Ανακοίνωση του γραφείου Τύπου της οργάνωσης Λάρισας του ΣΥΡΙΖΑ
Η παρουσία του αρχηγού της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, Κυριάκου Μητσοτάκη, στη Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης, υπήρξε η συνάντηση του νεοφιλελεύθερου λαϊκισμού με τον ακροδεξιό λόγο.
Ο κ. Μητσοτάκης εξέφρασε με τον πλέον διακριτό τρόπο την βαθιά αντιλαϊκή και με αδιαμφισβήτητο αντικοινωνικό στίγμα πολιτική που προτίθεται να εφαρμόσει, αν κάποτε ο ελληνικός λαός του δώσει την ευκαιρία να γίνει πρωθυπουργός.
Πως όμως να συμβεί αυτό, όταν οι Ελληνες τον άκουσαν να «εύχεται» να μην εφαρμοστεί το μέτρο μείωσης συντάξεων και αφορολόγητου, χωρίς να λέει τη δική του θέση για το θέμα, ενώ μάλωσε τους δανειστές γιατί ήταν πολύ επιεικείς με την κυβέρνηση την προηγούμενη περίοδο;
Όταν τον άκουσαν να μιλάει για την μεταφορά του ΕΝΦΙΑ στην Τοπική Αυτοδιοίκηση, με παράλληλη περικοπή των κρατικών πόρων, ενισχύοντας τον υδροκεφαλισμό και την ανισοκατανομή των πόρων μεταξύ των περιφερειών, οδηγώντας σε Δήμους δύο ταχυτήτων;
Όταν τον άκουσαν, με μεγάλο θράσος, να μιλάει για μείωση των πλεονασμάτων, ενώ ο ίδιος είχε δεχτεί εξωφρενικά πλεονάσματα της τάξης του 4,5%;
Όταν, χωρίς καμία ντροπή, έκλεισε το μάτι σε συγκεκριμένους φίλους του επιχειρηματίες, πως θα διαγράψει φορολογικές οφειλές τους;
Όταν τον άκουσαν να τάσσεται με την υπερίσχυση των επιχειρησιακών έναντι των κλαδικών συμβάσεων, υπέρ των συμφερόντων του ΣΕΒ και κατά των συμφερόντων των εργαζομένων;
Όταν επανέλαβε, ως πλασιέ των ιδιωτικών ασφαλιστικών εταιριών, την πινοσετική αντιμεταρρύθμιση του ασφαλιστικού, που σημαίνει ότι όποιος δεν είχε σταθερή εργασία στη διάρκεια του εργασιακού του βίου δεν θα λαμβάνει αξιοπρεπή σύνταξη, χωρίς μάλιστα να εξηγεί πώς θα πληρωθούν οι σημερινές επικουρικές συντάξεις των ασφαλισμένων, οι οποίες πληρώνονται από τις σημερινές εισφορές, και πόσα δεκάδες δισεκατομμύρια κοστίζει για το δημόσιο η μετάβαση στο κεφαλαιοποιητικό σύστημα;
Όταν τον άκουσαν, αποδεικνύοντας πόσο τζάμπα μάγκας είναι και φανερώνοντας πού στοχεύουν οι λεονταρισμοί του, να επαναλαμβάνει τη θέση ότι θα εφαρμόσει τη συμφωνία των Πρεσπών, παρόλο που ο ίδιος τη θεωρεί κατάπτυστη;
Όταν επανέλαβε τη θέση περί συρρίκνωσης του κράτους, αναλογίας 1:5 για τις προσλήψεις και εκχώρησης τομέων του δημοσίου στους ιδιώτες, ισοπεδώνοντας όσες δημόσιες δομές στάθηκαν όρθιες και ανασυγκροτήθηκαν μετά την τραγική του θητεία του στο Υπουργείο Διοικητικής Μεταρρύθμισης;
Όταν έθεσε ως μέγιστη προτεραιότητα την αναθεώρηση του άρθρου 16 και την ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων, εκφράζοντας για μια ακόμα φορά την απέχθεια του στη δημόσια και δωρεάν εκπαίδευση και στην ισότητα των ευκαιριών για όλα τα παιδιά ανεξαρτήτως οικονομικής κατάστασης;
Όταν τον άκουσαν να επιμένει στην ακροδεξιά ατζέντα της καταστολής και του αυταρχισμού, κάνοντας σπέκουλα για μια ακόμα φορά με τον νόμο Παρασκευόπουλου για τον εξανθρωπισμό του σωφρονιστικού συστήματος;
Όταν έχυσε κροκοδείλια δάκρυα για τις συνθήκες διαβίωσης των προσφύγων, ενώ επανέλαβε τα εξοργιστικά επιχειρήματα του Ορμπαν και των βορείων Ευρωπαίων περί υπαιτιότητας της Ελλάδας για τις ροές των προσφύγων;
Δυστυχώς για τον ίδιο, τις εξαγγελίες του Κυριάκου Μητσοτάκη δεν τις ακούει μόνο το ΔΝΤ και η ολιγαρχία που τον υποστηρίζει. Τον ακούνε όλοι οι Έλληνες πολίτες, εκείνοι που οδηγήθηκαν στη φτώχεια και την ανεργία επί των ημερών του, εκείνοι που έκλεισαν τις επιχειρήσεις τους, εκείνοι των οποίων μειώθηκαν οι συντάξεις και τα εισοδήματά τους.
Όλοι αυτοί δεν θα του επιτρέψουν να επιστρέψει στον τόπο του εγκλήματος…
