ΓΡΑΦΕΙ Ο Θωμάς Παπαλιάγκας

Όταν στις 31 Αυγούστου 1881 ο στρατηγός Σκαρλάτος Σούτσος μπήκε ως ελευθερωτής, έκανε τη Λάρισα και την περιοχή μας την βορειότερη περιοχή της τις ελληνικής επικράτειας, με σύνορα στη Μελούνα.

Η απελευθέρωση δεν ήταν μόνο μια πολιτική πράξη, αλλά και το εφαλτήριο για μια ριζική οικονομική, κοινωνική και πολιτιστική μεταμόρφωση.

Η Λάρισα λόγω της θέσης και της μορφολογίας της περιοχής της ήταν διοικητικό, οικονομικό και στρατιωτικό κέντρο της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Να μην ξεχνάμε ότι από εδώ ξεκίνησαν προς την Πελοπόννησο οι στρατιές του Δράμαλη και του Ομέρ Βρυώνη.

Η Λάρισα θεωρούταν τουρκόπολη, τόσο μάλιστα ώστε η Μητρόπολη Λαρίσης (τότε είχε σημασία ο διαχωρισμός ανάμεσα σε Μητροπόλεις και Επισκοπές) για περίπου τρεις αιώνες είχε προσωρινή έδρα στα Τρίκαλα.

Χρειάστηκε η μετακίνηση Ελλήνων επιστημόνων, γιατρών, δικηγόρων, δημοσίων λειτουργών κλπ, ώστε να μπορέσει να λειτουργήσει το ελληνικό κράτος στην περιοχή.
Εξ αυτού του λόγου η πόλη μας δεν είχε αναπτύξει αστική τάξη πριν την απελευθέρωσή της.

Αυτό όμως ήταν και η ευλογία της, διότι η πόλη που δημιουργήθηκε ήταν απολύτως ανοιχτή σε πληθυσμούς, επιχειρήσεις και ρεύματα. Η Λάρισα ήταν μια τελείως ανοιχτή κοινωνία, λάμδα που τη βοήθησε στην ανάπτυξή της.

Οικονομικά, από μια αγροτική πόλη, εξελίχθηκε σε σημαντικό εμπορικό, βιομηχανικό και υπηρεσιακό κέντρο. Η γεωγραφική της θέση την κατέστησε κόμβο μεταφορών και logistics. Η άλλοτε λασπούπολη μετατράπηκε σε μια δυναμική οικονομία και κοινωνία. Οι χωματόδρομοι αντικαταστάθηκαν από μια σύγχρονη αγορά, το Αρχαίο Θέατρο και καλλιτεχνική δημιουργία.

Η πορεία της, από την απελευθέρωση έως σήμερα, είναι μια ιστορία επιτυχίας και συνεχούς εξέλιξης.
Τα τελευταία χρόνια όμως η Λάρισα κάνει βήματα προς τα πίσω.

Χάνει μεγάλες ευκαιρίες και, ενώ άντεξε στα δύσκολα χρόνια των Μνημονίων, πλέον δεν έχει πανεπιστημιακό ίδρυμα μετά την εν τοις πράγμασι κατάργηση του ΤΕΙ Λάρισας, δεν έχει αεροδρόμιο, δεν αναπτύσσεται σε ακαδημαϊκό επίπεδο και οσονούπω θα χάσει και πολλή από τη στρατιωτική δύναμη της περιοχής, με την κατάργηση της 1ης Στρατιάς.

Αυτό οφείλεται, δυστυχώς, στην αβελτηρία του πολιτικού προσωπικού της, το μεγαλύτερο μέρος του οποίου λειτουργεί, ανεξαρτήτως κομματικής ή άλλης προέλευσης, ως κάστα η οποία είχε ως μόνο σκοπό την επανεκλογή της χωρίς να ασκεί πραγματική πολιτική.

Είναι ανάγκη να συνεχιστεί η αλλαγή του πολιτικού της προσωπικού που ξεκίνησε κατά ένα μέρος στις τελευταίες αυτοδιοικητικές εκλογές. Γιατί για να αλλάξουν τα πράγματα και οι λογικές, πρέπει να αλλάξουν τα πρόσωπα!

Χρόνια πολλά στην πόλη μας! Όλοι να συμμετάσχουμε στην προσπάθεια για τη νέα πορεία της!