Κατάφερε να συγκεντρώσει 400.000 καπάκια συμβάλλοντας τα μέγιστα ώστε ένα κοριτσάκι να αποκτήσει αναπηρικό αμαξίδιο που τόσο πολύ είχε ανάγκη
Το δικό του μήνυμα ότι όταν θέλεις κάτι πολύ και έχεις επιμονή και υπομονή το πετυχαίνεις στέλνει ο μικρός Αμπελωνίτης μαθητής του 1ου δημοτικού σχολείου Αμπελώνα, ο οποίος κατάφερε μέσα σε 2 – 3 μήνες να συγκεντρώσει περισσότερα από 400.000 καπάκια που χρησιμοποιήθηκαν στην κοινή προσπάθεια του σχολείου να δωρίσει ένα αναπηρικό αμαξίδιο σε ένα κοριτσάκι που το είχε ανάγκη.
βρήκαμε τον Θωμά και τη μητέρα του στο σχολείο την ημέρα που όλοι αναγνώρισαν την προσπάθειά του επιβραβεύοντάς τον για αυτή.
Η συζήτηση μαζί του ενδιαφέρουσα:
Γιατί ξεκίνησες να μαζεύεις καπάκια, Θωμά;
– Μας ανακοίνωσαν στο σχολείο ότι θα μαζέψουμε καπάκια γιατί ένα κορίτσι έχει ανάγκη αναπηρικού αμαξιδίου και ένιωσα την ανάγκη να βοηθήσω κι εγώ να πετύχουμε το στόχο. Ήθελα πολύ να βοηθήσω ένα παιδί να μπορεί να κινηθεί. Να μπορεί να βρίσκει τους φίλους της. Το συζήτησα το μεσημέρι με τη μητέρα μου και ψάχνοντας στο διαδίκτυο, ανακαλύψαμε ότι χρειάζονται πάνω από 500.000 καπάκια για την αγορά του αμαξιδίου. Τότε απογοητεύτηκα και και της είπα ότι είναι αδύνατο να τα καταφέρουμε. Εκείνη, όμως, απάντησε ότι, όταν προσπαθούμε για κάτι με όλες μας τις δυνάμεις, σχεδόν πάντα τα καταφέρνουμε.
– Πόσα καπάκια μάζεψες συνολικά;
– Ήταν πάνω από 400.000
– Ποιος σε βοήθησε ;
– Το είπαμε σε όλους τους φίλους, τους γνωστούς και τους συγγενείς μας και όλοι μας βοήθησαν πρόθυμα. Τα περισσότερα καπάκια, όμως, τα μάζεψα με τη μαμά μου από σημεία περισυλλογής (ΚΕΠ, άλλες Δημόσιες Υπηρεσίες, και από μεγάλες επιχειρήσεις).
– Πόσο χρόνο σου πήρε να τα μαζέψεις;
– Τα 350.000 από αυτά μαζεύτηκαν μέσα σε δύο μήνες.
– Πώς αισθάνεσαι που κατάφερες κάτι τόσο σημαντικό;
– Είμαι πολύ χαρούμενος και θα νιώσω μεγαλύτερη χαρά όταν μάθω ότι το κορίτσι τα κατάφερε. Και πήρα και το μάθημά μου. Όταν προσπαθείς για κάτι με όλες σου τις δυνάμεις, σχεδόν πάντα τα καταφέρνεις!
Το μήνυμα του μικρού Θωμά σαφές όπως και η παρότρυνσή του να βοηθήσουμε ζητώντας από το δήμο και τους τοπικούς φορείς να δημιουργήσουν σημεία περισυλλογής, γιατί υπάρχουν πολλοί οι οποίοι μαζεύουν καπάκια και δεν ξέρουν που να τα δώσουν.
Αλλωστε όπως μας είπε και η μητέρα του Θωμά η κ. Χριστίνα Πετρινίτη στη Λάρισα μαζεύονται σε δημόσιες υπηρεσίες (πχ εφορία, ΙΚΑ), αλλά ο κόσμος δεν το γνωρίζει, ενώ στα Τρίκαλα οι περισσότεροι τα πάνε σε ΚΕΠ, ενώ υπάρχουν και πολλοί άλλοι χώροι περισυλλογής.
Ο μικρός Θωμάς τα κατάφερε γιατί να μην τα καταφέρουμε και όλοι εμείς μαζί, ώστε να αποκτήσουν το δικό τους αμαξίδιο άτομα που το έχουν ανάγκη.
