Ανακοίνωση της Προοδευτικής Ενότητας Εκπαιδευτικών
Για γέλια και για κλάματα είναι το Δ.Σ. της ΕΛΜΕ του Ν. Λάρισας. Το άλλοτε κραταιό σωματείο των καθηγητών, μία από τις μεγαλύτερες ΕΛΜΕ της Ελλάδας βουλιάζει στην απαξίωση και την απομόνωση ανίκανη όχι μόνο να εκπροσωπήσει τους συναδέλφους εργαζόμενους, όχι μόνο να συγκροτηθεί σε σώμα αλλά ούτε καν να διεκπεραιώσει
στοιχειώδεις λειτουργίες μετά και την παραίτηση των μελών της ΔΑΚΕ.
Η εκλογή στο Δ.Σ. πολλών παρατάξεων αντί να αποτελέσει πλουραλιστική δημοκρατική έκφραση της πολιτικής ανθρωπογεωγραφίας του κλάδου έγινε αιτία πολυδιάσπασης, μισαλλοδοξίας και τελικά τυφλών προσωπικών αντιπαραθέσεων που ελάχιστη σχέση έχουν με τη δημοκρατική σύνθεση απόψεων και ιδεών που έχει ανάγκη ένα συνδικάτο για να εκπροσωπήσει επάξια εργαζόμενους τους οποίους ελάχιστα τους χωρίζουν ενώ τα περισσότερα τους ενώνουν.
Όταν όμως τα προσωπικά συμφέροντα και συγκεκριμένα οι αποσπάσεις μελών από άλλους νομούς για λόγους συνδικαλιστικούς στη Λάρισα (ΔΑΚΕ, ΣΥΝΕΚ, AΓΩΝ. ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ), η πολιτική πόλωση που προέρχεται από την ιερή προσήλωση στο κομματικό καθήκον (ΣΥΝΕΚ, ΑΣΕ) αλλά και η ανυπαρξία κοινών συλλογικών στόχων προς το συμφέρον τορπιλίζουν τη σύνθεση και τη συνεργασία, το αποτέλεσμα είναι η διάλυση, όπως ακριβώς, συμβαίνει τώρα. Για μερικούς μάλλον η διάλυση είναι ο ανέκφραστος στόχος τους.
Οι συνάδελφοι ας βγάλουν τα συμπεράσματά τους!
Στο αδιέξοδο αυτό που βιώνει το Δ.Σ. της ΕΛΜΕ, μήνες τώρα, η ΠΕΚ προσπάθησε να κρατήσει συνθετική στάση με επιχειρήματα, θέσεις και απόψεις. Δυστυχώς, όμως, ο εκπρόσωπός μας δεχόταν ανοίκειες και αναίτιες επιθέσεις, προσβολές και λοιδορίες.
Εδώ που έφτασε η ΕΛΜΕ θεωρούμε ότι το μόνο που μένει είναι αφού πρώτα πιθανόν ζητηθεί δικαστική συνδρομή για να τηρηθούν οι νόμιμες διαδικασίες να συγκληθεί έκτακτη Γενική Συνέλευση με βάση το άρθρο 34 του καταστατικού, η οποία να οδηγήσει το σωματείο σε πρόωρες εκλογές στις οποίες οι Συνάδελφοι κρίνοντας τη στάση όλων να εκλέξουν εκείνους που θέλουν να τους εκπροσωπούν.
Η δική μας στάση θα συνεχίσει να είναι ρεαλιστική, μετριοπαθής και συνθετική μακριά από ακρότητες και ανέξοδες επαναστατικές κορώνες για λαϊκή κατανάλωση και πάντα στο πλευρό του απλού μαχόμενου εκπαιδευτικού του δημόσιου Σχολείου.
