Σύμφωνα με την έρευνα του Ανδρέα Καλαντζάκου για το τι σημαίνουν οι ρίζες των πιο γνωστών ελληνικών επιθέτων, τα πράγματα έχουν ως εξής…
–Αϊβαζής: κλητήρας (τουρκικά: ayvaz)
–Αργέντης: ασημένιος (ιταλικά: argento)
–Ασλάνης: το λιοντάρι (τουρκικά: aslan)
–Βεάκης: ο μπέης, ο κύριος (τουρκικά: bey)
–Βέγγος: το φαρμακερό φυτό (περσικά: benk)
–Βογιατζής: ο μπογιατζής (τουρκικά: boyaci)
–Βοναπάρτης: η καλή μερίδα (ιταλικά: buono parte)
–Βουγιουκλάκη: η μεγάλη (από το τούρκικο buyuk)
–Γαρμπή: η δύση (αραβικά: garb)
–Γκερέκου: πρέπει (τουρκικά: gerek)
–Δαφέρμος: ο βέβαιος, ο σταθερός (ιταλικά: da fermo)
–Δεληγιάννης: ο Τρελός Γιάννης (τουρκικά: deli)
–Ζαϊμης: ο εισπράκτορας φόρων (τουρκικά: zaim)
–Ζαλμάς: ο πρόστυχος (τουρκικά: calma)
–Ζαμπούνης: ο καχεκτικός, ο αδύναμος (τουρκικά: zabun)
–Ζολώτας: το χρυσάφι (ρωσικά: zoloto)
–Ζορμπάς: ο άτακτος, ο ταραξίας (τουρκικά: zorba)
–Ιωαννίδης: αυτός που πήρε την χάρη του Θεού (εβραϊκά: yohannou)
–Καβάφης: ο αδέξιος (τουρκικά: kavaf)
–Καζαντζάκης: ο χαλκωματάς (τουρκικά: kazanci)
–Κάλβος: ο φαλακρός (λατινικά: calvus)
–Καμμένος: η πέτρα (σλάβικα: kamen)
–Καραγκιόζης: ο μαυρομάτης (τουρκικά: Karagöz)
–Καραμανλής: αυτός που κατάγεται από την Καραμανία (τουρκικά: karamanli)
–Καρατζάς: το ζαρκάδι (τουρκικά: karaca)
–Καρατζαφέρης: η καμήλα (τουρκικά: kara cafer)
–Κατράκης: ο μοιραίος (αραβικά: kaderi)
–Κεντέρης: η λύπη (τουρκικά: keder)
–Κοεμτζής: ο χρυσοχόος (τουρκικά: kuyumcu)
–Κούγιας: ο πεταλωτής (σλάβικα: kuja)
–Λιάνη: δένω (γαλλικά: liane)
–Μακαρέζος: το καρούλι (τουρκικά: makara)
–Μαρής: ο τρελός (αρβανίτικα: mari)
–Ματσούκα: το ρόπαλο (λατινικά: maxuca)
–Μπαϊρακτάρης: ο σημαιοφόρος (τουρκικά: bayraktar)
–Μπότσαρης: το βαρελάκι (από τους Βένετους: bozza)
–Μπουρνάζος: ο μυταράς (τουρκικά: burnaz)
–Νάκας: ο ελαιογράφος (τουρκικά: nakkas)
–Νταϊφά: η ομάδα, το σωματείο (αραβικά: taife)
–Ντενίση: η θάλασσα (τουρκικά: denis)
–Πεχλιβάνης: παλαιστής (τουρκικά: pehlivan)
–Ρακιντζής: αυτός που φτιάχνει ή πίνει τσίπουρο (τουρκικά: raki)
–Σαντίκος: ο πιστός φίλος (τουρκικά: sadik)
–Σελιμάς: υγιής (τουρκικά: selim)
–Σεφέρης: το ταξίδι (τουρκικά: sefer)
–Σιμιτζής: αυτός που φτιάχνει και πουλάει κουλούρια (τουρκικά: simitci)
–Σκαρμούτσος: πάσσαλος (ιταλικά: scarmo)
–Τόκας: πόρπη (τουρκικά: toka)
–Τρίμης: παλληκάρι (αρβανίτικα: trim)
–Τσουκαλάς: ο μεγάλος τέντζερης (ιταλικά: zuca)
–Φέρτης: ο μοναχός (τουρκικά: fert)
–Φούντας: η φούντα (ιταλικά: η φούντα, ο θάμνος)
–Φυσσούν: η γοητεία (τουρκικά: füsun)
–Χαϊκάλης: το όνομα (τουρκικά: haikal)
–Ωνάσης: ο εραστής (τουρκικά: oynas
tsantiri.gr
