Γιατί η Παλαιστίνη μπορεί να μας απελευθερώσει;
Η Παλαιστίνη αναδεικνύεται σε ζωντανό σύμβολο αντίστασης, θυμίζοντάς μας ότι η ελευθερία κατακτάται συλλογικά και αλληλέγγυα. Ο λαός της συνεχίζει να αγωνίζεται για γη και ελευθερία ενάντια στο αποικιοκρατικό, σιωνιστικό κράτος του Ισραήλ, που με την ανοιχτή στήριξη των δυτικών δυνάμεων, επιβάλλει ένα καθεστώς απαρτχάιντ, γενοκτονίας και μόνιμου πολέμου.

H Παλαιστίνη μπορεί να μας απελευθερώσει γιατί αποκαλύπτει την πιο “ωμή” όψη του ρατσισμού της Ευρώπης – φρούριο, που υψώνει συρματοπλέγματα και τείχη, επενδύει σε συνοριοφύλακες και όπλα, θεσπίζει νέους αντιμεταναστευτικούς νόμους και δολοφονεί ανθρώπους στα σύνορα, όπως με το πρόσφατο εγκληματικό ναυάγιο της Πύλου, όπου 650 πρόσφυγες και προσφύγισσες δολοφονήθηκαν σχεδόν αθόρυβα στα νερά της Μεσογείου, επειδή «δεν ήταν δικοί μας», αποκαλύπτοντας πως το λευκό προνόμιο είναι αυτό που ορίζει την ύπαρξη της ανθρώπινης ζωής αλλά και την απώλειά της.

Η Παλαιστίνη μπορεί να μας απελευθερώσει γιατί γίνεται η πυξίδα των αγώνων μας ενάντια στις πολιτικές στρατιωκοποίησης και φόβου που προωθούνται με τον «επανεξοπλισμό» της Ευρώπης (Re – Arm Europe), που φουλάρει τις πολεμικές μηχανές της με 800δις και με τις ζωές μας, για να αναγεννηθεί ο καπιταλισμός επενδύοντας στα µελλοντικά προϊόντα θανάτου. Η γενοκτονία της Παλαιστίνης αποτελεί ένα εργαστήριο ισραηλινής υπερσύγχρονης τεχνολογίας και όπλων. Σημειώνεται ως η πρώτη γενοκτονία με τη βοήθεια τεχνολογικής νοημοσύνης στον κόσμο. Αυτή η νέα μορφή πολέμου αυτοματοποιεί τη βία, τροφοδοτεί μέσω αυτών των μέσων την παγκόσμια αγορά, διοχετεύει σε αυτήν θανατηφόρες τεχνολογίες και καθιστά ακόμη πιο επιτακτική την ανάγκη και το χρέος μας για αντίσταση.

Η Παλαιστίνη μπορεί να μας απελευθερώσει γιατί αποκαλύπτει έναν παγκόσμιο μηχανισμό καταστροφής, όπως η οικοκτονία που διαπράττεται ως περιβαλλοντικό έγκλημα αυτή τη στιγμή στη Γάζα, το οποίο συνδέεται άμεσα με άλλες περιβαλλοντικές καταστροφές και κρίσεις, που δεν είναι φυσικά φαινόμενα, αλλά αποτέλεσμα του αχαλίνωτου καπιταλισμού που λεηλατεί την φύση και δημιουργεί ένα ασφυκτικό περιβάλλον ζωής. Καμένα δάση, πλημμυρισμένοι τόποι, εξαφανισμένα οικοσυστήματα, όλα στο όνομα της κερδοφορίας. Οι πλημμύρες στη Θεσσαλία το 2023 κατέδειξαν το μέγεθος της περιβαλλοντικής και κοινωνικής αδικίας, και κάνουν επιτακτική την ανάγκη για περιβαλλοντική δικαιοσύνη.

Η Παλαιστίνη μπορεί να μας απελευθερώσει γιατί ζητάει οξυγόνο, όπως και εμείς από τα Τέμπη μέχρι την καθημερινότητα του εργασιακού μεσαίωνα με 13ωρα, συνεχή εργατικά, θανατηφόρα «ατυχήματα» και ‘επισφαλής’ εργασία, που αντιμετωπίζει το ανθρώπινο σώμα ως αναλώσιμο. Η αξία του κέρδους αναδεικνύεται πάνω από την ανθρώπινη ζωή με (δια)στρέβλωση της αλήθειας και συγκάλυψη ευθυνών από κράτος και ΜΜΕ.

Η Παλαιστίνη μπορεί να μας απελευθερώσει γιατί διεκδικεί το δικαίωμα στη ζωή, όπως το διεκδικούμε και εμείς ενάντια στην έμφυλη βία, τις γυναικοκτονίες -που δεν είναι εγκλήματα πάθους (140 γυναικοκτονίες έχουν καταγραφεί από το 2019 μέχρι τώρα στην Ελλάδα)- την τρανσφοβία, την ομοφοβία και τον μισαναπηρισμό. Όλα αυτά μαζί παράγουν ένα καθεστώς οικολογίας φόβου και βίας. Μια πατριαρχική βία που διαπερνά κοινωνία και θεσμούς, μια διαρκής μορφή συστημικής καταπίεσης.

Η Παλαιστίνη μπορεί να μας απελευθερώσει γιατί απαιτεί δικαιοσύνη, όπως απαιτούμε και εμείς ενάντια στην αστυνομική βία, τις κρατικές δολοφονίες και τη δικαστική εξουσία που συχνά νομιμοποιεί ή συγκαλύπτει αυτή τη βία, τροφοδοτώντας την ατιμωρησία και την αστυνομική αυθαιρεσία. Νέοι, μετανάστες, Ρομά δολοφονούνται σε καταδιώξεις. Διαδηλωτές ξυλοκοπούνται και άνθρωποι βασανίζονται και εκτελούνται μέσα στα αστυνομικά τμήματα. Οι δρόμοι γεμίζουν με φόβο αντί για ελευθερία.

Η Παλαιστίνη, λοιπόν, ΝΑΙ, μπορεί να μας απελευθερώσει, τροφοδοτώντας συνεχώς τα κινήματα παγκοσμίως και προτάσσοντάς μας να αντισταθούμε στην αποικιοκρατία, στον καπιταλισμό, στον ρατσισμό, στην πατριαρχία. Μας ωριμάζει συλλογικά και κινηματικά, προβάλλοντας ως όπλα μας την συλλογική οργάνωση, την αλληλεγγύη και τον ανυποχώρητο αγώνα για ζωή, ελευθερία και ΔΗΚΕΟΣΙΝΗ.

Από την Παλαιστίνη, την Πύλο και τα Τέμπη, από τα θύματα της πατριαρχίας ως τους εκτοπισμένους της Θεσσαλίας:

“ Σ’ αυτή τη γη υπάρχει κάτι που αξίζει να το ζήσεις
Η μυρωδιά του ψωμιού την αυγή
Η αρχή του έρωτα
Το χορτάρι πάνω σε μια πέτρα
Η ώρα του ήλιου στη φυλακή
και ο φόβος στα μάτια των τυράννων”
-Mahmoud Darwish

Το αντιρατσιστικό φεστιβάλ είναι μια πολιτική πράξη αντίστασης και παρέμβασης στο δημόσιο χώρο.
Ο τόπος που μοιραζόμαστε τα όνειρα μας, ο τόπος συζήτησης και αυτοοργάνωσης των αντιστάσεων μας, αλλά και ο τόπος ενός άλλου πολιτισμού που μας επανασυνδέει με τη ζωή.

Αντιρατσιστική Πρωτοβουλία Λάρισας

Προσοχή! Επιτρέπεται η αναδημοσίευση των πληροφοριών του παραπάνω άρθρου ή μέρους αυτών μόνο αν αναφέρεται ως πηγή το https://paidis.com/ και υπάρχει ενεργός σύνδεσμος.