Γράφει ο Γιώργος Χαρβαλιάς
Ειλικρινά βλέπω τον Πολάκη και τον Στουρνάρα και δυσκολεύομαι να αποφασίσω ποιος είναι ο πιο τραγικός. Είπαμε, απαράδεκτη η καταγραφή του τηλεφωνήματος στον κεντρικό τραπεζίτη και η διαρροή του περιεχομένου του στα μέσα ενημέρωσης. Απρεπές γενικότερα για δημόσιο πρόσωπο το στιλ του Σφακιανού ψευτόμαγκα που βρίζει και τραμπουκίζει.
Από κει και πέρα είναι ανάγκη να… γινόμαστε πρόγραμμα και στην Εσπερία; Αυτός είναι ο ρόλος του υπεύθυνου επόπτη ενός εξόχως προβληματικού τραπεζικού συστήματος; Να κλαψουρίζει ενώπιον διεθνούς ακροατηρίου επειδή τον… έκανε «ντα» ένας αναιδής υπουργός του ΣΥΡΙΖΑ;
Πιστέψτε με, αυτό ακριβώς έκανε ο Στουρνάρας στο Φόρουμ των Δελφών που τον καλέσανε να μιλήσει. Οι οργανωτές προφανώς φαντάζονταν ότι θα περιοριστεί στα προβλήματα των ελληνικών τραπεζών (που είναι σε κακό χάλι), θα σχολιάσει τις «αβέβαιες» προοπτικές της ελληνικής οικονομίας και θα αναφερθεί, όπως παγίως κάνει, στην αναγκαιότητα των μεταρρυθμίσεων. Ετσι κι αλλιώς για τις δικές του τεράστιες προσωπικές ευθύνες ποτέ δεν μιλάει. Τις βάζει κάτω απ’ το χαλί και σφυρίζει αδιάφορα.
Στους Δελφούς ο Στουρνάρας έβαλε πράγματι μπρος τη γνωστή κασέτα. Ομως κανείς δεν φανταζόταν ότι ο «θεσμικός» κύριος Στουρνάρας θα διάλεγε ένα οικονομικό συνέδριο με διεθνές ακροατήριο, επαναλαμβάνω, για να εξηγήσει πόσο… υποφέρει από το bullying του Πολάκη. Γιατί -και δίκιο να έχει- το Φόρουμ των Δελφών, με την όποια εμβέλεια, έστω, διαθέτει, δεν είναι το κατάλληλο βήμα για τέτοιου είδους εξομολογήσεις που εκθέτουν τη χώρα παρουσιάζοντας εικόνα… ξεκατινιάσματος μεταξύ υπουργών και τραπεζιτών.
Θα έπρεπε λοιπόν να έχει αποφύγει τις σχετικές ερωτήσεις λέγοντας ότι από ένα διεθνές οικονομικό βήμα δεν σχολιάζει υποθέσεις εσωτερικού πολιτικού ενδιαφέροντος – και πολύ περισσότερο να μην απευθύνεται στον… λαό για να κρίνει τις δικές του γραφικές αντιδικίες! Από πού κι ως πού ο λαός; Ο λαός τον εξέλεξε; Ή πιστεύει ότι αντλεί την ισχύ του διορισμού του από την… αγάπη του κόσμου;
Αν ήθελε να διεκτραγωδήσει τις προσωπικές του περιπέτειες ο κ. Στουρνάρας, ας πήγαινε στην Τατιάνα να πιάσουν τόπο και οι εξομολογήσεις. Δεν είχε καμιά δουλειά να παραπονιέται στους ξένους για όσα τραβάει από τον ΣΥΡΙΖΑ, μήπως γράψουν κανένα μονοστηλάκι οι «Financial Times».
Ομως δυστυχώς έτσι έχει συνηθίσει: όταν στριμώχνεται να απευθύνεται στους δανειστές για βοήθεια. Πάντα κατώτερος των περιστάσεων. Ολίγιστος και μοιραίος…
Εφημερίδα Δημοκρατία
