Ανακοίνωση της Αγωνιστικής Παρέμβασης – Συνεργαζόμενοι Λάρισας
Τις τελευταίες μέρες ζούμε ένα μπαράζ ανακοινώσεων για την «αναβάθμιση» της τεχνικής-επαγγελματικής εκπαίδευσης (ψηφοθηρία το λέγανε παλιά) από τις παρατάξεις ΔΑΚΕ-ΠΕΚ και ΣΥΝΕΚ οι οποίες μπροστά στις εκλογές για το συνέδριο της ομοσπονδίας, προσπαθούν να πείσουν τους συναδέλφους των ΕΠΑΛ
για το πόσο έχουν συμβάλει σε αυτήν την αναβάθμιση. Ας δούμε όμως ψύχραιμα και συγκεκριμένα τι πραγματικά έκαναν για την Τεχνική Επαγγελματική Εκπαίδευση οι παραπάνω:
Ας ξεκινήσουμε από τους ΔΑΚΕ-ΠΕΚ και την αναβάθμιση της τεχνικής εκπαίδευσης που επιχείρησαν τα κόμματά τους, οι μνημονιακοί συνέταιροι ΝΔ-ΠΑΣΟΚ και συγκεκριμένα ο κ. Αρβανιτόπουλος που σε μια μέρα ή για να είμαστε ακριβής μέσα σε ένα βράδυ επιχείρησε να εξαφανίσει 55 ειδικότητες των ΕΠΑΛ και να απολύσει 2500 εκπαιδευτικούς της τεχνικής εκπαίδευσης.
Το ότι δεν το κατάφερε ούτε αυτός αλλά ούτε ο διάδοχός του Λοβέρδος του ΠΑΣΟΚ να περάσει αυτή την μεγάλη «αναβάθμιση» οφείλεται σε κάποιους ‘’ξεροκέφαλους’’ που δεν υπολόγισαν “όρους και προϋποθέσεις” και πρόσθεσαν μετά από πολλά χρόνια μια σημαντική νίκη όχι μόνο για τους εκπαιδευτικούς, αλλά για ολόκληρο το εργατικό κίνημα δείχνοντας πως κερδίζονται οι μάχες.
Την σκυτάλη της αναβάθμισης πήραν οι ΣΥΝΕΚ και η κυβέρνηση τους, ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ. Αφού στρογγυλοκάθησαν στους κυβερνητικούς θώκους μέσα σε λίγους μήνες τα πρώτα μέτρα της αναβάθμισης ήρθαν.
Α) Μείωση κατά 13 ώρες των τεχνικών μαθημάτων στην Α΄ των ΕΠΑΛ και κατάργηση των ειδικοτήτων στην Β τάξη!!!!. Εκατοντάδες οι υπεράριθμοι εκπαιδευτικοί τεχνικών ειδικοτήτων.
Β) Ακολούθησαν οι δεκάδες συγχωνεύσεις και καταργήσεις τομέων και ειδικοτήτων. Το επιχείρησαν στο ΕΠΑΛ Αγιας στο 4ο και στο 7ο ΕΠΑΛ Λάρισας αλλά δεν τους βγήκε. Δεν το έβαλαν κάτω όμως γιατί μόλις πριν λίγες μέρες στον Πειραιά σύμφωνα και με την καταγγελία της ΕΛΜΕ, η κυβέρνηση έβαλε λουκέτο στους τομείς εφαρμοσμένων τεχνών του 1ου ΕΠΑΛ Πειραιά (ΣΚΥΠ) και του 1ου ΕΠΑΛ Δραπετσώνας μεταφέροντας με το “έτσι θέλω” οργανικές θέσεις εκπαιδευτικών σε άλλο σχολείο.
Βλέπετε με τον νόμο 4386/2016 της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, δόθηκε η δυνατότητα στον εκάστοτε Υπουργό Παιδείας να καθορίζει με Υπουργική Απόφαση, ποιοι Τομείς και Ειδικότητες θα λειτουργούν σε κάθε ΕΠΑΛ και ποιοι θα κλείνουν (παρ. 16, άρθρο 66).
Γ) Συνέχισαν με εγκύκλιο, όπου ο χαρακτηρισμός φοίτησης (μόνο στα ΕΠΑΛ) γίνεται στη μέση της χρονιάς και οι μη «παρακολουθούντες» μαθητές οδηγούν σε νέα μείωση τμημάτων και οργανικών θέσεων αυξάνοντας τους υπεράριθμους εκπαιδευτικούς!!! Τι φοβερή «αναβάθμιση» είναι τούτη συνάδελφοι; Τι φοβερή ισότητα γενικής και τεχνικής εκπαίδευσης;
Έχουν όμως το θράσος ακόμα και μετά από όλα αυτά να μιλάνε για αναβάθμιση της Τεχνικής Επαγγελματικής Εκπαίδευσης!! Ας τους απαντήσουμε συνάδελφε των ΕΠΑΛ πως ο καιρός του μαυρογυαλούρου και του πινόκιο πέρασε ανεπιστρεπτί.
Συνάδελφε σκέψου που θα βρισκόμασταν σήμερα αν είχε επικρατήσει η σημερινή λογική των ΣΥΝΕΚ το 2013 και ο κλάδος έσκυβε το κεφάλι λέγοντας ότι είναι μονόδρομος τα μνημόνια και οι απολύσεις. Σκέψου αν τον αγώνα εκείνον τον είχαν στα χέρια τους οι καρεκλοκένταυροι των ΔΑΚΕ-ΠΕΚ και δεν δημιουργούνταν επιτροπές αγώνα όπως είχαν προτείνει οι Παρεμβάσεις, σήμερα θα είχαμε να μετράμε μια ακόμα βαριά ήττα του εκπαιδευτικού κινήματος.
Συνάδελφε-συναδέλφισα
Στόχος της προωθούμενης πολιτικής είναι η συρρίκνωση του Δημόσιου πυλώνα της Επαγγελματικής Εκπαίδευσης μέσω της ιδιωτικοποίησης και η παράδοση της Επαγγελματικής Εκπαίδευσης στις επιχειρήσεις προς όφελος της κερδοφορίας τους.
Βασικός σταθμός στην υλοποίηση αυτών των πολιτικών είναι η απόφαση της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, για τη διοικητική αποδέσμευση της Επαγγελματικής Εκπαίδευσης απ’ τη δομή της Δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης και της ένταξης της σε ένα ενιαίο σύστημα με τη Δια Βίου Μάθηση. Το ενιαίο σύστημα Επαγγελματικής Εκπαίδευσης και Κατάρτισης (ΕΕΚ) είναι βασικός στόχος των πολιτικών της ΕΕ και του ΟΟΣΑ. Αυτόν τον σχεδιασμό υπηρετεί η νέα διοικητική δομή του Υπουργείου Παιδείας, με τον Υφυπουργό Μπαξεβανάκη να έχει την διοικητική ευθύνη της Τεχνικής Επαγγελματικής Εκπαίδευσης της Δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, την δια Βίου Μάθηση και τον ΕΟΠΕΠ. Άλλωστε το τέταρτο έτος μαθητείας των ΕΠΑΛ ανήκει στη μη τυπική εκπαίδευση.
Τα συστήματα της Δια Βίου μάθησης δεν προβλέπουν εκπαιδευτικούς αλλά εκπαιδευτές απ’ την αγορά εργασίας. Η μείωση του μόνιμου εκπαιδευτικού προσωπικού της Δημόσιας Επαγγελματικής Εκπαίδευσης προβλέπεται να είναι ραγδαία στο άμεσο μέλλον, με την ενσωμάτωσή της στο σύστημα της Δια Βίου Μάθησης . Το εργασιακό μοντέλο που θα κυριαρχήσει θα είναι οι ελαστικές σχέσεις εργασίας, και η ωρομισθία, σύμφωνα με το εργασιακό μοντέλο των ΙΕΚ και των σχολών ΟΑΕΔ.
Επιπλέον ο εκπαιδευτικός της μαθητείας χάνει τον αποκλειστικό ρόλο του δασκάλου. Αποκτά και τον ρόλο του επόπτη εργασίας, αφού «επιβλέπει την τήρηση των όρων της σύμβασης που έχει υπογραφεί μεταξύ μαθητευόμενου, επιχείρησης…».
Ας μην τους επιτρέψουμε να διαλύσουν τις ζωές μας και τις ζωές των μαθητών μας.
