχουν διαφοροποιήσει τα παραδοσιακά δεδομένα με τέτοιο τρόπο, ώστε, τα μέχρι σήμερα, πάγια αιτήματα των δικηγόρων να έχουν ξεπερασθεί και η προβολή τους, όχι μόνον δεν εξυπηρετεί το μέλλον της δικηγορίας, αλλά ουσιαστικά το υπονομεύει.
Η διοίκηση που απέρχεται, όχι μόνο δεν αντιλήφθηκε τις εξελίξεις αυτές και επέδειξε παθητική στάση στα περισσότερα των αντιδικηγορικών μέτρων, αλλά με μια σειρά από άστοχες ενέργειες, συνέβαλε στην επιβολή τους. Ούτε καν φωνή διαμαρτυρίας δεν υψώθηκε, αλλά απεναντίας:
1) Σύρθηκε ανεπίτρεπτα κάτω από το άρμα των μεγαλύτερων συλλόγων της Αθήνας, Πειραιά και Θεσσαλονίκης και των δικών τους συμφερόντων.
2) Από προσωπικές πολιτικές επιδιώξεις και φιλοδοξίες, αποσιώπησε το πραγματικό συμφέρον των δικηγόρων και αποφεύχθηκε έτσι κάθε ουσιαστική παρέμβαση στην λήψη των αντιδικηγορικών μέτρων.
3) Διαχειρίστηκε όλα τα ζητήματα που προέκυψαν στη θητεία της με άκρα μυστικοπάθεια, δίχως καν να ενημερώνει, ούτε βέβαια να ζητά, τη γνώμη του σώματος για αυτά, με Γενικές Συνελεύσεις,
4) Από αλαζονεία και έλλειψη ενδιαφέροντος, προς αυτούς που εκπροσωπεί, υιοθέτησε κάθε πρόταση σε βάρος μας, ως τη μοναδική δυνατή και καλύτερη λύση.
5) Υπηρέτησε την εξουσία ως αυτοσκοπό και εμφανίσθηκε ως τοποτηρητής της.
Και όλα αυτά τη στιγμή που το αμέσως προηγούμενο διάστημα ήταν αυτή, που με τη στάση της, προκάλεσε τις συνεχείς και ατέρμονες αποχές μας.
Επί δύο έτη, οι μόνοι δικηγόροι πανελλαδικά που απείχαν, συνεχώς σχεδόν, από τα καθήκοντά τους, ήμαστε εμείς, τα μέλη του ΔΣ Λάρισας.
Αίφνης, μετά την εκλογή της απερχόμενης διοίκησης, και ενώ τα μέτρα σε βάρος μας συνεχίστηκαν και συνεχίζουν να λαμβάνονται, η μαχητικότητα έσβησε και οι φωνές «εμείς θα ξεσηκώσουμε τους άλλους» σιώπησαν.
Έχουμε συναίσθηση ότι ο Δικηγορικός Σύλλογος Λάρισας είναι ο πρώτος Δικηγορικός Σύλλογος μετά την Αθήνα, τον Πειραιά και τη Θεσσαλονίκη και η φωνή του πρέπει να είναι και δικαιούται να είναι αυτόνομη και όχι ετερόφωτη, κυρίαρχη και όχι ουραγός, ανεξάρτητη και όχι συρόμενη.
Η στάση μου, απέναντι στα προβλήματα που έχει ήδη θέσει η πολιτική εξουσία στους δικηγόρους, είναι ο συνεχής αγώνας, να αντιληφθεί η τελευταία, ότι η λειτουργία και η προστασία της κοινωνίας και των θεσμών της επιβάλει την άσκηση της δικηγορίας ως κυρίαρχη και θεσμική μορφή του πολιτεύματός μας.
Και η στάση αυτή πρέπει να είναι στάση ανεξαρτησίας, ελεύθερης σκέψης και ανυποχώρητης επιφυλακής.
Αδιαπραγμάτευτος στόχος μου είναι το Δ.Σ. να είναι ανοιχτό σε κάθε δικηγόρο και ιδιαίτερα στο νέο δικηγόρο. Οι συγκυρίες για τα νέα παιδιά δυστυχώς είναι άσχημες. Μέσα σ’ αυτή τη δίνη των μέτρων που επηρεάζουν, όπως προανέφερα, όλους τους συναδέλφους, οι επιπτώσεις για τους νέους δικηγόρους δεν είναι απλά δραματικές, είναι απαγορευτικές για την παραμονή τους στον κλάδο αυτό.
Στη δύσκολη αυτή χρονική στιγμή ο νέος θα πρέπει να έχει δίπλα του το Σύλλογο, αρωγό και συμπαραστάτη, θα πρέπει να συμμετέχει δημιουργικά στη διαμόρφωση θέσεων και στην επίλυση προβλημάτων.
Οι φρέσκιες ιδέες των νέων δικηγόρων να αξιοποιούνται και να υλοποιούνται.
Και αυτό αποτελεί για μένα δέσμευση!
Ανοιχτός σύλλογος, δημιουργικός διάλογος, λειτουργία των οργάνων , σύνθεση απόψεων.
Μέσα από αυτές τις αρχές και διαπιστώσεις, που η μελέτη θέσεων και απόψεων, καταξιωμένων συναδέλφων μας, συσσώρευσε και καταστάλαξε, απορρέουν οι παρακάτω αναφερόμενες θέσεις μας, που αποτελούν, όπως πιστεύουμε, μια ολοκληρωμένη και ρεαλιστική πρόταση αντιμετώπισης των προβλημάτων μας.
Η πρόταση μας είναι πρόταση υπέρ της μαχόμενης δικηγορίας και της αντιστάσεως και της ελευθερίας και της αγωνιστικής διάθεσης, χωρίς αναχρονιστικούς συντηρητισμούς, δογματισμούς, και λατρεία της εξουσίας.
Η πρόταση αυτή καθ΄ αυτή, από μόνη της, δεν έχει καμία τύχη. Απαιτεί την ενεργή και συνεχή συμμετοχή, η οποία όμως δεν εξαντλείται μόνο στο χρόνο λίγο πριν τις εκλογές του ΔΣ και μέχρι να διεξαχθούν αυτές.
Απαιτεί τη συμμετοχή όλων μας, δίχως αποκλεισμούς και στερεότυπα του παρελθόντος (κομματικούς διαχωρισμούς ή άλλα), την έκφραση γνώμης και σύνθεση απόψεων, όσων ενδιαφέρονται πραγματικά για την ουσιαστική βελτίωση στους όρους άσκησης του λειτουργήματός μας.
Απαιτεί την σύμπλευση όλων των ελεύθερων δικηγόρων που μπορούν να αντιληφθούν το μέλλον που έρχεται και τις απαιτήσεις που θα έχει από εμάς.
Έλα μαζί μας, αν αγαπάς την δικηγορία.
