Ανακοίνωση της παράταξης «Αριστερή Παρέμβαση στη Θεσσαλία – Ανταρσία για την Ανατροπή»
Τους τελευταίους μήνες στη πόλη του Βόλου γίναμε μάρτυρες μιας κλιμακούμενης στρατηγικής έντασης από την πλευρά των πρυτανικών αρχών του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας μαζί με της αστυνομία, την δικαστική εξουσία και με μπροστάρηδες του βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ Μαγνησία
αλλά και του δημοτικού σχήματος «Μαζί για το Βόλο», με αφορμή τη ανέγερση νέων κτιριακών εγκαταστάσεων για τις πολυτεχνικές σχολές στην περιοχή των Παλαιών. Η τελευταία απόφαση της συγκλήτου του ιδρύματος αποτέλεσε τομή για την λειτουργία του, καθώς εμπεδώνονται με τον πιο καθαρό τρόπο οι στοχεύσεις της κυρίαρχης πολιτικής για την πανεπιστημιακή εκπαίδευση.
Όπως μάλιστα δημοσιεύθηκε σε ανακοινώσεις φοιτητών μελών Δ.Σ. φοιτητικών συλλόγων στην τελευταία σύγκλητο ήταν καλεσμένος και ο αστυνομικός διευθυντής Μαγνησίας ως ισότιμος συνομιλητής και προφανώς σύμμαχος των επιδιώξεών της κάνοντας σαφές ότι πρόκειται για ενορχηστρωμένο σχέδιο της κυβέρνησης!
Πέρα από το στήσιμο βιομηχανίας μηνύσεων για συμφέροντα εργολάβων και ιδιωτών, που με τον ένα ή τον άλλο τρόπο εμπλέκονται στην διαδικασία ανέγερσης, η σύγκλητος αποφάσισε να προχωρήσει σε εκδήλωση παρουσίασης των σχεδίων κτηριακής επέκτασης του ιδρύματος στις 13/9. Κι εκεί αποκαλύφθηκε το πραγματικό πρόσωπο της αναπτυξιακού “success story” της σημερινής κυβέρνησης: Ο πρύτανης με ομάδα κρούσης καθηγητών, στελέχη των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ (Μεικόπουλος, Χρυσοβελώνη, Αποστολάκης, κτλ) παρέα με μπράβους, ασφαλήτες και security-άδες του Π.Θ. να τραμπουκίζουν και να επιτίθενται χειροδικώντας απέναντι σε διαμαρτυρόμενους φοιτητές! Όλα αυτά με αφορμή την διένεξη της πρυτανείας με την κατάληψη Τερμίτα, που βρίσκεται στις εκτάσεις όπου σχεδιάζεται να γίνουν οι νέες εγκαταστάσεις. Αναμενόμενα λοιπόν ανάμεσα στους επίδοξους συμμάχους της η σύγκλητος επιθυμεί και ξέρει πως θα βρει συμπαραστάτες:
1ον Τον επιχειρηματικό κόσμο, με τον οποίο εξάλλου από κοινού υλοποιεί το «αναπτυξιακό σχέδιο» της όλο και εντεινόμενης «επιχειρηματικοποίησης του πανεπιστημίου». Είναι χαρακτηριστικό ότι το ιστορικό κτίριο της Κίτρινης Αποθήκης προορίζεται για υποδομές που δεν αφορούν τις ανάγκες του φοιτητικού και επιστημονικού δυναμικού αλλά τη βαθύτερη εμπλοκή του πανεπιστημίου με την επιχειρηματική δραστηριότητα που αναζητά νέους τρόπους και μέσα κερδοφορίας. Δηλαδή της χειραγώγησης και υποταγής της ακαδημαϊκής γνώσης και έρευνας στα συμφέροντα των επιχειρήσεων και της παραγωγής του πειθήνιου υποταγμένου νέου μοντέλου εργαζομένων, που θα εργάζεται σε αυτές μετά ή και πριν την αποφοίτησή του σαν αναλώσιμο υλικό παραγωγής πλούτου, τον οποίο ποτέ δε θα καρπώνεται. Ανακυκλωμένη ανεργία, μισθοί πείνας, εξοντωτικά ωράρια εργασίας ή και απλήρωτη εργασία φοιτητών και αποφοίτων του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας θα είναι η καθημερινότητα στο πανεπιστήμιο Γαβρόγλου.
2ον Τους θεσμούς της τοπικής αυτοδιοίκησης και τις πλειοψηφίες τους, τους βουλευτές των πολιτικών κομμάτων και τα ίδια τα αστικά πολιτικά κόμματα που εισηγούνται και υπερψηφίζουν σε δημοτικά, περιφερειακά συμβούλια και κοινοβούλιο μέτρα ενάντια στην πληττόμενη κοινωνική πλειοψηφία. Την ίδια στιγμή που ανταγωνίζονται στην πολιτική σκακιέρα για το ποιος θα υπηρετήσει με τον καλύτερο τρόπο τα συμφέροντα μιας οικονομικής ελίτ που απομυζεί κέρδος από το περιβάλλον την εργασία, τη ζωή και την υγεία των κατοίκων αυτής της πόλης. Άλλωστε και ο ίδιος ο πρύτανης Πετράκος αποτέλεσε στέλεχος των μνημονιακών κυβερνήσεων από το 2009 ή συνεπίκουρος του έργου τους από διάφορα πόστα.
3ον Το καθηγητικό κατεστημένο, της οποίας η Σύγκλητος αποτελεί σάρκα εκ της σαρκός της, αυτοί που απασχολούν απλήρωτους φοιτητές και μεταπτυχιακούς στα προγράμματά τους, αυτοί που καρπώνονται στο όνομά τους την ακαδημαϊκή δουλειά ερευνητών, αυτοί που στην καλύτερη περίπτωση δηλώνουν υποκριτικά την λύπη τους για το υπέρογκο κόστος σπουδών και επιβίωσης των φοιτητών αν δεν τραμπουκίζουν ανοιχτά με κάθε ευκαιρία.
Τα τελευταία χρόνια είναι σαφές ότι η σύγκλητος του Π.Θ. και τα τμήματα αφαιρούν αυταρχικά τον ελεύθερο χώρο κοινωνικής συνεύρεσης, ελεύθερης έκφρασης και πολιτικοποίησης των φοιτητών, είτε με απαγόρευση εισόδου στις υπάρχουσες εγκαταστάσεις, είτε με απαγόρευση διεξαγωγής πολιτικών και πολιτιστικών εκδηλώσεων των φοιτητών και της αγωνιζόμενης κοινωνίας, είτε με την θέσπιση χρηματικού αντιτίμου για εκδηλώσεις. Η ρητορική της Συγκλήτου, για την στάση που επιφυλάσσει σε όσους «ξεπερνούν τα όρια της διαμαρτυρίας», και οι αποφάσεις για κατάθεση μηνύσεων σε πολιτικές ομάδες και συλλογικότητες για καταπάτηση ιδιοκτησίας (ποιανού αποτελούν ιδιοκτησία οι πανεπιστημιακές εγκαταστάσεις;) αποτελεί μνημείο αυταρχισμού. Οι πανεπιστημιακές αρχές έχουν έναν και μόνο καημό: τη διασφάλιση της απορρόφησης των κονδυλίων για την ανέγερση κτιρίων και υποδομών και του ομαλού μετασχηματισμού του ιδρύματος, με όλες τις προδιαγραφές των μνημονιακών και ευρωπαϊκων κριτηρίων, στο επιχειρηματικό πανεπιστήμιο που έχει ανάγκη ο ελληνικός καπιταλισμός. Ένα πανεπιστήμιο χωρίς άσυλο, που θα αποτελεί και τυπικά ιδιοκτησία της κάθε αρχής, η οποία θα αποφασίζει όπως θέλει τους όρους λειτουργίας των σχολών.
Σαν Αριστερή Παρέμβαση στην Θεσσαλία- Ανταρσία για την ανατροπή όχι μόνο δεν νομιμοποιούμε αυτήν την κατεύθυνση, αλλά δηλώνουμε ότι θα είμαστε απέναντι σε κάθε προσπάθεια αυταρχισμού και εμπλοκής του κράτους για την στοχοποίηση της ελεύθερης δραστηριότητας των φοιτητικών συλλόγων, των συνδικαλιστικών ελευθεριών και του πανεπιστημιακού ασύλου. Η περιφέρεια Θεσσαλίας πρέπει τώρα να πάρει καταδικαστική απόφαση ενάντια σε αυτούς τους σχεδιασμούς. Οι πανεπιστημιακές εκτάσεις αποτελούν δημόσιο ελεύθερο χώρο, όπου το έλεγχο θα τον έχουμε οι ίδιοι οι φοιτητές και εργαζόμενοι του ιδρύματος. Η σύγκλητος του Π.Θ. έχει αποκλειστική ευθύνη για αυτή την κατάσταση. Αποδεικνύεται για ακόμη μία φορά ότι τα έργα των ΕΣΠΑ και των ΣΔΙΤ προϋποθέτουν σκληρή εκμετάλλευση και αυταρχισμό, πλήρη εναρμόνιση με το μνημονιακό πλαίσιο και την επιτροπεία της τρόικα, και όχι θέσεις εργασίας και ευημερία!
Η αντιπαράθεση που διεξάγεται αυτή την στιγμή ανάμεσα στην κατάληψη Τερμίτα και τις πρυτανικές αρχές σε καμιά περίπτωση δεν εκφράζει τις αγωνίες της πληττόμενης νεολαίας της περιπλάνησης. Το περιεχόμενο των διεκδικήσεων της κατάληψης δεν περιλαμβάνει την κατοχύρωση των εργασιακών και μορφωτικών δικαιωμάτων της νέας γενιάς, για εκπαίδευση και έρευνα για τις κοινωνικές ανάγκες και την ελεύθερη πρόσβαση σε μία δημόσια και δωρεάν ενιαία πανεπιστημιακή εκπαίδευση χωρίς ταξικούς και εξεταστικούς φραγμούς -που με την όξυνση της επίθεσης στα χρόνια της κρίσης πετούν μεγάλο κομμάτι της νεολαίας εκτός πανεπιστημιακής εκπαίδευσης. Η συνολική απαξίωση –και όχι κριτική- της γνώσης και της επιστήμης είναι πρώτα και κύρια πολιτική του κεφαλαίου που στοχεύει στην διαμόρφωση πακέτων πληροφοριών που θα διαμορφώνουν το νέο ευέλικτο δυναμικό του σύγχρονου εργασιακού μεσαίωνα. Η απαξίωση του φοιτητικού κινήματος και της ανεξάρτητης οργάνωσης της εργαζόμενης φοιτητικής νεολαίας μέσα και έξω από τις σχολές δεν αποτελούν απάντηση αλλά μέρος του προβλήματος από όποιος και αν εκφράζεται.
Οι φοιτητικοί σύλλογοι, οι εργατικές και ανατρεπτικές πολιτικές συλλογικότητες στην πόλη πρέπει να πάρουν την κατάσταση στα χέρια τους και να κατοχυρώσουν τη πρωτοκαθεδρία στο δημόσιο χώρο και το πανεπιστήμιο διαμορφώνοντας τους όρους που θέλουμε να ζούμε και να αγωνιζόμαστε για την συνολική ανατροπή της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ και αυτής της βάρβαρης επίθεσης σε κάθε πτυχή της ζωής μας!
Διεκδικούμε:
Καμία εμπλοκή της αστυνομίας και των δικαστικών αρχών στο πανεπιστήμιο. Σταμάτημα εδώ και τώρα της βιομηχανίας μηνύσεων της συγκλήτου.
Δημιουργία εγκαταστάσεων και υποδομών για δωρεάν σίτηση και στέγαση όλων των φοιτητών για αίθουσες διδασκαλίας και για ελεύθερους χώρους ψυχαγωγίας και πολιτικής και πολιτιστικής δραστηριότητας στις πανεπιστημιακές εκτάσεις. Έξω οι εταιρίες security από τις σχολές, ελεύθερη πολιτικής και πολιτιστική δραστηριότητα στο πανεπιστήμιο.
Όχι στην δημιουργία της Κίτρινης Αποθήκης σε «θερμοκοιτίδες επιχειρηματικότητας». Όχι στους βάρβαρους εργασιακούς όρους που προϋποθέτει η απορρόφηση κονδυλίων και ΕΣΠΑ για κάθε είδους έργο.
Κάτω το επιχειρηματικό πανεπιστήμιο. Ενιαία δημόσια και δωρεάν πανεπιστημιακή εκπαίδευση χωρίς ταξικούς και εξεταστικούς φραγμούς για όλους. Εργατικός, φοιτητικός και κοινωνικός έλεγχος.
