Το κόστος ζωοτροφών από 0,28 €/κιλό έχει φτάσει στα 0,50 €, η σόγια υπερβαίνει τα 0,75 €/κιλό, ενώ οι τιμές ρεύματος και καυσίμων έχουν σχεδόν διπλασιαστεί, χωρίς καμία ουσιαστική στήριξη. Οι τιμές παραγωγού για αιγοπρόβειο γάλα παραμένουν καθηλωμένες στα 1,30–1,40 €/κιλό, όταν το πραγματικό κόστος παραγωγής ξεπερνά τα 1,60 €/κιλό, και η μειωμένη προσφορά γάλακτος λόγω θανατωμένων κοπαδιών (μείωση 8–10%) δεν συνοδεύεται από αντίστοιχη αύξηση τιμών για να καλύψει τα αυξημένα έξοδα και το ρίσκο που αναλαμβάνουμε.

Χωρίς άμεση και ουσιαστική αύξηση εισοδήματος, οι ενεργοί κτηνοτρόφοι θα αναγκαστούμε να εγκαταλείψουμε τους στάβλους μας , με αποτέλεσμα η Ελλάδα να στραφεί σε εισαγωγές γάλακτος και φέτας και να χαθεί η αυτάρκεια και η ταυτότητα της υπαίθρου.

Ζητούμε να καθιερωθεί κατώτατη τιμή παραγωγού στο γάλα, η οποία να αντικατοπτρίζει τη μειωμένη παραγωγή και το αυξημένο κόστος, καθώς και μηχανισμός αναπροσαρμογής τιμών ανάλογα με τα κόστη παραγωγής και τις διακυμάνσεις στην αγορά, ώστε οι παραγωγοί που παραμένουμε ενεργοί να έχουμε βιώσιμο εισόδημα.

Επιπλέον, απαιτείται στοχευμένη ενίσχυση ενεργών εκμεταλλεύσεων, επιδότηση ζωοτροφών και ενέργειας, αναστολή φορολογικών και ασφαλιστικών υποχρεώσεων για τις πληγείσες μονάδες, πρόγραμμα ανανέωσης ζωικού κεφαλαίου και ουσιαστικό σχέδιο εμβολιασμού και πρόληψης ασθενειών, ώστε η παραγωγή να παραμείνει ζωντανή και ασφαλής.

Εμείς που συνεχίζουμε να παράγουμε δεν ζητούμε ελεημοσύνη, αλλά δίκαιο εισόδημα και αξιοπρέπεια για τη δουλειά μας· χωρίς αυτό, η ελληνική κτηνοτροφία και η ύπαιθρος που τη στηρίζει δεν θα επιβιώσουν.

Προσοχή! Επιτρέπεται η αναδημοσίευση των πληροφοριών του παραπάνω άρθρου ή μέρους αυτών μόνο αν αναφέρεται ως πηγή το https://paidis.com/ και υπάρχει ενεργός σύνδεσμος.