ΓΡΑΦΕΙ Ο Τάσος Τσιαπλές, μέλος της Κ.Ε του ΚΚΕ, Περιφερειακός Σύμβουλος Θεσσαλίας
Η ψήφιση του νέου νόμου με την επωνυμία «Κλεισθένης 1», αποτελεί την συνέχεια στις αντιδραστικές εξελίξεις που είχαν δρομολογήσει ΠΑΣΟΚ και Ν.Δ στην Τοπική και Περιφερειακή Διοίκηση, που είναι δεμένες με την πολιτική και την στρατηγική της Ε.Ε, τις ανάγκες και τις επιδιώξεις του κεφαλαίου, επιταγή των μνημονίων,
γι’ αυτό υλοποιούνται και στηρίζονται από το σύνολο των αστικών κομμάτων και των στελεχών τους σε Δήμους και Περιφέρειες, που συμφωνούν με την κατεύθυνση να περικοπούν πόροι από τον κρατικό προυπολγισμό για να δωθούν ως χρηματοδότηση στο μεγάλο κεφάλαιο, αύξησης της φορολεηλασίας για τα εργατικά λαικά νοικοκυριά και πιο ενεργής στήριξης της επιχειρηματικότητας και ανατροπής των εργασιακών σχέσεων των εργαζομένων.
Κυβέρνηση-Ν.Δ-ΚΙΝΑΛ, επειδή θέλουν να κρύψουν, ότι ταυτίζονται στο αντιδραστικό περιεχόμενο των μεταρρυθμίσεων, στην προώθηση της επιχειρηματικότητας, την πιο στενή σύνδεση της με τις επιχειρήσεις, στην ανταπόδοση και τα νέα φορολογικά βάρη, στη συνέχεια των ανατροπών σε εργασιακές σχέσεις και δικαιώματα, κοντραρίστηκαν γύρω από το εκλογικό σύστημα της απλής αναλογικής που ψηφίσθηκε μόνο για την εκλογή των συμβούλων στις τοπικές εκλογές. Μια αποπροσανατολιστική αντιπαράθεση, που θα συνεχιστεί προεκλογικά, εμπλουτισμένη με τα ψευδεπίγραφα μέτωπα «αντιδεξιό- αντιΣΥΡΙΖΑ» που στήνουν ΣΥΡΙΖΑ – Ν.Δ, τη «νέα έκδοση» της προσπάθειας εγκλωβισμού του λαού στους κομματικούς σχεδιασμούς τους, την προσπάθεια τους να μην αμφισβητηθεί με όρους λαϊκής αντεπίθεσης η καπιταλιστική ανάπτυξη.
Στις ρυθμίσεις του νέου θεσμικού πλαισίου, πέρα από το εκλογικό σύστημα, το κύριο αφορά σε νέες ρυθμίσεις για την ενίσχυση της επιχειρηματικής δράσης των φορέων της Τ.Δ, για την συνδρομή της στην προσέλκυση κεφαλαίων, τον αυξημένο ρόλο της λεγόμενης κοινωνικής οικονομίας. Πλαίσιο που στηρίζουν και ψήφισαν όλες οι αστικές δυνάμεις. Ιεραρχώντας μέσα από τις νέες ρυθμίσεις τομείς που βρίσκονται στις προτεραιότητες του κεφαλαίου, όπως η διαχείριση των απορριμμάτων, η μακρόχρονη παραχώρηση της δημοτικής περιουσίας και γης στους επιχειρηματικούς ομίλους, πόρων υποδομών στις ΚΑΛΟ, η ενέργεια και οι ΑΠΕ, οι μεταφορές, η αγροτική παραγωγή.
Αυτό εξυπηρετούσαν και τα περιφερειακά συνέδρια που οργάνωσε η κυβέρνηση σε όλες τις περιφέρειες, με συνδαιτυμόνες όλους τους «αντιπολιτευόμενους» Περιφερειάρχες και Δημάρχους της Ν.Δ και του ΠΑΣΟΚ.
Η κυβέρνηση και όλα τα αστικά κόμματα, υπερασπίζονται ενιαία και την συνέχεια των αναδιαρθρώσεων, επικεντρώνοντας στην λεγόμενη οικονομική αυτοτέλεια της Τ.Δ, που δεν είναι παρά ο δρόμος ενίσχυσης του ρόλου της ως φορομπηχτικός μηχανισμός και αναγκαιότητα προβάλλουν την συνταγματική αναθεώρηση για την συνέχεια της αποκέντρωσης και την προώθηση «της πολυεπίπεδης διακυβέρνησης». Με την συνταγματική αναθεώρηση επιδιώκουν να παραμερίσουν τα όποια κωλύματα ακόμη υπάρχουν σε τομείς κρίσιμους, όπως η παιδεία, η υγεία, οι χρήσεις και ο χαρακτήρας της γης.
Με την δημιουργία ισχυρών και μεγάλων σε μέγεθος και πληθυσμό μηχανισμών του κράτους, δημιουργήθηκαν μεγαλύτερες δυνατότητες στο κεφάλαιο και ευνοϊκότερο πλαίσιο δράσης του. Αυξήθηκε η επιχειρησιακή ικανότητα της τοπικής και κυρίως της περιφερειακής διοίκησης με συνεργασίες με μεγάλες επιχειρήσεις που αναλαμβάνουν δημόσια έργα υποδομής και τομείς, όπως η ενέργεια, οι μεταφορές, η συλλογή και διαχείριση των σκουπιδιών.
Διασφαλίσθηκε η αμεσότερη παρέμβαση σε τομείς και κλάδους της οικονομίας, με βάση τις κεντρικές κατευθύνσεις, π.χ. αλλαγή χρήσης γης και για αγροτικές καλλιέργειες, ανάπτυξη εναλλακτικού τουρισμού (αγροτουρισμού, ιαματικού, ιατρικού, θρησκευτικού, συνεδριακού, κλπ), συναφείς προς αυτόν μεταποιητικές μονάδες, η αξιοποίηση της ακίνητης περιουσίας που σήμερα προχωρά πιο αποφασιστικά.
Είναι χαρακτηριστικό ότι Ν.Δ και ΣΥΡΙΖΑ και τα στελέχη τους στην τοπική και περιφερειακή διοίκηση, ότι παραμέρισαν τις αντιρρήσεις τους για το χωροταξικό και που είχαν κάνει σημαία τους στην ψήφιση του Καλλικράτη, αναγνωρίζοντας τον συνολικά «ως σημαντικό και αναγκαίο βήμα».
Η δε κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ σήμερα, ψηφίζοντας τον «Κλεισθένη 1» και στήριξε τις αναδιαρθρώσεις που έχουν συντελεσθεί με τον Καλλικράτη και Καποδίστρια και υποσχέθηκε την συνέχεια τους, την οποία συνέδεσε με την συνταγματική αναθεώρηση και την «ομαλοποίηση της δημοσιονομικής κατάστασης».
Είναι αποδεδειγμένο πλέον, ότι οι μεταρρυθμίσεις στην Τ.Δ που ξεδιπλώθηκαν με ένταση στην περίοδο της καπιταλιστικής κρίσης, έπαιξαν πολύπλευρα σημαντικό ρόλο στο πέρασμα της αντιλαϊκής επίθεσης. Συνεισέφεραν στην δημοσιονομική πειθάρχηση, στην διεύρυνση της αντιλαϊκής φορολόγησης, στην εμπορευματοποίηση υπηρεσιών και αγαθών, στην ανατροπή των εργασιακών σχέσεων και δικαιωμάτων και το κυριότερο στην διαχείριση της λαϊκής δυσαρέσκειας. Εισήγαγαν και λειτούργησαν νέους αστικούς θεσμούς ενσωμάτωσης, όπως ο λεγόμενος εθελοντισμός και οι διάφοροι φορείς της «κοινωνικής οικονομίας».
Το πολιτικό προσωπικό στην τοπική και περιφερειακή διοίκηση και αυτό ισχύει και τοπικά, είναι στην πλειοψηφία του ενσωματωμένο στην αστική διαχείριση και στηρίζει ενεργά τους επιχειρηματικούς σχεδιασμούς του κεφαλαίου σε όλους τους νομούς της Θεσσαλίας και τους στρατηγικούς προσανατολισμούς της αστικής τάξης (Ε.Ε, ΝΑΤΟ, ΗΠΑ), για εμπλοκή στους ιμπεριαλιστικούς πολέμους και στην εγκατάσταση ξένων βάσεων στη Λάρισα και σε όλη τη χώρα, φορώντας μια το προσωπείο του αστικού κοσμοπολιτισμού και μια του εθνικισμού, εξίσου επικίνδυνοι και οι δυο.
Αυτήν την διευρυμένη αστική συναίνεση, υπηρετεί και το νέο εκλογικό σύστημα και σύστημα διοίκησης που ψήφισε η κυβέρνηση. Δένοντας αυτή την επιδίωξη με τις κομματικές επιδιώξεις του ΣΥΡΙΖΑ στο χώρο, τις γενικότερες στοχεύσεις του ως προς την κυβερνητική διαχείριση, την προσπάθεια του να ηγεμονεύσει στο χώρο της σοσιαλδημοκρατίας.
Το ΚΚΕ, καταψήφισε τον «Κλεισθένη 1», εκτός από το άρθρο για την απλή αναλογική στην εκλογή των συμβούλων, γιατί για τους δημάρχους, περιφερειάρχες, θα υπάρχει και β’ γύρος, αν δεν πάρει κάποιος το 50+1% την πρώτη Κυριακή, γιατί δεν υπηρετεί τις εργατικές-λαικές ανάγκες, αλλά της ανάγκες του κεφαλαίου, όπως και προηγούμενα ο Καλλικράτης και Καποδίστριας, που τους είχε καταψηφίσει και αυτούς.
Άλλωστε Δήμοι και Περιφέρειες είναι τμήματα του καπιταλιστικού κράτους που υπηρετούν την κυρίαρχη τάξη και όχι κάτι ουδέτερο, που υποστηρίζουν τα άλλα κόμματα και διάφοροι που το παίζουν ανεξάρτητοι. Επομένως και στην Τ.Δ υπάρχουν αντικειμενικά δυο πολιτικές, ή με το κεφάλαιο ή με τον λαό.
Το ΚΚΕ είναι σταθερά με τους μισθωτούς, τους αυτοαπασχολούμενους και μικρούς αγρότες και ΕΒΕ και το έχει αποδείξει 100 χρόνια τώρα με τη δράση του για την ανατροπή του καπιταλισμού και την οικοδόμηση του σοσιαλισμού-κομμουνισμού. Μόνο τότε και τα τοπικά όργανα, μπορεί να υπηρετούν τις λαικές ανάγκες.
Το ΚΚΕ λέει όχι στο παλιό και στο νέο κύκλο των αντιδραστικών ανατροπών στην Τοπική & Περιφερειακή διοίκηση. Να καταργηθεί το οικονομικό παρατηρητήριο.
Είναι αντίθετο στην μεταφορά αρμοδιοτήτων, που πρέπει να είναι στο κεντρικό κράτος, γιατί η μεταφορά τους σε δήμο, περιφέρεια, σημαίνει μεταφορά του κόστους στις πλάτες του λαού. (π.χ η μεταφορά των Παιδικών Σταθμών στους δήμους από το ΠΑΣΟΚ παλιότερα, έφερε πληρωμή τροφείων).
Η αντίληψη του ΚΚΕ για τις δομές διοίκησης σε κεντρικό, περιφερειακό και τοπικό επίπεδο, έχει τη βάση της σε έναν εντελώς διαφορετικό δρόμο ανάπτυξης υπέρ του λαού, που θεμελιώνεται στην εργατική εξουσία, στην κοινωνική ιδιοκτησία των μέσων παραγωγής, στον κεντρικό και περιφερειακό σχεδιασμό και έχει κριτήριο την ικανοποίηση των σύγχρονων λαϊκών αναγκών.
Στη βάση αυτή, διεκδικεί και σήμερα άμεσα αιτήματα, κόντρα στην πολιτική της ανταγωνιστικότητας και της κερδοφορίας του κεφαλαίου, που απαντούν σε σύγχρονες ανάγκες της εργατικής-λαϊκής οικογένειας και μέσα από την Τοπική και Περιφερειακή Διοίκηση, όπως και γενικότερα.
Δεν μπορούμε να αποδεχθούμε την συνεχή μείωση της κρατικής χρηματοδότησης, ειδικά των δήμων (οι Περιφέρειες έχουν και την διαχείριση μεγάλου μέρους του ΕΣΠΑ) και την συνεχή αύξηση των λεγόμενων ιδίων εσόδων που θα είναι το κύριο χαρακτηριστικό και για την επόμενη περίοδο. Την φοροεπιδρομή, τους ηλεκτρονικούς πλειστηριασμούς και κατασχέσεις και από την Τ.Δ, ακόμα και για χρέη 500 ευρώ.
Δεν μπορούμε να αποδεχτούμε την πολιτική και της σημερινής και των προηγούμενων κυβερνήσεων, που μέσα και από το ΜΠΔΣ, όχι μόνο καθηλώνει την κρατική χρηματοδότηση στα σημερινά επίπεδα φτώχειας, αλλά θέτει ως στόχο τα «ίδια έσοδα» να υπερκεράσουν την κρατική χρηματοδότηση έως το 2022 και συμπληρωματικά στα παραπάνω εκτοξεύει τα πλεόνασμα της Τ.Δ στα 661 εκ. ευρώ.
Δεν μπορούμε να αποδεχθούμε την καθήλωση της κρατικής χρηματοδότησης, όσον αφορά την κοινωνική πολιτική στους δήμους, σε μόλις 150 εκ. ευρώ το χρόνο για το διάστημα 2018-22. Ούτε τα κονδύλια για την πυροπροστασία που περιορίζονται σε μόλις 18 εκ. ευρώ και την ανυπαρξία χρηματοδότησης του ΠΔΕ από εθνικούς πόρους, που σημαίνει ελάχιστα έργα και υποδομές για τις λαικές ανάγκες.
Δεν μπορούμε να αποδεχθούμε η αντιπλημμυρική προστασία να είναι από τα τελευταία σε επιλεξιμότητα έργα, να στριμώχνονται στις συμπληγάδες κερδοφορίας των επιχειρηματικών ομίλων, να «τρέχουν» μόνον εφόσον συνοδεύουν μεγάλα επιχειρηματικά σχέδια και να μπαίνουν στο ζύγι «κόστος -όφελος» από το αστικό κράτος και τις κυβερνήσεις του, όταν αφορούν στην ζωή και το βιός των λαικών στρωμάτων. ‘Η τον καθολικό αποκλεισμό από κάθε χρηματοδότηση της αντισεισμικής προστασίας και θωράκισης του λαού σε μια χώρα που έχει πάνω απ’ το 50% της σεισμικής ενέργειας της Ευρώπης.
Δεν μπορούμε να αποδεχθούμε τις κυβερνητικές εντολές για την κατάρτιση των προϋπολογισμών του 2019, με την δαμόκλεια σπάθη του ισοσκελισμένου προϋπολογισμού, με τον πιο συστηματικό έλεγχο του Οικονομικού Παρατηρητηρίου και με την υπόμνηση ότι κάθε παρέκκλιση από «την αποφασισμένη δημοσιονομική κανονικότητα» επισύρει οικονομικές και διοικητικές κυρώσεις για εργαζόμενους και αιρετούς, ακόμα και την παύση αιρετών «για λόγους δημοσίου συμφέροντος».
Το ΚΚΕ, διεκδικεί να αποδοθεί το σύνολο των χρημάτων που έχουν θεσπισθεί στους δήμους και στις περιφέρειες και όσων έχουν παρανόμως παρακρατηθεί εδώ και πολλά χρόνια. Επιπρόσθετα μέτρα στήριξης ορεινών και νησιωτικών περιοχών.
Παλεύει για την κατάργηση της επιχειρηματικής δράσης, της ανταπόδοσης, των ΣΔΙΤ και των παραχωρήσεων σε ιδιώτες, των ΜΚΟ, των ΚΟΙΝΣΕΠ και να καταργηθεί κάθε τοπική και έμμεση φορολογία. Διεκδικεί την εξασφάλιση από τον κρατικό προυπολογισμό όλων των αναγκαίων δαπανών και της μισθοδοσίας των εργαζομένων, με ανάκτηση όλων των απωλειών που είχαν στα χρόνια της καπιταλιστικής κρίσης και των μνημονίων.
Το ΚΚΕ, διεκδικεί σχεδιασμό και υλοποίηση σε κεντρικό, περιφερειακό και τοπικό επίπεδο, υποδομών και μηχανισμών δημόσιας προστασίας από πλημμύρες- καταστροφές-σεισμούς- άλλες καταστροφές και καιρικά φαινόμενα, ρύπανση και μόλυνση του αέρα, του νερού, του περιβάλλοντος γενικότερα.
Διεκδικεί αποκλειστικά δημόσιο δωρεάν σύστημα Υγείας, Πρόνοιας και Παιδείας, την πλήρη χρηματοδότησή τους από τον κρατικό προυπολογισμό. Την άμεση κάλυψη των ελλείψεων σε κοινωνικές υποδομές, όπως αυτές του παιδιού, της οικογένειας, των παιδικών σταθμών, των νηπιαγωγείων, των σχολείων, της τρίτης ηλικίας, στην ΠΦΥ και στα Νοσοκομεία.
Διεκδικεί το δικαίωμα για πλήρη και σταθερή εργασία για όλους, μονιμοποίηση όλων των συμβασιούχων χωρίς προϋποθέσεις, σταμάτημα των απολύσεων, κατάργηση της απαγόρευσης των προσλήψεων που επέβαλαν οι μνημονιακές πολιτικές και την πρόσληψη άμεσα χιλιάδων μόνιμων με πλήρη απασχόληση σε όλους τους κοινωνικούς τομείς. Την λήψη μέτρων προστασίας της υγείας και της ζωής των εργαζομένων στους ΟΤΑ, όπου αυξάνονται τα εργατικά «ατυχήματα», λόγω της εντατικοποίησης της δουλειάς, των ελαστικών εργασιακών σχέσεων και της άσχημης κατάστασης στις υπηρεσίες καθαριότητας.
Η υπερψήφιση των ψηφοδελτίων της Λαϊκής Συσπείρωσης, που στηρίζει το ΚΚΕ, στην Περιφέρεια και στους Δήμους, στις εκλογές του Μαΐου του 2019, είναι όρος και προϋπόθεση για να μπει φρένο τόσο στην γενικότερη αντιλαική επίθεση κυβέρνησης, Ε.Ε, κεφαλαίου, όσο και απέναντι στις δημοτικές και περιφερειακές αρχές, που αποτελούνται από στελέχη Ν.Δ, ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ που υλοποιούν δραστήρια αυτή την αντιλαική επίθεση. Για να δυναμώσει η γραμμή πάλης με το πλαίσιο που προτείνει το ΚΚΕ, για να έχουν οι μισθωτοί, οι συνταξιούχοι, οι μικροί ΕΒΕ και αγρότες, η νεολαία και οι γυναίκες πιο δυνατή φωνή μέσα και έξω απ’ αυτά τα όργανα, για να επιταχυνθεί η πάλη για βαθιές κοινωνικές πολιτικές προς όφελος τους, κάτι που μόνο με ισχυρό ΚΚΕ και εργατικό-λαϊκό κίνημα μπορεί να γίνει.
