Γράφει ο Τάσος Τσιαπλές, μέλος της Κ.Ε του ΚΚΕ
Καθώς συνεχίζεται μέσα από τις σελίδες του Τύπου ο «καβγάς» για τον Ενιαίο Φόρο Ιδιοκτησίας Ακινήτων, πρέπει να επισημάνουμε ότι αυτός ο «καβγάς» αφήνει απέξω το κύριο: Αυτόν καθεαυτόν το φόρο. Μιλούν και ξαναμιλούν για τα «λάθη» που έγιναν, για το παζάρι «να ‘ναι τόσο – όχι τόσο» ο φόρος, και περνά σαν αυτονόητο ότι ο φόρος πρέπει να πληρωθεί, αλλά «όχι τόσο, βρε αδερφέ, κόψε κάτι».
Πρόκειται, όμως, για δισεκατομμύρια ευρώ που αρπάζονται από τη λαϊκή οικογένεια για να ενισχύσουν αυτούς που κάθε μήνα τους προσφέρουν και μια νέα φοροαπαλλαγή. Ο ΕΝΦΙΑ δεν αφορά τους εφοπλιστές και τις βίλες τους στην Εκάλη και στην Πολιτεία. Στρέφεται ενάντια στη λαϊκή – εργατική στέγη, χτυπά τα ορεινά της Ελασσόνας, χτυπά τον φτωχό αγρότη στο χωράφι στο κεφάλι και όχι τον βιομήχανο με την εγκατάσταση που σε τετραγωνικά εμφανίζεται ο φτωχός της παρέας. Κι αυτά δεν είναι «λάθη», είναι ταξική επιλογή.
Ξεκίνησε από το πρώτο χαράτσι που μπήκε στους λογαριασμούς της ΔΕΗ ως έκτακτο. Κουκουλώνουν, παράλληλα, το γεγονός ότι το νέο δυσβάσταχτο χαράτσι, σε συνδυασμό με τη σταδιακή άρση από 1/1/2015 των όποιων περιορισμών απέμεναν ενάντια στους πλειστηριασμούς λαϊκών κατοικιών για χρέη προς τις τράπεζες, αντικειμενικά ενισχύει τους όρους και τις προϋποθέσεις για συγκέντρωση των σπιτιών και της περιουσίας των λαϊκών νοικοκυριών σε ολοένα και λιγότερα χέρια.
Ένα χρόνο πριν, όταν εμφανίστηκε ως σχέδιο νόμου η κυβερνητική επιδίωξη για τον ΕΝΦΙΑ, το ΚΚΕ εκτιμούσε μεταξύ άλλων: «Ο ενιαίος φόρος ακινήτων οδηγεί σε δραστική αύξηση της φορολόγησης των λαϊκών στρωμάτων. Μονιμοποιεί ένα δήθεν έκτακτο χαράτσι στη λαϊκή κατοικία, αυξάνει τη φορολόγηση κάθε μικροϊδιοκτησίας ανεξάρτητα από τη χρήση της. Ο συνολικός φόρος είναι σημαντικά αυξημένος και τη μικρή μείωση κάποιων συντελεστών υπερκαλύπτει πολλαπλά η φορολόγηση αδόμητων εκτάσεων, οικοπέδων, μη ηλεκτροδοτούμενων ακινήτων σε πολλά απ’ τα οποία κατοικούν οικογένειες που δεν έχουν να πληρώσουν, ημιτελών κτισμάτων, αγροτικών εκτάσεων που ανήκουν σε λαϊκές οικογένειες. Το 80% του συνολικού φόρου θα προέρχεται από αυτή τη φορολόγηση ανά ακίνητο, χωρίς καμιά κλιμάκωση, προς όφελος της μεγάλης ιδιοκτησίας και σε βάρος των λαϊκών στρωμάτων. Την ίδια στιγμή, ο ενιαίος φόρος ακινήτων περιλαμβάνει φοροαπαλλαγές για τους μονοπωλιακούς ομίλους. Ο συντελεστής φορολόγησης για το μεγάλο κεφάλαιο μειώνεται, προβλέπονται εξαιρέσεις από τη φορολόγηση, ενώ δίνεται η διακριτική ευχέρεια στον έφορο να αναστέλλει την πληρωμή φόρου για το μεγάλο κεφάλαιο (…) Χιλιάδες μικροϊδιοκτήτες γης θα εξαναγκαστούν να πουλήσουν την όποια ακίνητη περιουσία κατέχουν, γιατί η κατοχή της γίνεται πλέον αβάσταχτη».
Κανείς, λοιπόν, να μην παριστάνει τον ξαφνιασμένο για τα «λάθη». Για την εργατική τάξη ισχύει ακέραιη η κατεύθυνση που έδινε και συνεχίζει να τονίζει το ΚΚΕ: Οι εργαζόμενοι και τα λαϊκά στρώματα να διεκδικήσουν την κατάργηση των χαρατσιών στη λαϊκή κατοικία, την πλήρη φοροαπαλλαγή για μισθωτούς, αφορολόγητη λαϊκή στέγη, να μη φορολογηθεί η αγροτική γη, κατάργηση όλων των φοροαπαλλαγών για το μεγάλο κεφάλαιο. Μονόδρομος για τους εργαζόμενους και τα λαϊκά στρώματα είναι η οργάνωση του αγώνα, η λαϊκή αντεπίθεση για έναν άλλο δρόμο ανάπτυξης για την ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών, με αποδέσμευση απ’ την Ε.Ε και μονομερή διαγραφή του χρέους, με εργατική – λαϊκή εξουσία.
