Μαθήματα ελευθερίας στη φυλακή της Λάρισας
Στο πρώτο επαγγελματικό λύκειο που λειτουργεί μέσα σε φυλακή στην Ελλάδα, 22 κρατούμενοι ξαναπιάνουν το νήμα της εκπαίδευσης και διεκδικούν μια δεύτερη ευκαιρία στη ζωή. H «Κ» παρουσιάζει ιστορίες μέσα στη σχολική αίθουσα
ΚΑΘΕ ΠΡΩΙ μέσα από τη φυλακή, ο Φατμίρ τηλεφωνεί στην πεντάχρονη κόρη του που ζει στην Ιταλία για να της πει μια «καλημέρα», πριν φύγει για το σχολείο. Εκείνη νομίζει πως ο μπαμπάς της βρίσκεται στην Ελλάδα για δουλειές. Αυτό που δεν ξέρει είναι πως κι εκείνος την ίδια ώρα ετοιμάζει τα βιβλία του για να πάει στο δικό του σχολείο.
Από τον περασμένο Σεπτέμβριο, ο 49χρονος κρατούμενος που κατάγεται από ένα χωριό στα ελληνοαλβανικά σύνορα και ζει τα τελευταία τριάντα χρόνια στην Ελλάδα, φοιτά στο ΕΠΑΛ Λάρισας. Είναι το πρώτο Επαγγελματικό Λύκειο που λειτούργησε φέτος μέσα σε ελληνικές φυλακές, προσφέροντας την ευκαιρία σε ανθρώπους που βρέθηκαν έγκλειστοι για διαφορετικούς λόγους να κάνουν ένα πιο φωτεινό ξεκίνημα στη ζωή τους.
«Αν δεν είχα παρατήσει το σχολείο, ίσως να μην είχα βρεθεί ποτέ στη φυλακή. Οταν σου λείπει η μόρφωση, είναι πιο εύκολο να ακολουθήσεις ένα μονοπάτι που σε βάζει στην παρανομία»
«Οταν κάνω μάθημα, ξεχνάω ότι είμαι κρατούμενος. Μέσα στη φυλακή, εκτίμησα την αξία του σχολείου γιατί μου δίνει την ευκαιρία όταν αποφυλακιστώ, να μπορέσω κι εγώ να κάνω κάτι νόμιμο στη ζωή μου. Αυτό που μου δίνει χαρά είναι το μέλλον», λέει ο Φατμίρ από την άλλη άκρη της τηλεφωνικής γραμμής.
Ο ίδιος αποφοίτησε πρόσφατα από το Σχολείο Δεύτερης Ευκαιρίας που το απολυτήριό του αντιστοιχεί με αυτό του Γυμνασίου και λειτουργεί μέσα στις ίδιες φυλακές. Η φοίτηση στο ΕΠΑΛ ωστόσο πιστεύει πως είναι το επόμενο βήμα, αυτό που θα τον κάνει να κοιτάξει μπροστά.
«Στη ζωή μου μπέρδεψα τον δρόμο, πήρα άλλη κατεύθυνση. Αν δεν είχα παρατήσει το σχολείο, ίσως να μην είχα βρεθεί ποτέ στη φυλακή. Οταν σου λείπει η μόρφωση, είναι πιο εύκολο να ακολουθήσεις ένα μονοπάτι που σε βάζει στην παρανομία. Εγώ χαίρομαι τους δικούς μου ανθρώπους που έχουν τελειώσει το σχολείο, έχουν σπουδάσει και κάνουν μια άλλη ζωή. Τέλος πάντων, ό,τι έγινε, έγινε. Πλέον κοιτάζω πίσω, σκέφτομαι τα λάθη μου και αμέσως μετά κοιτάζω μπροστά για να φτιάξω το μέλλον».
Το μέλλον του το χτίζει μέσα από το σχολείο της φυλακής, μελετώντας γεωπονία, το αγαπημένο του μάθημα. Το βράδυ στο κελί ονειρεύεται τη ζωή που δεν έζησε. «Θέλω, φεύγοντας από εδώ, να ασχοληθώ με τη γη και να δώσω όλη μου τη γνώση στη φροντίδα των κήπων. Είναι ωραία δουλειά να καλλιεργείς λουλούδια και να τα βλέπεις να ανθίζουν», λέει.
ΚΟΜΜΑΤΙ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ
Ο Βλαδίμηρος, με καταγωγή από την Ελλάδα, φοίτησε κι εκείνος σε γυμνάσιο των φυλακών. Από τον Σεπτέμβριο, είναι ο ένας από τους 22 εγγεγραμμένους μαθητές στο επαγγελματικό λύκειο των φυλακών Λάρισας. Κάθισε πάλι στο θρανίο με το όνειρο να αποκτήσει μία ειδικότητα που θα αποκαταστήσει τη ζωή του, μόλις κλείσει πίσω του την πόρτα των φυλακών.
«Θα ήθελα να γίνω νοσηλευτής και να προσφέρω τη βοήθειά μου στους ανθρώπους που θα τη χρειάζονται», λέει ο Βλαδίμηρος σαν να προσπαθεί με αυτά τα λόγια να σβήσει τα χρόνια που τον οδήγησαν στον εγκλεισμό. Περιγράφει μία τυπική ημέρα στο ΕΠΑΛ των φυλακών. Διαβάστε ΕΔΩ Τη Συνέχεια Του Άρθρου
Προσοχή! Επιτρέπεται η αναδημοσίευση των πληροφοριών του παραπάνω άρθρου ή μέρους αυτών μόνο αν αναφέρεται ως πηγή το https://paidis.com/ και υπάρχει ενεργός σύνδεσμος.
Τα πιο δημοφιλή Σήμερα
