Γράφει ο Γ. Παιδής
Απλά, τα κρατικά μονοπώλια, γίνονται ιδιωτικά μονοπώλια. Αυτό που συμβαίνει δεν είναι ένα βήμα μπροστά, αλλά εκατοντάδες πίσω, και με λίγα λόγια περιγράφεται ως: Επιστροφή στη ΦΕΟΥΔΑΡΧΙΑ!
Βασική αρχή και επιδίωξη αυτού που βιώνουμε σήμερα (και μπορεί ο καθένας να το ονομάσει όπως θέλει) είναι η συγκέντρωση του πλούτου στα χέρια λίγων, με τη συνδρομή της ΕΕ, του ΔΝΤ, αλλά και της κυβέρνησης.
Έτσι, με το πρόσχημα της βελτίωσης της ανταγωνιστικότητας της ελληνικής οικονομίας, οι ελεγκτές της χώρας πήραν σιγά – σιγά στα χέρια τους την μπαγκέτα και άρχισαν να μας παίζουν τον έναν μετά τον άλλο τους σκοπούς τους, αναγκάζοντάς μας να χορεύουμε αφού οι αφελείς πιστέψαμε ότι θα ξημερώσουν καλύτερες μέρες.
Πρώτα από όλα φρόντισαν να «εξυγιάνουν» το τραπεζικό σύστημα φορτώνοντας τεράστια χρέη στις πλάτες της χώρας.
Στη συνέχεια προχώρησαν σε ανακατατάξεις του τραπεζικού συστήματος δημιουργώντας 4 τραπεζικά ιδρύματα κολοσσούς, που ανήκουν σε ισχυρούς οικονομικούς παράγοντες σε Ελλάδα και εξωτερικό και τα οποία έχουν κατ’ επίφαση κρατική διοίκηση.
Παράλληλα δημιουργώντας συνθήκες ασφυξίας στην αγορά οδήγησαν σε λουκέτο χιλιάδες μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις αλλά και πολλούς μεγαλοεπιχειρηματίες που βρέθηκαν απέναντι σε μεγαθήρια του κλάδου τους. Ταυτόχρονα τα λουκέτα σε συνάρτηση με τις τεράστιες μειώσεις μισθών και συντάξεων, έφεραν μια πρωτοφανή ανεργία και ύφεση που οδήγησαν σε αρνητικό πληθωρισμό με συνέπεια η ανάπτυξη και η ελπίδα προόδου της χώρας να μοιάζει άπιαστο όνειρο.
Επόμενη κίνηση των ελεγκτών μας είναι η υπεροφορολόγηση και η δημιουργία δυσβάσταχτων βαρών σε κάθε ελληνικό νοικοκυριό, που σε συνάρτηση με τα δάνεια που είχε πάρει τα προηγούμενα χρόνια της ψεύτικης ευημερίας, συνθέτουν ένα εκρηκτικό σκηνικό που δύσκολα συναντά κανείς σε οικογένειες άλλων χωρών ανεπτυγμένων, ή τριτοκοσμικών.
Φυσικά φρόντισαν με τα πάσης φύσεως προαπαιτούμενα να δημιουργήσουν συνθήκες που ευνοούν αποικιοκρατικές συνθήκες εργασίες, διάλυση του κοινωνικού κράτους, της δημόσιας εκπαίδευσης και της υγείας, ενώ με την περιβόητη έκθεση του ΟΟΣΑ την οποία ακριβοπλήρωσε η ελληνική κυβέρνηση με τη δήθεν απελευθέρωση της αγοράς, δημιουργούν καρτέλ σε διάφορους τομείς και σε προϊόντα που μπορούν να παίξουν καθοριστικό ρόλο στην από εδώ και πέρα πορεία της χώρας.
Για παράδειγμα, οι ρυθμίσεις για το γάλα οδηγούν με μαθηματική ακρίβεια στην εξόντωση μικρών και μεσαίων κτηνοτροφικών μονάδων, στο κλείσιμο μικρών και μεσαίων γαλακτοβιομηχανιών και ευνοούν την εμφάνιση στην αγορά προϊόντων μεγάλων γαλακτοβιομηχανιών άλλων χωρών, που αργά ή γρήγορα θα κατακτήσουν την ελληνική αγορά διαλύοντας έναν δυναμικό κλάδο της ελληνικής οικονομίας.
Το ίδιο συμβαίνει και με το ψωμί, ενώ η απελευθέρωση στις μεταφορές σε συνάρτηση με τον έλεγχο του οδικού δικτύου από τους μεγαλοεργολάβους, των θαλάσσιων μεταφορών από τους εφοπλιστές και των αεροπορικών γραμμών από κολοσσιαίες επιχειρήσεις είναι βέβαιο ότι θα δημιουργήσουν πολύ σύντομα ένα άλλο τοπίο εχθρικό για τον κάθε μικρό ή μεσαίο ιδιοκτήτη μεταφορικού μέσου Δ.Χ. Άλλωστε δεν είναι μακριά η ώρα που μεγάλα τραστ του logistics θα εμφανιστούν στην Ελλάδα.
Δημιουργώντας εδώ και χρόνια ένα σύστημα αφάνταστης διαπλοκής πολιτικών, μεγαλοεπιχειρηματιών, μεγαλοεκδοτών και τραπεζιτών, το σύστημα εξουσίας στην Ελλάδα προσφέρει γη και ύδωρ στο παγκόσμιο κεφάλαιο και τώρα περιμένει να πάρει τα δωράκια του.
Ένα από αυτά είναι και το δώρο για τη διαφημιστική αγορά προς τους μεγαλοεκδότες, που δίνει η κυβέρνηση με την τροπολογία που έφερε σε άσχετο νομοσχέδιο, και η οποία ουσιαστικά γιγαντώνει τους μιντιάρχες σε βάρος μικρών διαφημιστικών εταιριών, μικρών επιχειρήσεων του Τύπου, και φυσικά των εργαζομένων, οι οποίοι από εδώ και πέρα αν δεν αντιδράσουν θα είναι έρμαια του κάθε μεγαλοεκδότη και του κάθε μεγαλοκαναλάρχη. Κάτι παρόμοιο είχε γίνει άλλωστε με τα πρακτορεία διανομής τύπου, που έστειλαν στη σύνταξη ή την ανέχεια έναν σημαντικό κλάδο, όπως ήταν αυτός των εφημεριδοπωλών, και των μικρών επιχειρήσεων διανομής των εντύπων.
Και τα χειρότερα δεν τα είδαμε ακόμη. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι αναμένονται ρυθμίσεις για τα «κόκκινα» δάνεια αγροτών, επιχειρήσεων και νοικοκυριών, οι οποίες μάλλον θα γίνουν στη λογική «δεν έχεις να πληρώσεις, δώσε το ακίνητό σου στην Τράπεζα».
Και φυσικά δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι από τη νέα χρονιά επανέρχονται οι πλειστηριασμοί στην πρώτη κατοικία.
Όλα αυτά συντελούν μεθοδικά στη συγκέντρωση του πλούτου στα χέρια ελάχιστων, όπως άλλωστε γίνεται με τα πάσης φύσεως φιλέτα του δημοσίου, όπως γίνεται με τις πλουτοπαραγωγικές πηγές της χώρας.
Και τι θα μείνει σε όλους εμάς πέρα από το άγχος μήπως μας κλείσουν φυλακή επειδή θα χρωστάμε σε δημόσιο και ασφαλιστικά ταμεία;
Η φτώχεια, η δυστυχία, η αβεβαιότητα αλλά και οι προοπτικές για σκληρή δουλειά σε ένα τριτοκοσμικό περιβάλλον, που δημιούργησαν και δημιουργούν το παγκόσμιο (ελληνικό και ξένο) μεγάλο κεφάλαιο, με τη σύμφωνη γνώμη των άβουλων και υπάκουων κυβερνώντων τη χώρα.
Όσοι λοιπόν πιστεύουν ότι θα βρουν ευκαιρίες ανέλιξης σε αυτό το σκληρό για το λαό περιβάλλον που έχει δημιουργηθεί, απλά πλανώνται πλάνην οικτρά, και όσο πιο γρήγορα το συνειδητοποιήσουν τόσο πιο γρήγορα θα έχουμε ελπίδα να ξεφύγουμε από τα νύχια όλων αυτών των αρπακτικών όρνεων.
Υ.Γ. To εξωφρενικό (αλλά και …λογικό ταυτόχρονα) είναι οτι οι κυβερνήσεις των χωρών, που επιβάλλουν σε εμάς -αφού δεν αντιδρούμε- αυτό το τριτοκοσμικό μοντέλο, κάνουν ότι μπορούν για να προστατεύσουν από αυτό τις δικές τους χώρες: κρατούν δημόσιους τους νευραλγικούς τομείς των χωρών τους, βελτιώνουν τα δίκτυα κοινωνικής προστασίας, και αυξάνουν τους μισθούς για καλύτερη ποιότητα ζωής των πολιτών τους…
