Είναι η δυνατότητα του ανθρώπου να ζει, να εκφράζεται ελεύθερα, να μορφώνεται, να δημιουργεί, να δραστηριοποιείται άνευ εμποδίων και δεσμεύσεων σύμφωνα με τους νόμους και με αλληλοσεβασμό, με στόχο τη βελτίωση της ποιότητας της ζωής του και την πνευματική και ψυχική ολοκλήρωσή του.
Η 3η Δεκεμβρίου έχει οριστεί από τη Γενική Συνέλευση του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών (ΟΗΕ) ως Παγκόσμια Ημέρα Ατόμων με Αναπηρία. Κάθε χρόνο η μέρα αυτή μας υπενθυμίζει ότι αποτελεί πάγιο και καθολικό αίτημα η κοινή δέσμευση για καλυτέρευση της ποιότητας ζωής αυτών των ατόμων σε όλα τα επίπεδα. Δεν είναι λίγες οι φορές που τα άτομα με αναπηρία αντιμετωπίζουν εμπόδια στην καθημερινή ζωή και αισθάνονται αποκλεισμένοι από τον κοινωνικό τους περίγυρο. Αισθάνονται δηλαδή τη στέρηση από δημόσια αγαθά και υπηρεσίες καθώς και την κοινωνική εγκατάλειψη, απομόνωση και περιθωριοποίηση. Η αναπηρία συνοψίζεται στην έλλειψη λόγου, έργου και άμεσης αντίληψης.
Στόχος όλων μας θα πρέπει να είναι η φροντίδα και πρωτοβουλία για την ίση μεταχείριση αυτών των ατόμων, τα οποία διεκδικούν τα αυτονόητα-ίσα δικαιώματα και υποχρεώσεις σε ένα κράτος πρόνοιας και δικαίου. Αυτό κατ’ επέκταση σηματοδοτεί ίσες ευκαιρίες στην κοινωνική, οικονομική και πολιτική ζωή, καταπολέμηση των όποιων στερεοτύπων και προκαταλήψεων, προάσπιση των δικαιωμάτων τους, άρση των αποκλεισμών, βελτίωση των συνθηκών ζωής τους. Αλλά και την ανάδειξη της διαφορετικότητας, μέσα από τον σεβασμό στην ατομική ιδιαιτερότητα, η οποία αποτελεί χαρακτηριστικό γνώρισμα της κοινωνικής σύμπραξης και συνέργειας.
